¹Apud la riveroj de Babel Ni sidis kaj ploris, Rememorante Cionon.

¹被掳之民向　神的哀求我们曾坐在巴比伦的河畔，在那里我们一想起锡安就哭了。

²Sur la salikoj tie Ni pendigis niajn harpojn.

²我们把我们的琴挂在那里的柳树上。

³CXar tie niaj kaptintoj postulis de ni kantojn, Kaj niaj mokantoj gxojon, dirante: Kantu al ni el la kantoj de Cion.

³因为在那里，掳掠我们的人要我们唱歌，苦待我们的人要我们娱乐他们；他们说：“为我们唱一首锡安歌吧！”

⁴Kiel ni kantos sur fremda tero La kanton de la Eternulo?

⁴我们怎能在异族之地唱耶和华的歌呢？

⁵Se mi forgesos vin, ho Jerusalem, Tiam forgesigxu mia dekstra mano;

⁵耶路撒冷啊！如果我忘记你，情愿我的右手忘记技巧（“忘记技巧”或译：“枯干”）。

⁶Algluigxu mia lango al mia palato, Se mi vin ne memoros, Se mi ne levos Jerusalemon en la supron de miaj gxojoj.

⁶如果我不记念你，如果我不高举耶路撒冷超过我最大的喜乐，情愿我的舌头紧贴上膛。

⁷Rememorigu, ho Eternulo, al la filoj de Edom La tagon de Jerusalem, kiam ili diris: Detruu, detruu gxis gxia fundamento.

⁷耶和华啊！求你记念以东人在耶路撒冷遭难的日子所行的，他们说：“拆毁它，拆毁它，直拆到根基。”

⁸Ho ruinigema filino de Babel! Bone estos al tiu, Kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.

⁸将要被毁灭的（“将要被毁灭的”有古译本作“毁灭者”）巴比伦城（“城”原文作“女子”）啊！照着你待我们的行为报复你的，那人有福了。

⁹Bone estos al tiu, Kiu prenos kaj frakasos viajn infanetojn sur sxtono.

⁹抓住你的婴孩摔在磐石上的，那人有福了。