¹Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:

¹Ayub melanjutkan uraiannya, katanya,

²Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antauxaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;

²"Kiranya hidupku dapat lagi seperti dahulu, waktu Allah melindungi aku.

³Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;

³Aku selalu diberi-Nya pertolongan, diterangi-Nya waktu berjalan dalam kegelapan.

⁴Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la sxirmado de Dio estis super mia tendo;

⁴Itulah hari-hari kejayaanku, ketika keakraban Allah menaungi rumahku.

⁵Kiam la Plejpotenculo estis ankoraux kun mi, Kaj cxirkaux mi estis miaj infanoj;

⁵Waktu itu, Yang Mahakuasa masih mendampingi aku, dan anak-anakku ada di sekelilingku.

⁶Kiam miaj pasxoj lavigxadis en butero, Kaj la roko versxadis al mi fluojn da oleo!

⁶Ternakku menghasilkan banyak sekali susu. Banyak minyak dihasilkan oleh pohon-pohon zaitunku, meskipun ditanam di tanah berbatu.

⁷Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj arangxis al mi sidon sur la placo,

⁷Jika para tua-tua kota duduk bersama, dan kuambil tempatku di antara mereka,

⁸Vidis min junuloj kaj kasxis sin, Kaj maljunuloj levigxis kaj staris;

⁸minggirlah orang-orang muda, segera setelah aku dilihat mereka. Juga orang-orang tua bangkit dengan khidmat; untuk memberi hormat.

⁹Eminentuloj cxesis paroli Kaj metis la manon sur sian busxon;

⁹Bahkan para pembesar berhenti berkata-kata,

¹⁰La vocxo de altranguloj sin kasxis, Kaj ilia lango algluigxis al ilia palato.

¹⁰dan orang penting pun tidak berbicara.

¹¹Kiam orelo auxdis, gxi nomis min felicxa; Kiam okulo vidis, gxi gloris min;

¹¹Siapa pun kagum jika mendengar tentang aku; siapa yang melihat aku, memuji jasaku.

¹²CXar mi savadis kriantan malricxulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.

¹²Sebab, kutolong orang miskin yang minta bantuan; kusokong yatim piatu yang tak punya penunjang.

¹³Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis gxojigata de mi.

¹³Aku dipuji oleh orang yang sangat kesusahan, kutolong para janda sehingga mereka tentram.

¹⁴Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.

¹⁴Tindakanku jujur tanpa cela; kutegakkan keadilan senantiasa.

¹⁵Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;

¹⁵Bagi orang buta, aku menjadi mata; bagi orang lumpuh, aku adalah kakinya.

¹⁶Mi estis patro por la malricxuloj, Kaj jugxan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;

¹⁶Bagi orang miskin, aku menjadi ayah; bagi orang asing, aku menjadi pembela.

¹⁷Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elsxiradis la kaptitajxon.

¹⁷Tapi kuasa orang kejam, kupatahkan, dan kurban mereka kuselamatkan.

¹⁸Kaj mi pensis:En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;

¹⁸Harapanku ialah mencapai umur yang tinggi, dan mati dengan tenang di rumahku sendiri.

¹⁹Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj brancxoj.

¹⁹Aku seperti pohon yang subur tumbuhnya, akarnya cukup air dan embun membasahi dahannya.

²⁰Mia gloro estas cxiam nova, Kaj mia pafarko cxiam refortigxas en mia mano.

²⁰Aku selalu dipuji semua orang, dan tak pernah kekuatanku berkurang.

²¹Oni auxskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.

²¹Orang-orang diam, jika aku memberi nasihat; segala perkataanku mereka dengarkan dengan cermat.

²²Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.

²²Sehabis aku bicara, tak ada lagi yang perlu ditambahkan; perkataan meresap seperti tetesan air hujan.

²³Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian busxon, kiel por malfrua pluvo.

²³Semua orang menyambut kata-kataku dengan gembira, seperti petani menyambut hujan di musim bunga.

²⁴Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizagxo ne falis.

²⁴Kutersenyum kepada mereka ketika mereka putus asa; air mukaku yang bahagia menambah semangat mereka.

²⁵Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la cxefa loko; Mi logxis kiel regxo inter tacxmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.

²⁵Akulah yang memegang pimpinan, dan mengambil segala keputusan. Kupimpin mereka seperti raja di tengah pasukannya, dan kuhibur mereka dalam kesedihannya.