¹Mi estas la lilio de SXaron, La rozo de la valoj.

¹Jeg er Sarons Rose, Dalenes Lilje

²Kiel rozo inter la dornoj, Tiel estas mia amatino inter la knabinoj.

²Som en Lilje midt iblandt Torne er min Veninde blandt Piger.

³Kiel pomarbo inter arboj nefruktaj, Tiel estas mia amato inter la junuloj. Mi sopiris al lia ombro, jen mi sidigxis; Kaj liaj fruktoj estas bongustaj al mia palato.

³Som et Æbletræ blandt Skovens Træer er min Ven blandt unge Mænd. I hans Skygge har jeg Lyst til at sidde, hans Frugt er sød for min Gane.

⁴Li enkonduku min en vindomon, Kaj lia standardo super mi estu la amo.

⁴Til en Vinhal bragte han mig, hvor Mærket over mig er Kærlighed.

⁵Plifortigu min per vinberkuko, Refresxigu min per pomsuko; CXar mi estas malsana de amo.

⁵Styrk mig med Rosinkager, kvæg mig med Æbler, thi jeg er syg af Kærlighed.

⁶Lia maldekstra mano estu sub mia kapo, Lia dekstra cxirkauxprenu min.

⁶Hans venstre er under mit Hoved, hans højre tager mig i Favn.

⁷Mi jxurligas vin, ho filinoj de Jerusalem, Je la gazeloj aux la cervoj de la kampo: Ne veku nek sendormigu la amatinon, GXis sxi mem volos.

⁷Jeg besværger eder, Jerusalems Døtre, ved Gazeller og Markens Hjorte: Gør ikke Kærligheden Uro, væk den ikke, før den ønsker det selv!

⁸Ho, jen estas la vocxo de mia amato! Ho, jen li venas, Rapidante sur la montoj, saltante sur la altajxoj.

⁸Hør! Der er min Ven! Ja se, der kommer han i Løb over Bjergene, i Spring over Højene.

⁹Mia amato similas al gazelo aux al cervo. Ho, jen li staras post nia muro, Rigardante tra la fenestro, Sin montrante cxe la krado.

⁹Min Ven er som en Gazel, han er som den unge Hjort. Se, nu står han alt bag vor Mur. Han ser gennem Vinduet, kigger gennem Gitteret.

¹⁰Mia amato vokas, li parolas al mi: Levigxu, mia amatino, mia belulino, ho venu;

¹⁰Min Ven stemmer i og siger så til mig: Stå op, min Veninde, du fagre, kom!

¹¹CXar la vintro jam forpasis, La pluvo pasis kaj malaperis;

¹¹Thi nu er Vinteren omme, Regntiden svandt, for hen,

¹²La floroj jam estas sur la tero; La kantosezono jam alvenis, Kaj la vocxo de la turto jam auxdigxas en nia lando;

¹²Blomster ses i Landet, Sangens Tid er kommet, Turtelduens Kurren høres i vort Land;

¹³La figarbo jam maturigas siajn fruktetojn, La vinbertrunkoj siajn vinberetojn, Kiuj jam bonodoras. Levigxu, mia amatino, mia belulino, kaj venu.

¹³Figentræets Småfrugter svulmer, Vinstokken blomstrer, udspreder Duft. Stå op, min Veninde, du fagre, kom,

¹⁴Ho mia kolombino, en la krevajxoj de la roko, en la kasxejo de la rokkrutajxo, Montru al mi vian aspekton, auxdigu al mi vian vocxon; CXar via vocxo estas dolcxa, kaj via aspekto estas bela.

¹⁴min Due i Fjeldets Kløfter, i Bjergvæggens Skjul! Lad mig skue din Skikkelse, høre din Røst, thi sød er din Røst og din Skikkelse yndig.

¹⁵Kaptu al ni la sxakalojn, la malgrandajn sxakalojn, La detruantojn de la vinbergxardenoj, Kiam niaj vinbergxardenoj burgxonas.

¹⁵Fang os de Ræve, de Ræve små,som hærger Vinen, vor blomstrende Vin!

¹⁶Mia amato apartenas al mi, Kaj mi apartenas al li, Kiu pasxtas inter la rozoj.

¹⁶Min Ven er min, og jeg er hans,som vogter blandt Liljer;

¹⁷GXis la tago malvarmetigxos kaj la ombroj forkuros, Turnu vin, ho amato, similigxu al gazelo aux al cervo Sur la montoj de aromajxoj.

¹⁷til Dagen svales og Skyggerne længes, kom hid, min Ven, og vær som Gazellen, som den unge Hjort på duftende Bjerge!