¹Gloru la Eternulon, cxar Li estas bona; CXar eterna estas Lia boneco:

¹Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!

²Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

²Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd

³Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

³og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.

⁴Ili vagis en la dezerto, laux vojo senviva, Urbon logxatan ili ne trovis;

⁴I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,

⁵Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortigxis.

⁵de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;

⁶Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

⁶men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler

⁷Kaj Li kondukis ilin laux gxusta vojo, Ke ili venu al urbo logxata.

⁷og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.

⁸Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

⁸Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

⁹CXar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonajxo.

⁹Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.

¹⁰Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

¹⁰De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,

¹¹CXar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malsxatis la decidon de la Plejaltulo.

¹¹fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.

¹²Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

¹²Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;

¹³Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

¹³men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

¹⁴Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li dissxiris.

¹⁴førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.

¹⁵Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

¹⁵Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

¹⁶CXar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

¹⁶Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.

¹⁷La malsagxuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

¹⁷De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,

¹⁸CXiujn mangxojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

¹⁸de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær

¹⁹Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

¹⁹men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

²⁰Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

²⁰sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.

²¹Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

²¹Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn

²²Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

²²og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.

²³Kiuj veturas per sxipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

²³De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,

²⁴Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

²⁴blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;

²⁵Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis gxiajn ondojn:

²⁵han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;

²⁶Ili levigxas gxis la cxielo, mallevigxas en la abismojn; Ilia animo konsumigxas de sufero;

²⁶mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;

²⁷Ili iras cxirkauxe kaj sxanceligxas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta sagxeco malaperas.

²⁷de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;

²⁸Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

²⁸men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

²⁹Li kvietigis la ventegon, Kaj gxiaj ondoj silentigxis.

²⁹skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;

³⁰Kaj ili ekgxojis, kiam farigxis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

³⁰og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.

³¹Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

³¹Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,

³²Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejagxuloj ili Lin lauxdu.

³²ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!

³³Li sxangxas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekajxon;

³³Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,

³⁴Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de gxiaj logxantoj.

³⁴til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.

³⁵Li sxangxas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

³⁵Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;

³⁶Kaj Li logxigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon logxatan.

³⁶der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,

³⁷Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

³⁷tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.

³⁸Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multigxas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

³⁸Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.

³⁹Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

³⁹De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,

⁴⁰Li versxas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

⁴⁰han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.

⁴¹Malricxulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel sxafojn.

⁴¹Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;

⁴²La virtuloj tion vidas, kaj gxojas; Kaj cxia malboneco fermas sian busxon.

⁴²de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.

⁴³Kiu estas sagxa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favorajxojn de la Eternulo.

⁴³Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!