¹Een psalm van Asaf. O God! Heidenen zijn gekomen in Uw erfenis; zij hebben den tempel Uwer heiligheid verontreinigd; zij hebben Jeruzalem tot steenhopen gesteld.

¹Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı,Kutsal tapınağını kirletti,Yeruşalimi taş yığınına çevirdi.

²Zij hebben de dode lichamen Uwer knechten aan het gevogelte des hemels tot spijs gegeven; het vlees Uwer gunstgenoten aan het gedierte des lands.

²Kullarının ölülerini yem olarak yırtıcı kuşlara,Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler.

³Zij hebben hun bloed rondom Jeruzalem als water vergoten; en er was niemand, die hen begroef.

³Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalimin çevresine,Onları gömecek kimse yok.

⁴Wij zijn onzen naburen een smaadheid geworden; een spot en schimp dien, die rondom ons zijn.

⁴Komşularımıza yüzkarası,Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.

⁵Hoe lang, HEERE? Zult Gij eeuwiglijk toornen? Zal Uw ijver als vuur branden?

⁵Ne zamana dek, ya RAB?Sonsuza dek mi sürecek öfken,Alev gibi yanan kıskançlığın?

⁶Stort Uw grimmigheid uit over de heidenen, die U niet kennen, en over de koninkrijken, die Uw Naam niet aanroepen.

⁶Öfkeni seni tanımayan ulusların,Adını anmayan ülkelerin üzerine dök.

⁷Want men heeft Jakob opgegeten, en zij hebben zijn liefelijke woning verwoest.

⁷Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler,Yurdunu viraneye çevirdiler.

⁸Gedenk ons de vorige misdaden niet; haast U, laat Uw barmhartigheden ons voorkomen; want wij zijn zeer dun geworden.

⁸Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme,Sevecenliğini hemen göster bize,Çünkü tükendikçe tükendik.

⁹Help ons, o God onzes heils! ter oorzake van de eer Uws Naams; en red ons, en doe verzoening over onze zonden, om Uws Naams wil.

⁹Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı,Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!

¹⁰Waarom zouden de heidenen zeggen: Waar is hun God? Laat de wraak des vergoten bloeds Uwer knechten onder de heidenen voor onze ogen bekend worden.

¹⁰Niçin uluslar, ‹‹Nerede onların Tanrısı?›› diye konuşsun,Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler,Gözlerimizle bunu görelim!

¹¹Laat het gekerm der gevangenen voor Uw aanschijn komen; behoud overig de kinderen des doods, naar de grootheid Uws arms.

¹¹Tutsakların iniltisi senin katına erişsin,Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.

¹²En geef onze naburen zevenvoudig weder in hun schoot hun smaad, waarmede zij U, o Heere! gesmaad hebben.

¹²Komşularımızın sana ettikleri hakaretiYedi kat iade et bağırlarına, ya Rab!

¹³Zo zullen wij, Uw volk en de schapen Uwer weide, U loven in eeuwigheid, van geslacht tot geslacht; wij zullen Uw roem vertellen.

¹³Bizler, kendi halkın, otlağının koyunlarıSonsuza dek şükredeceğiz sana,Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.