¹Maar Job antwoordde en zeide:

¹Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,

²Och, of mijn verdriet recht gewogen wierd, en men mijn ellende samen in een weegschaal ophief!

²Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.

³Want het zou nu zwaarder zijn dan het zand der zeeen; daarom worden mijn woorden opgezwolgen.

³Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.

⁴Want de pijlen des Almachtigen zijn in mij, welker vurig venijn mijn geest uitdrinkt; de verschrikkingen Gods rusten zich tegen mij.

⁴Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.

⁵Rochelt ook de woudezel bij het jonge gras? Loeit de os bij zijn voeder?

⁵Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?

⁶Wordt ook het onsmakelijke gegeten zonder zout? Is er smaak in het witte des dooiers?

⁶Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?

⁷Mijn ziel weigert uw woorden aan te roeren; die zijn als mijn laffe spijze.

⁷Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.

⁸Och, of mijn begeerte kwame, en dat God mijn verwachting gave;

⁸Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!

⁹En dat het Gode beliefde, dat Hij mij verbrijzelde, Zijn hand losliet, en een einde met mij maakte!

⁹Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!

¹⁰Dat zou nog mijn troost zijn, en zou mij verkwikken in den weedom, zo Hij niet spaarde; want ik heb de redenen des Heiligen niet verborgen gehouden.

¹⁰Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.

¹¹Wat is mijn kracht, dat ik hopen zou? Of welk is mijn einde, dat ik mijn leven verlengen zou?

¹¹Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?

¹²Is mijn kracht stenen kracht? Is mijn vlees staal?

¹²Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?

¹³Is dan mijn hulp niet in mij, en is de wijsheid uit mij verdreven?

¹³Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?

¹⁴Aan hem, die versmolten is, zou van zijn vriend weldadigheid geschieden; of hij zou de vreze des Almachtigen verlaten.

¹⁴Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.

¹⁵Mijn broeders hebben trouwelooslijk gehandeld als een beek; als de storting der beken gaan zij door;

¹⁵Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;

¹⁶Die verdonkerd zijn van het ijs, en in dewelke de sneeuw zich verbergt.

¹⁶Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:

¹⁷Ten tijde, als zij van hitte vervlieten, worden zij uitgedelgd; als zij warm worden, verdwijnen zij uit haar plaats.

¹⁷Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.

¹⁸De gangen haars wegs wenden zich ter zijde af; zij lopen op in het woeste, en vergaan.

¹⁸Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.

¹⁹De reizigers van Thema zien ze, de wandelaars van Scheba wachten op haar.

¹⁹Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.

²⁰Zij worden beschaamd, omdat elkeen vertrouwde; als zij daartoe komen, zo worden zij schaamrood.

²⁰Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.

²¹Voorwaar, alzo zijt gijlieden mij nu niets geworden; gij hebt gezien de ontzetting, en gij hebt gevreesd.

²¹Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.

²²Heb ik gezegd: Brengt mij, en geeft geschenken voor mij van uw vermogen?

²²Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?

²³Of bevrijdt mij van de hand des verdrukkers, en verlost mij van de hand der tirannen?

²³O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?

²⁴Leert mij, en ik zal zwijgen, en geeft mij te verstaan, waarin ik gedwaald heb.

²⁴Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.

²⁵O, hoe krachtig zijn de rechte redenen! Maar wat bestraft het bestraffen, dat van ulieden is?

²⁵Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?

²⁶Zult gij, om te bestraffen, woorden bedenken, en zullen de redenen des mismoedigen voor wind zijn?

²⁶Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.

²⁷Ook werpt gij u op een wees; en gij graaft tegen uw vriend.

²⁷Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.

²⁸Maar nu, belieft het u, wendt u tot mij, en het zal voor ulieder aangezicht zijn, of ik liege.

²⁸Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.

²⁹Keert toch weder, laat er geen onrecht wezen, ja, keert weder; nog zal mijn gerechtigheid daarin zijn.

²⁹Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.

³⁰Zou onrecht op mijn tong wezen? Zou mijn gehemelte niet de ellenden te verstaan geven?

³⁰May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?