1Pregxo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni logxejo De generacio al generacio.
1Mooseksen, Jumalan miehen, rukous. Herra, sinä olet meidän turvamme polvesta polveen.
2Antaux ol la montoj naskigxis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne gxis eterne, Vi estas Dio.
2Jo ennen kuin vuoret syntyivät, ennen kuin maa ja maanpiiri saivat alkunsa, sinä olit. Jumala, ajasta aikaan sinä olet.
3Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras:Revenu, homidoj.
3Sinä annat ihmisten tulla maaksi jälleen ja sanot: "Palatkaa tomuun, Aadamin lapset."
4CXar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hierauxa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.
4Tuhat vuotta on sinulle kuin yksi päivä, kuin eilinen päivä, mailleen mennyt, kuin öinen vartiohetki.
5Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel songxo; Matene ili renovigxas kiel herbo:
5Me katoamme kuin uni aamun tullen, kuin ruoho, joka hetken kukoistaa,
6Matene gxi floras kaj gxermas, Vespere gxi dehakigxas kaj sekigxas.
6joka vielä aamulla viheriöi mutta illaksi kuivuu ja kuihtuu pois.
7Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniigxas.
7Sinun vihasi musertaa meidät, kiivautesi saa meidät järkkymään.
8Vi metis niajn malbonagojn antaux Vin, Nian kasxitajxon antaux la lumon de Via vizagxo.
8Sinä otat syntimme silmiesi eteen, salaisetkin synnit sinä paljastat katseellasi.
9CXar cxiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.
9Vihasi alla meidän päivämme vaipuvat, vuotemme haihtuvat kuin henkäys.
10La dauxro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj cxe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, CXar gxi forkuras rapide kaj ni forflugas.
10Seitsemänkymmentä on vuosiemme määrä, tai kahdeksankymmentä, jos voimamme kestää. Ja kaikki niiden meno on vain turhuutta ja vaivaa, ne kiitävät ohitse, ja me lennämme pois.
11Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?
11Kuka tuntee vihasi koko ankaruuden? Kuka kylliksi pelkää sinun kiivauttasi?
12Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru sagxan koron.
12Opeta meille, miten lyhyt on aikamme, että saisimme viisaan sydämen.
13Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.
13Herra, käänny jo puoleemme. Kuinka kauan vielä viivyt? Armahda meitä, palvelijoitasi!
14Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj gxojos en la dauxro de nia tuta vivo.
14Ravitse meitä armollasi joka aamu, niin voimme iloita elämämme päivistä.
15GXojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.
15Niin kuin annoit murheen, anna meille ilo yhtä monena vuotena kuin vaivamme kesti.
16Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.
16Anna palvelijoittesi nähdä suuret tekosi, anna lastemme nähdä kunniasi loisto.
17Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.
17Herra, meidän Jumalamme, ole lempeä meille, anna töillemme menestys, siunaa kättemme työt.