1Een psalm van Asaf. God staat in de vergadering Godes; Hij oordeelt in het midden der goden;
1Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.
2Hoe lang zult gijlieden onrecht oordelen, en het aangezicht der goddelozen aannemen? Sela.
2Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)
3Doet recht den arme en den wees; rechtvaardigt den verdrukte en den arme.
3Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.
4Verlost den arme en den behoeftige, rukt hem uit der goddelozen hand.
4Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo sila sa kamay ng masama,
5Zij weten niet, en verstaan niet; zij wandelen steeds in duisternis; dies wankelen alle fondamenten der aarde.
5Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.
6Ik heb wel gezegd: Gij zijt goden; en gij zijt allen kinderen des Allerhoogsten;
6Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.
7Nochtans zult gij sterven als een mens; en als een van de vorsten zult gij vallen.
7Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.
8Sta op, o God! oordeel het aardrijk, want Gij bezit alle natien.
8Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.