¹Sagxa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne auxskultas moralinstruon.

¹Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.

²La frukto de la busxo donas al homo bonan mangxon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.

²Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.

³Kiu gardas sian busxon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian busxon, tiu pereas.

³Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.

⁴La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satigxas.

⁴Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.

⁵Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.

⁵Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.

⁶La virto gardas tiun, kiu iras gxustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.

⁶Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.

⁷Unu sxajnigas sin ricxa, havante nenion; Alia sxajnigas sin malricxa, havante grandan ricxecon.

⁷Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.

⁸Per sia ricxeco homo savas sian animon; Sed malricxulo ne auxskultas atentigon.

⁸Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.

⁹La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingigxos.

⁹Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.

¹⁰Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas sagxon.

¹⁰Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.

¹¹Ricxeco rapide akirita malgrandigxas; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multigxas.

¹¹Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.

¹²Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.

¹²At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.

¹³Kiu malsxatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.

¹³Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.

¹⁴Instruo de sagxulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

¹⁴Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.

¹⁵Bona prudento placxigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.

¹⁵God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.

¹⁶CXiu prudentulo agas konscie; Sed malsagxulo elmontras malsagxecon.

¹⁶Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.

¹⁷Malbona sendito falas en malfelicxon; Sed sendito fidela sanigas.

¹⁷Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.

¹⁸Malricxa kaj hontigata estos tiu, kiu forpusxas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.

¹⁸Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.

¹⁹Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsagxuloj estas deturni sin de malbono.

¹⁹Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.

²⁰Kiu iras kun sagxuloj, tiu estos sagxa; Sed kamarado de malsagxuloj suferos doloron.

²⁰Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.

²¹Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.

²¹Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.

²²Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konservigxas la havo de pekulo.

²²Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.

²³Multe da mangxajxo estas sur la kampo de malricxuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.

²³På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.

²⁴Kiu sxparas sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu baldaux lin punas.

²⁴Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.

²⁵Virtulo mangxas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.

²⁵Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.