¹Ekparolis Bildad, la SXuhxano, kaj diris:

¹Allora Bildad di Suach rispose e disse:

²Kiam vi cxesos jxetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

²"Quando porrete fine alle parole? Fate senno, e poi parleremo.

³Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

³Perché siamo considerati come bruti e perché siamo agli occhi vostri degli esseri impuri?

⁴Ho vi, kiu dissxiras sian animon en sia kolero, CXu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forsxovigxu de sia loko?

⁴O tu, che nel tuo cruccio laceri te stesso, dovrà la terra, per cagion tua, essere abbandonata e la roccia esser rimossa dal suo luogo?

⁵La lumo de la malpiulo estingigxos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

⁵Sì, la luce dell’empio si spegne, e la fiamma del suo fuoco non brilla.

⁶La lumo mallumigxos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingigxos.

⁶La luce si oscura nella sua tenda, e la lampada che gli sta sopra si spegne.

⁷Mallongigxos liaj fortaj pasxoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

⁷I passi che facea nella sua forza si raccorciano, e i suoi propri disegni lo menano a ruina.

⁸CXar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li movigxas en kaptilo.

⁸Poiché i suoi piedi lo traggon nel tranello, e va camminando sulle reti.

⁹La masxo enkrocxigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

⁹Il laccio l’afferra pel tallone, e la trappola lo ghermisce.

¹⁰Kasxita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraux li estas sur la vojo.

¹⁰Sta nascosta in terra per lui un’insidia, e sul sentiero lo aspetta un agguato.

¹¹De cxiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

¹¹Paure lo atterriscono d’ogn’intorno, lo inseguono, gli stanno alle calcagna.

¹²Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

¹²La sua forza vien meno dalla fame, la calamità gli sta pronta al fianco.

¹³Konsumigxos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

¹³Gli divora a pezzo a pezzo la pelle, gli divora le membra il primogenito della morte.

¹⁴Lia espero estos elsxirita el lia tendo, Kaj gxi pelos lin al la regxo de teruroj.

¹⁴Egli è strappato dalla sua tenda che credea sicura, e fatto scendere verso il re degli spaventi.

¹⁵Nenio restos en lia tendo; Sur lian logxejon sxutigxos sulfuro.

¹⁵Nella sua tenda dimora chi non è de’ suoi, e la sua casa è cosparsa di zolfo.

¹⁶Malsupre sekigxos liaj radikoj, Kaj supre detrancxigxos liaj brancxoj.

¹⁶In basso s’inaridiscono le sue radici, in alto son tagliati i suoi rami.

¹⁷La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

¹⁷La sua memoria scompare dal paese, più non s’ode il suo nome per le campagne.

¹⁸Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpusxita.

¹⁸E’ cacciato dalla luce nelle tenebre, ed è bandito dal mondo.

¹⁹Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos cxe li en lia logxloko.

¹⁹Non lascia tra il suo popolo né figli, né nipoti, nessun superstite dov’egli soggiornava.

²⁰La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antauxulojn kaptos timo.

²⁰Quei d’occidente son stupiti della sua sorte, e quei d’oriente ne son presi d’orrore.

²¹Tia estas la logxejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.

²¹Certo son tali le dimore dei perversi e tale è il luogo di chi non conosce Iddio".