¹Ijob respondis kaj diris:

¹Allora Giobbe rispose e disse:

²Mi auxdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi cxiuj estas.

²"Di cose come codeste, ne ho udite tante! Siete tutti dei consolatori molesti!

³CXu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?

³Non ci sarà egli una fine alle parole vane? Che cosa ti provoca a rispondere?

⁴Mi ankaux povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.

⁴Anch’io potrei parlare come voi, se voi foste al posto mio; potrei mettere assieme delle parole contro a voi e su di voi scrollare il capo;

⁵Mi fortigus vin per mia busxo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.

⁵potrei farvi coraggio con la bocca; e il conforto delle mie labbra vi calmerebbe.

⁶Se mi parolos, mia doloro ne kvietigxos; Se mi cxesos, kio foriros de mi?

⁶Se parlo, il mio dolore non ne sarà lenito; e se cesso di parlare, che sollievo ne avrò?

⁷Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.

⁷Ora, purtroppo, Dio m’ha ridotto senza forze, ha desolato tutta la mia casa;

⁸Vi faris al mi sulkojn, tio farigxis atesto; Mia senfortigxo staras antaux mia vizagxo, kaj parolas.

⁸m’ha coperto di grinze e questo testimonia contro a me, la mia magrezza si leva ad accusarmi in faccia.

⁹Lia kolero dissxiras; Mia malamanto grincigas kontraux mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraux mi siajn okulojn.

⁹La sua ira mi lacera, mi perseguita, digrigna i denti contro di me. Il mio nemico aguzza gli occhi su di me.

¹⁰Ili malfermegis kontraux mi sian busxon, insulte batas min sur la vangojn; CXiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.

¹⁰Apron larga contro a me la bocca, mi percuoton per obbrobrio le guance, si metton tutt’insieme a darmi addosso.

¹¹Dio transdonis min al maljustulo, JXetis min en la manojn de malbonuloj.

¹¹Iddio mi dà in balìa degli empi, mi getta in mano dei malvagi.

¹²Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.

¹²Vivevo in pace, ed egli m’ha scosso con violenza, m’ha preso per la nuca, m’ha frantumato, m’ha posto per suo bersaglio.

¹³Liaj pafistoj min cxirkauxis; Li dishakas miajn internajxojn kaj ne kompatas, Li elversxas sur la teron mian galon.

¹³I suoi arcieri mi circondano, egli mi trafigge i reni senza pietà, sparge a terra il mio fiele.

¹⁴Li faras en mi brecxon post brecxo, Li kuras kontraux min kiel batalisto.

¹⁴Apre sopra di me breccia su breccia, mi corre addosso come un guerriero.

¹⁵Sakajxon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kasxis mian kornon.

¹⁵Mi son cucito un cilicio sulla pelle, ho prostrato la mia fronte nella polvere.

¹⁶Mia vizagxo sxvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;

¹⁶Il mio viso è rosso di pianto, e sulle mie palpebre si stende l’ombra di morte.

¹⁷Kvankam ne trovigxas perfortajxo en miaj manoj, Kaj mia pregxo estas pura.

¹⁷Eppure, le mie mani non commisero mai violenza, e la mia preghiera fu sempre pura.

¹⁸Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.

¹⁸O terra, non coprire il mio sangue, e non vi sia luogo ove si fermi il mio grido!

¹⁹Vidu, en la cxielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.

¹⁹Già fin d’ora, ecco, il mio Testimonio è in cielo, il mio Garante è nei luoghi altissimi.

²⁰Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,

²⁰Gli amici mi deridono, ma a Dio si volgon piangenti gli occhi miei;

²¹Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.

²¹sostenga egli le ragioni dell’uomo presso Dio, le ragioni del figliuol d’uomo contro i suoi compagni!

²²CXar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.

²²Poiché, pochi anni ancora, e me ne andrò per una via senza ritorno.