¹Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.

¹Слушајте ово сви народи, пазите сви који живите по васиљени,

²Hoort dit, alle gij volken! neemt ter ore, alle inwoners der wereld,

²Простаци и господо, богати и сиромаси.

³Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!

³Уста ће моја казати премудрост, и срце моје рећи ће разум.

⁴Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.

⁴Пригнућу ухо своје к причи, уз гусле ћу отворити загонетку своју.

⁵Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.

⁵Чега да се бојим у зле дане, кад ме злоба мојих непријатеља опколи?

⁶Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?

⁶Који се уздате у силу своју, и хвалите се великим богатством својим!

⁷Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;

⁷Човек неће никако брата ослободити, неће дати Богу откуп за њ.

⁸Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;

⁸Велик је откуп за душу, и неће бити никад

⁹(Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);

⁹Да ко довека живи, и не види гроба.

¹⁰Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.

¹⁰Сви виде где умиру као и незналица и безумник што гину, и остављају другима имање своје.

¹¹Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.

¹¹Они мисле да ће куће њихове трајати довека, и станови њихови од колена на колено; именима својим зову земље;

¹²Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.

¹²Али човек у части неће дуго остати, изједначиће се са стоком, коју кољу.

¹³De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

¹³Овај им се пут чини пробитачан, и који за њима иду, хвале мисли њихове;

¹⁴Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. Sela.

¹⁴Али ће их као овце затворити у пакао, смрт ће им бити пастир; и ујутру ходиће по њима праведници, и облик њихов збрисаће пакао раставивши их с насељем.

¹⁵Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning.

¹⁵Али ће Бог душу моју избавити из руку паклених; јер ме Он прима.

¹⁶Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. Sela.

¹⁶Не бој се кад се ко богати; кад расте слава дома његовог.

¹⁷Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;

¹⁷Јер кад умре, неће ништа понети, нити ће поћи за њим слава његова.

¹⁸Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.

¹⁸Јер душу његову благосиљају за живота његовог, и славе тебе, што угађаш себи.

¹⁹Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;

¹⁹Али ће он отићи у стан отаца својих, где света никад не виде.

²⁰Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien. [ (Psalms 49:21) De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan. ]

²⁰Човек у части, ако није разуман, изједначиће се са стоком, коју кољу.