¹Haleluja! Gloru, ho mia animo, la Eternulon.

¹Halleluja! Pris HERREN, min Sjæl!

²Mi gloros la Eternulon en la dauxro de mia tuta vivo, Mi kantos al mia Dio tiel longe, kiel mi estos.

²Jeg vil prise HERREN hele mit Liv, lovsynge min Gud, så længe jeg lever.

³Ne fidu eminentulojn, Homidon, kiu ne povas helpi.

³Sæt ikke eders Lid til Fyrster, til et Menneskebarn, der ikke kan hjælpe!

⁴Eliras lia spirito, li reiras en sian teron; Kaj en tiu tago neniigxas cxiuj liaj intencoj.

⁴Hans Ånd går bort, han bliver til Jord igen, hans Råd er bristet samme Dag.

⁵Bone estas al tiu, kies helpo estas la Dio de Jakob, Kiu esperas al la Eternulo, lia Dio,

⁵Salig den, hvis Hjælp er Jakobs Gud, hvis Håb står til HERREN hans Gud,

⁶Kiu kreis la cxielon kaj la teron, La maron, kaj cxion, kio estas en ili, Kiu gardas la veron eterne;

⁶som skabte Himmel og Jord, Havet og alf, hvad de rummer, som evigt bevarer sin Trofasthed

⁷Kiu faras justecon al la prematoj, Donas panon al la malsataj. La Eternulo liberigas la malliberulojn;

⁷og skaffer de undertrykte Ret, som giver de sultne Brød! HERREN løser de fangne,

⁸La Eternulo malfermas la okulojn al la blinduloj; La Eternulo restarigas la kurbigitojn; La Eternulo amas la virtulojn;

⁸HERREN åbner de blindes Øjne, HERREN rejser de bøjede, HERREN elsker de retfærdige,

⁹La Eternulo gardas la enmigrintojn, Subtenas orfon kaj vidvinon; Sed la vojon de malvirtuloj Li pereigas.

⁹HERREN vogter de fremmede, opholder faderløse og Enker, men gudløses Vej gør han kroget.

¹⁰La Eternulo regxas eterne, Via Dio, ho Cion, por cxiuj generacioj. Haleluja!

¹⁰HERREN er Konge for evigt, din Gud, o Zion, fra Slægt til Slægt. Halleluja!