1Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.
1 "Y mae pob un a anwyd o wraig yn fyr ei oes ac yn llawn helbul.
2Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.
2 Y mae fel blodeuyn yn tyfu ac yna'n gwywo; diflanna fel cysgod ac nid erys.
3Kaj kontraux tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al jugxo kun Vi!
3 A roi di sylw i un fel hyn, a'i ddwyn ef i farn gyda thi?
4CXu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.
4 Pwy a gaiff lendid allan o aflendid? Neb!
5Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas cxe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.
5 Gan fod terfyn i'w ddyddiau, a chan iti rifo'i fisoedd, a gosod iddo ffin nas croesir,
6Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, GXis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.
6 yna tro oddi wrtho fel y caiff lonydd, fel gwas cyflog yn mwynhau ei ddiwrnod gwaith.
7Arbo havas esperon, se gxi estas dehakita, ke gxi denove sxangxigxos, Kaj gxi ne cxesos kreskigi brancxojn.
7 "Er i goeden gael ei thorri, y mae gobaith iddi ailflaguro, ac ni pheidia ei blagur � thyfu.
8Se gxia radiko maljunigxis en la tero, Kaj gxia trunko mortas en polvo,
8 Er i'w gwraidd heneiddio yn y ddaear, ac i'w boncyff farweiddio yn y pridd,
9Tamen, eksentinte la odoron de akvo, gxi denove verdigxas, Kaj kreskas plue, kvazaux jxus plantita.
9 pan synhwyra ddu373?r fe adfywia, ac fe flagura fel planhigyn ifanc.
10Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finigxis, kie li estas?
10 Ond pan fydd rhywun farw, �'n ddi-nerth, a phan rydd ei anadl olaf, nid yw'n bod mwyach.
11Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elcxerpigxas kaj elsekigxas:
11 Derfydd y du373?r o'r llyn; disbyddir a sychir yr afon;
12Tiel homo kusxigxas, kaj ne plu levigxas; Tiel longe, kiel la cxielo ekzistas, ili ne plu vekigxos, Nek revigligxos el sia dormado.
12 felly'r meidrol, fe orwedd ac ni chyfyd, ni ddeffry tra pery'r nefoedd, ac nis cynhyrfir o'i gwsg.
13Ho, se Vi kasxus min en SXeol, Se Vi kasxus min gxis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min!
13 O na bait yn fy nghuddio yn Sheol, ac yn fy nghadw o'r golwg nes i'th lid gilio, a phennu amser arbennig imi, a'm dwyn i gof!
14Kiam homo mortas, cxu li poste povas revivigxi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, GXi venos mia forsxangxo.
14 (Pan fydd meidrolyn farw, a gaiff ef fyw drachefn?) Yna fe obeithiwn holl ddyddiau fy llafur, hyd nes i'm rhyddhad ddod.
15Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritajxon de Viaj manoj.
15 Gelwit arnaf, ac atebwn innau; hiraethit am waith dy ddwylo.
16Nun Vi kalkulas miajn pasxojn; Ne konservu mian pekon;
16 Yna cedwit gyfrif o'm camre, heb wylio fy mhechod;
17Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.
17 selid fy nhrosedd mewn cod, a chuddid fy nghamwedd.
18Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forsxovigxas de sia loko;
18 "Ond, fel y diflanna'r mynydd sy'n llithro, ac fel y symud y graig o'i lle,
19SXtonojn forlavas la akvo, Kaj gxia disversxigxo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.
19 ac fel y treulir y cerrig gan ddyfroedd, ac y golchir ymaith bridd y ddaear gan lifogydd, felly y gwnei i obaith meidrolyn ddiflannu.
20Vi premas lin gxis fino, kaj li foriras; Li sxangxas sian vizagxon, kaj Vi forigas lin.
20 Parhei i'w orthrymu nes derfydd; newidi ei wedd, a'i ollwng.
21Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.
21 Pan anrhydeddir ei blant, ni u373?yr; pan ddarostyngir hwy, ni sylwa.
22Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.
22 Ei gnawd ei hun yn unig sy'n ei boeni, a'i fywyd ei hun sy'n ei ofidio."