1Pregxo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elversxas antaux la Eternulo sian malgxojon. Ho Eternulo, auxskultu mian pregxon; Kaj mia krio venu al Vi.
1Nääntyneen ja onnettoman rukous, kun hän avaa sydämensä Herralle. (H102:2)Kuule rukoukseni, Herra, nouskoon huutoni sinun luoksesi!
2Ne kasxu antaux mi Vian vizagxon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide auxskultu min.
2(H102:3)Älä kätke minulta kasvojasi, kun olen ahdingossa. Kallista korvasi minun puoleeni! Kun huudan sinua avuksi, älä viivytä vastaustasi.
3CXar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj cxirkauxbrulis kiel en forno.
3(H102:4)Päiväni haihtuvat kuin savu, tuska polttaa luitani kuin tuli.
4Falcxigxis kiel herbo kaj sekigxis mia koro, CXar mi forgesis mangxi mian panon.
4(H102:5)Sisimpäni on kuin kulottunut ruoho. Enää en muista syödäkään,
5De la vocxo de mia plorado Algluigxis miaj ostoj al mia karno.
5(H102:6)huokailen vain, olen pelkkää luuta ja nahkaa.
6Mi similigxis al pelikano en la dezerto, Mi farigxis kiel noktuo en ruinoj.
6(H102:7)Minä olen kuin huuhkaja autiomaassa, kuin pöllö, joka asustaa raunioissa.
7Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
7(H102:8)Minä valvon yöni, olen yksin kuin katolla kyyhöttävä lintu.
8CXiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj jxuras per mi.
8(H102:9)Viholliseni pilkkaavat minua päivät pitkät, kirotessaan vihamiehiään he käyttävät minun nimeäni.
9CXar cindron mi mangxis kiel panon, Kaj mian trinkajxon mi miksis kun larmoj,
9(H102:10)Minä syön leipänäni tuhkaa, kyyneleet maustavat juomani.
10Kauxze de Via kolero kaj indigno; CXar Vi min levis kaj jxetis.
10(H102:11)Vihasi vimmassa sinä paiskasit minut maahan.
11Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekigxas kiel herbo.
11(H102:12)Päiväni ovat kuin pitenevä varjo, ruohon lailla minä lakastun.
12Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
12(H102:13)Mutta sinä, Herra, hallitset ikuisesti, sinun nimesi kaikuu polvesta polveen.
13Vi levigxos, Vi korfavoros Cionon; CXar estas tempo por gxin kompati, cxar venis la tempo.
13(H102:14)Sinä nouset ja armahdat Siionia. Sen aika on tullut, armon aika.
14CXar Viaj sklavoj ekamis gxiajn sxtonojn, CXarma estas por ili gxia polvo.
14(H102:15)Sinun palvelijasi rakastavat sen kiviä, he surevat kaupunkinsa tuhkaa.
15Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj cxiuj regxoj de la tero Vian gloron.
15(H102:16)Kansat pelkäävät Herran nimeä, maan kuninkaat kumartavat häntä,
16CXar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
16(H102:17)kun Herra jälleen rakentaa Siionin ja ilmestyy kunniassaan.
17Li Sin turnis al la pregxo de la forlasitoj, Kaj ne forpusxis ilian petegon.
17(H102:18)Hän katsoo sorrettujen puoleen, ei torju heidän rukoustaan.
18CXi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
18(H102:19)Tämä on kirjoitettu tulevalle polvelle, jotta uudeksi luotu kansa ylistäisi Herraa.
19CXar Li rigardis malsupren el Sia sankta altajxo, El la cxielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
19(H102:20)Herra katsoo pyhästä korkeudestaan, tähyää taivaasta maan päälle.
20Por auxdi la gxemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
20(H102:21)Hän kuulee vankien vaikerruksen, hän vapauttaa kuoleman omat.
21Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
21(H102:22)Siionissa kuulutetaan Herran nimeä, Jerusalem kaikuu hänen kiitostaan,
22Kiam kolektigxos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
22(H102:23)kun kansat kokoontuvat yhteen, kun valtakunnat tulevat palvelemaan Herraa.
23Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
23(H102:24)Hän on murtanut minun voimani kesken matkan, lyhentänyt elinpäivieni määrän.
24Mi diras:Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
24(H102:25)Minä sanon hänelle: Jumalani, älä ota minua pois puolitiessä! Sinä elät iäti, ajasta aikaan.
25En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la cxielo estas la faro de Viaj manoj.
25(H102:26)Jo ammoin sinä laskit maan perustukset, sinun kättesi työtä ovat taivaat.
26Ili pereos, sed Vi restos; Kaj cxiuj ili eluzigxos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin sxangxos, kaj ili sxangxigxos.
26(H102:27)Ne katoavat, mutta sinä pysyt. Ne kuluvat loppuun kuin vaate, sinä vaihdat niitä kuin vaatekertaa, ja ne vaihtuvat uusiin.
27Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finigxos.
27(H102:28)Mutta sinä olet iäti sama, sinun vuotesi eivät lopu.
28La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikigxos antaux Vi.
28(H102:29)Palvelijoittesi lapset saavat asua turvassa, heidän lastensa lapset ovat huomassasi.