1Pli bona estas malricxulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbusxulo kaj malsagxulo.
1Parempi köyhyys ja rehellinen elämä kuin tyhmyys ja totuuden vääristely.
2Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.
2Ei into auta, jos tietoa puuttuu, hätikkö eksyy ja kompastuu.
3Malsagxeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.
3Oma tyhmyys vie ihmisen harhaan, mutta silti hän on katkera Herralle.
4Ricxeco donas multon da amikoj; Sed malricxulo estas forlasata de sia amiko.
4Kyllä rikkaan luo ystäviä kertyy, köyhän luota he kaikkoavat.
5Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne savigxos.
5Väärä todistaja ei jää rankaisematta, joka valheita puhuu, ei pelastu.
6Multaj sercxas favoron de malavarulo; Kaj cxiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.
6Monet pyrkivät ylhäisten suosioon, anteliaan ystäviä ovat kaikki.
7CXiuj fratoj de malricxulo lin malamas; Tiom pli malproksimigxas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.
7Köyhää vihaavat hänen veljensäkin, karttavat vielä enemmän hänen ystävänsä. Turhaan hän koettaa puhua heille.
8Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas sagxon, tiu trovas bonon.
8Itseään auttaa, joka ymmärrystään lisää, onnen saa, joka harkiten toimii.
9Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.
9Väärä todistaja ei jää rankaisematta. Joka valheita puhuu, se hukkuu.
10Al malsagxulo ne konvenas agrablajxo; Ankoraux malpli konvenas al sklavo regi super princoj.
10Ei sovi tyhmälle helppo elämä eikä orjalle olo ylhäisten herrana.
11Sagxo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.
11Viisaus tekee ihmisen pitkämieliseksi, kunnia sille, joka loukkauksen unohtaa!
12Kiel kriego de leono estas la kolero de regxo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.
12Kuninkaan viha on kuin leijonan ärjyntä, hänen suosionsa kuin nurmikon kaste.
13Pereo por sia patro estas malsagxa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.
13Tyhmä poika on isänsä riesa, nalkuttava vaimo kuin vuotava katto.
14Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed sagxa edzino estas de la Eternulo.
14Talo ja tavara peritään isiltä, mutta viisas vaimo on Herran lahja.
15Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.
15Laiskuus vaivuttaa syvään uneen, vetelys joutuu näkemään nälkää.
16Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.
16Joka käskyt pitää, saa henkensä pitää, mutta kuolemaan kulkee, joka ei tietään tarkkaa.
17Kiu kompatas malricxulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.
17Joka köyhää armahtaa, lainaa Herralle, ja Herra maksaa takaisin hyvän teon.
18Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.
18Kurita poikaasi, kun vielä on toivoa, varo sentään hengiltä hakkaamasta.
19Koleranto devas esti punata; CXar se vi lin indulgos, li farigxos ankoraux pli kolerema.
19Kiivas mies hankkii äkkiä rangaistuksen. Jos yrität apuun, vain pahennat asiaa.
20Auxskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu sagxa.
20Kuule neuvoja, ota kuritus varteen, että olisit vastedes viisaampi.
21Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.
21Ihminen kaavailee monenlaista, mutta kaikki käy Herran tahdon mukaan.
22Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malricxulo, ol homo mensogema.
22Uskollisuus on ihmisessä arvokkainta, parempi on köyhä kuin petollinen.
23Timo antaux la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.
23Herran pelko turvaa elämäsi: nukut tyynesti, säikkymättä pahaa.
24Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj ecx al sia busxo li gxin ne relevas.
24Laiska pistää kätensä ruokavatiin, mutta suuhun saakka käsi ei nouse.
25Se vi batos blasfemanton, sensciulo farigxos atenta; Se oni punas sagxulon, li komprenas la instruon.
25Lyö rehentelijää, se on tyhmille opiksi, ojenna viisasta, ja hänen viisautensa kasvaa.
26Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.
26Huono ja häpeämätön se poika, joka isäänsä lyö ja äitinsä häätää.
27CXesu, mia filo, auxskulti admonon Kaj tamen deklinigxi de la vortoj de la instruo.
27Poikani, ellet taivu kuriin, silloin eksyt tiedon tieltä.
28Fripona atestanto mokas jugxon; Kaj la busxo de malvirtuloj englutas maljustajxon.
28Vilpillinen todistaja häpäisee oikeutta, jumalaton herkuttelee vääryydellä.
29La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsagxuloj.
29Röyhkeää odottaa rangaistus, tyhmyrin selkää raippa.