¹Dio de vengxo, ho Eternulo, Dio de vengxo, aperu!

¹HERRE du hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;

²Levigxu, Jugxanto de la tero; Redonu la meritajxon al la fieruloj.

²stå op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!

³Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

³Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?

⁴Ili estas malhumilaj, parolas arogantajxon; Fanfaronas cxiuj malbonaguloj.

⁴De fører tøjlesløs Tale, hver Udådsmand ter sig som Herre;

⁵Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

⁵de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;

⁶Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili bucxas.

⁶de myrder Enke og fremmed faderløse slår de ihjel;

⁷Kaj ili diras:La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

⁷de siger: "HERREN kan ikke se,Jakobs Gud kan intet mærke!"

⁸Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsagxuloj, kiam vi sagxigxos?

⁸Forstå dog, I Tåber blandt Folket! Når bliver I kloge, I Dårer?

⁹CXu ne auxdas Tiu, kiu arangxis orelon? CXu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

⁹Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?

¹⁰CXu ne punas la gxustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

¹⁰Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?

¹¹La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

¹¹HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.

¹²Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, gxustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian legxon,

¹²Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov

¹³Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, GXis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

¹³for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;

¹⁴CXar la Eternulo ne forpusxos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

¹⁴thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.

¹⁵CXar jugxo revenos al vero, Kaj gxin sekvos cxiuj virtkoruloj.

¹⁵Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.

¹⁶Kiu helpas min kontraux malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraux malbonaguloj?

¹⁶Hvo står mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udådsmænd?

¹⁷Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaux kusxus jam silenta.

¹⁷Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.

¹⁸Kiam mi diris, ke mia piedo sxanceligxas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

¹⁸Når jeg tænkte: "Nu vakler min Fod", støtted din Nåde mig, HERRE;

¹⁹Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

¹⁹da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.

²⁰CXu aligxos al Vi trono de maljusteco, Kiu arangxas maljustajxon en la nomo de la legxo?

²⁰står du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?

²¹Ili sin armas kontraux la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

²¹Jager de end den ret,færdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,

²²Sed la Eternulo estos mia rifugxejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia sxirmo.

²²HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;

²³Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.

²³han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.