1Al la hxorestro. De la Korahxidoj. Psalmo. Auxskultu cxi tion, cxiuj popoloj; Atentu, cxiuj logxantoj de la mondo,
1To the Overseer. — By sons of Korah. A Psalm. Hear this, all ye peoples, Give ear, all ye inhabitants of the world.
2Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Ricxulo kaj malricxulo kune.
2Both low and high, together rich and needy.
3Mia busxo diros sagxajxon, Kaj la penso de mia koro prudentajxon.
3My mouth speaketh wise things, And the meditations of my heart [are] things of understanding.
4Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
4I incline to a simile mine ear, I open with a harp my riddle:
5Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min cxirkauxas la malboneco de miaj persekutantoj,
5Why do I fear in days of evil? The iniquity of my supplanters doth compass me.
6Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda ricxeco?
6Those trusting on their wealth, And in the multitude of their riches, Do shew themselves foolish.
7Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elacxeton por li
7A brother doth no one at all ransom, He doth not give to God his atonement.
8(Multekosta estus la elacxeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
8And precious [is] the redemption of their soul, And it hath ceased — to the age.
9Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
9And still he liveth for ever, He seeth not the pit.
10Oni ja vidas, ke sagxuloj mortas, Kaj ankaux malsagxulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
10For he seeth wise men die, Together the foolish and brutish perish, And have left to others their wealth.
11Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por cxiam, Kaj iliaj logxejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laux siaj nomoj.
11Their heart [is]: Their houses [are] to the age, Their tabernacles to all generations. They proclaimed their names over the lands.
12Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaligxas al bruto bucxota.
12And man in honour doth not remain, He hath been like the beasts, they have been cut off.
13Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. Sela.
13This their way [is] folly for them, And their posterity with their sayings are pleased. Selah.
14Kiel sxafoj ili estos metataj en SXeolon; La morto ilin pasxtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en SXeol, perdinte logxejon.
14As sheep for Sheol they have set themselves, Death doth afflict them, And the upright rule over them in the morning, And their form [is] for consumption. Sheol [is] a dwelling for him.
15Sed Dio liberigos mian animon el la mano de SXeol, CXar Li prenos min. Sela.
15Only, God doth ransom my soul from the hand of Sheol, For He doth receive me. Selah.
16Ne timu, kiam homo ricxigxas, Kiam grandigxas la gloro de lia domo.
16Fear not, when one maketh wealth, When the honour of his house is abundant,
17CXar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
17For at his death he receiveth nothing, His honour goeth not down after him.
18CXar kvankam li gxuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin lauxdas por tio, ke vi faras al vi bone,
18For his soul in his life he blesseth, (And they praise thee when thou dost well for thyself.)
19Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
19It cometh to the generation of his fathers, For ever they see not the light.
20Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto bucxota.
20Man in honour, who understandest not, Hath been like the beasts, they have been cut off!