1Poste Ijob malfermis sian busxon, kaj malbenis sian tagon.
1Allora Giobbe aprì la bocca e maledisse il giorno della sua nascita.
2Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:
2E prese a dire così:
3Pereu la tago, en kiu mi naskigxis, Kaj la nokto, kiu diris:Embriigxis homo.
3"Perisca il giorno ch’io nacqui e la notte che disse: "E’ concepito un maschio!"
4Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu gxin, Neniu lumo ekbrilu super gxi.
4Quel giorno si converta in tenebre, non se ne curi Iddio dall’alto, né splenda sovr’esso raggio di luce!
5Mallumo kaj tomba ombro ekposedu gxin; Nubo gxin kovru; Eklipsoj de tago faru gxin terura.
5Se lo riprendano le tenebre e l’ombra di morte, resti sovr’esso una fitta nuvola, le eclissi lo riempian di paura!
6Tiun nokton prenu mallumego; GXi ne alkalkuligxu al la tagoj de la jaro, GXi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.
6Quella notte diventi preda d’un buio cupo, non abbia la gioia di contar tra i giorni dell’anno, non entri nel novero de’ mesi!
7Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu gxojkrio auxdigxu en gxi.
7Quella notte sia notte sterile, e non vi s’oda grido di gioia.
8Malbenu gxin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.
8La maledicano quei che maledicono i giorni e sono esperti nell’evocare il drago.
9Mallumigxu la steloj de gxia krepusko; GXi atendu lumon, kaj cxi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenrugxo gxi ne ekvidu;
9Si oscurino le stelle del suo crepuscolo, aspetti la luce e la luce non venga, e non miri le palpebre dell’alba,
10Pro tio, ke gxi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kasxis per tio la malfelicxon antaux miaj okuloj.
10poiché non chiuse la porta del seno che mi portava, e non celò l’affanno agli occhi miei.
11Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senvivigxis post la eliro el la ventro?
11Perché non morii nel seno di mia madre? Perché non spirai appena uscito dalle sue viscere?
12Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi sucxu?
12Perché trovai delle ginocchia per ricevermi e delle mammelle da poppare?
13Mi nun kusxus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,
13Ora mi giacerei tranquillo, dormirei, ed avrei così riposo
14Kune kun la regxoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,
14coi re e coi consiglieri della terra che si edificarono mausolei,
15Aux kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per argxento;
15coi principi che possedean dell’oro e che empiron d’argento le lor case;
16Aux kiel abortitajxo kasxita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.
16o, come l’aborto nascosto, non esisterei, sarei come i feti che non videro la luce.
17Tie la malpiuloj cxesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumigxis.
17Là cessano gli empi di tormentare gli altri. Là riposano gli stanchi,
18Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne auxdas la vocxon de premanto.
18là i prigioni han requie tutti insieme, senz’udir voce d’aguzzino.
19Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.
19Piccoli e grandi sono là del pari, e lo schiavo è libero del suo padrone.
20Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolcxan animon,
20Perché dar la luce all’infelice e la vita a chi ha l’anima nell’amarezza,
21Kiuj atendas la morton, kaj gxi ne aperas, Kiuj elfosus gxin pli volonte ol trezorojn,
21i quali aspettano la morte che non viene, e la ricercano più che i tesori nascosti,
22Kiuj ekgxojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?
22e si rallegrerebbero fino a giubilarne, esulterebbero se trovassero una tomba?
23Al la homo, kies vojo estas kasxita, Kaj antaux kiu Dio starigis barilon?
23Perché dar vita a un uomo la cui via è oscura? e che Dio ha stretto in un cerchio?
24Antaux ol mi ekmangxas panon, mi devas gxemi, Kaj mia plorkriado versxigxas kiel akvo;
24Io sospiro anche quando prendo il mio cibo, e i miei gemiti si spandono com’acqua.
25CXar terurajxo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.
25Non appena temo un male, ch’esso mi colpisce; e quel che pavento, mi piomba addosso.
26Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.
26Non trovo posa, né requie, né pace, il tormento è continuo!"