1Kaj Ijob respondis kaj diris:
1Maar Job antwoordde en zeide:
2Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la sagxo.
2Trouwens, omdat gijlieden het volk zijt, zo zal de wijsheid met ulieden sterven!
3Mi ankaux havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
3Ik heb ook een hart even als gijlieden, ik zwicht niet voor u; en bij wien zijn niet dergelijke dingen?
4Mi farigxis mokatajxo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis auxskultata; Virtulo kaj senkulpulo farigxis mokatajxo;
4Ik ben het, die zijn vriend een spot is, maar roepende tot God, Die hem verhoort; de rechtvaardige en oprechte is een spot.
5Malestimata lucerneto li estas antaux la pensoj de felicxuloj, Pretigita por migrantoj.
5Hij is een verachte fakkel, naar de mening desgenen, die gerust is; hij is gereed met den voet te struikelen.
6Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendangxerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
6De tenten der verwoesters hebben rust, en die Gode tergen, hebben verzekerdheden, om hetgene God met Zijn hand toebrengt.
7Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la cxielo, kaj ili diros al vi;
7En waarlijk, vraag toch de beesten, en elkeen van die zal het u leren; en het gevogelte des hemels, dat zal het u te kennen geven.
8Aux parolu kun la tero, kaj gxi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fisxoj de la maro.
8Of spreek tot de aarde, en zij zal het u leren; ook zullen het u de vissen der zee vertellen.
9Kiu ne ekscius el cxio cxi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
9Wie weet niet uit alle deze, dat de hand des HEEREN dit doet?
10De Tiu, en kies mano estas la animo de cxio vivanta Kaj la spirito de cxiu homa karno?
10In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen.
11La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la mangxajxon.
11Zal niet het oor de woorden proeven, gelijk het gehemelte voor zich de spijze smaakt?
12La maljunuloj posedas sagxon, Kaj la grandagxuloj kompetentecon.
12In de stokouden is de wijsheid, en in de langheid der dagen het verstand.
13CXe Li estas la sagxo kaj la forto; CXe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
13Bij Hem is wijsheid en macht; Hij heeft raad en verstand.
14Kion Li detruas, tio ne rekonstruigxas; Kiun Li ensxlosos, tiu ne liberigxos.
14Ziet, Hij breekt af, en het zal niet herbouwd worden; Hij besluit iemand, en er zal niet opengedaan worden.
15Kiam Li digas la akvon, gxi elsekigxas; Kiam Li fluigas gxin, gxi renversas la teron.
15Ziet, Hij houdt de wateren op, en zij drogen uit; ook laat Hij ze uit, en zij keren de aarde om.
16CXe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
16Bij Hem is kracht en wijsheid; Zijns is de dwalende, en die doet dwalen.
17Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la jugxistojn Li faras malsagxaj.
17Hij voert de raadsheren beroofd weg, en de rechters maakt Hij uitzinnig,
18La ligilojn de regxoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
18Den band der koningen maakt Hij los, en Hij bindt den gordel aan hun lenden.
19Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
19Hij voert de oversten beroofd weg, en de machtigen keert Hij om.
20Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
20Hij beneemt den getrouwen de spraak, en der ouden oordeel neemt Hij weg.
21Li versxas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
21Hij giet verachting over de prinsen uit, en Hij verslapt den riem der geweldigen.
22Li malkovras profundajxon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
22Hij openbaart de diepten uit de duisternis, en des doods schaduwe brengt Hij voort in het licht.
23Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
23Hij vermenigvuldigt de volken, en verderft ze; Hij breidt de volken uit, en leidt ze.
24Li senkuragxigas la cxefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
24Hij neemt het hart van de hoofden des volks der aarde weg, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
25Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li sxanceligxigas ilin kiel ebriuloj.
25Zij tasten in de duisternis, waar geen licht is; en Hij doet hen dwalen, als een dronkaard.