¹Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:

¹Poi Elihu seguitando disse:

²Atendu ankoraux iom; mi montros al vi, CXar mi havas ankoraux kion paroli pro Dio.

²"Aspetta un po’, io t’istruirò; perché c’è da dire ancora a pro di Dio.

³Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.

³Io trarrò la mia scienza da lontano e renderò giustizia a colui che m’ha fatto.

⁴CXar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaux vi.

⁴Per certo, le mie parole non son bugiarde; ti sta dinanzi un uomo dotato di perfetta scienza.

⁵Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malsxatas; Li estas potenca per la forto de la koro.

⁵Ecco, Iddio è potente, ma non disdegna nessuno; è potente per la forza dell’intelletto suo.

⁶Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.

⁶Ei non lascia viver l’empio, e fa ragione ai miseri.

⁷Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun regxoj sur trono Li sidigas ilin por cxiam, Por ke ili estu altaj.

⁷Non storna lo sguardo suo dai giusti, ma li pone coi re sul trono, ve li fa sedere per sempre, e così li esalta

⁸Kaj se ili estas ligitaj per cxenoj, Malliberigitaj mizere per sxnuroj,

⁸Se gli uomini son talora stretti da catene se son presi nei legami dell’afflizione,

⁹Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.

⁹Dio fa lor conoscere la lor condotta, le loro trasgressioni, giacché si sono insuperbiti;

¹⁰Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.

¹⁰egli apre così i loro orecchi a’ suoi ammonimenti, e li esorta ad abbandonare il male.

¹¹Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;

¹¹Se l’ascoltano, se si sottomettono, finiscono i loro giorni nel benessere, e gli anni loro nella gioia;

¹²Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.

¹²ma, se non l’ascoltano, periscon trafitti da’ suoi dardi, muoiono per mancanza d’intendimento.

¹³La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;

¹³Gli empi di cuore s’abbandonano alla collera, non implorano Iddio quand’ei gl’incatena;

¹⁴Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malcxastuloj.

¹⁴così muoiono nel fior degli anni, e la lor vita finisce come quella dei dissoluti;

¹⁵Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.

¹⁵ma Dio libera l’afflitto mediante l’afflizione, e gli apre gli orecchi mediante la sventura.

¹⁶Ankaux vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon cxe via tablo, plena de grasajxoj.

¹⁶Te pure ei vuol trarre dalle fauci della distretta, al largo, dove non è più angustia, e coprir la tua mensa tranquilla di cibi succulenti.

¹⁷Sed vi farigxis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj jugxo tenas sin kune.

¹⁷Ma, se giudichi le vie di Dio come fan gli empi, il giudizio e la sentenza di lui ti piomberanno addosso.

¹⁸Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elacxeto ne deklinu vin.

¹⁸Bada che la collera non ti trasporti alla bestemmia, e la grandezza del riscatto non t’induca a fuorviare!

¹⁹CXu Li atentos vian ricxecon? Ne, nek oron, nek forton aux potencon.

¹⁹Farebbe egli caso delle tue ricchezze? Non han valore per lui, né l’oro, né tutta la possanza dell’opulenza.

²⁰Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.

²⁰Non anelare a quella notte che porta via i popoli dal luogo loro.

²¹Gardu vin, ne klinigxu al malpieco; CXar tion vi komencis pro la mizero.

²¹Guardati bene dal volgerti all’iniquità, tu che sembri preferirla all’afflizione.

²²Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?

²²Vedi, Iddio è eccelso nella sua potenza; chi può insegnare come lui?

²³Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri:Vi agis maljuste?

²³Chi gli prescrive la via da seguire? Chi osa dirgli: "Tu hai fatto male?"

²⁴Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.

²⁴Pensa piuttosto a magnificar le sue opere; gli uomini le celebrano nei loro canti,

²⁵CXiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.

²⁵tutti le ammirano, il mortale le contempla da lungi.

²⁶Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.

²⁶Sì, Iddio è grande e noi non lo possiam conoscere; incalcolabile è il numero degli anni suoi.

²⁷Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili versxigxas pluve el la nebulo;

²⁷Egli attrae a sé le gocciole dell’acqua; dai vapori ch’egli ha formato stilla la pioggia.

²⁸Versxigxas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.

²⁸Le nubi la spandono, la rovesciano sulla folla de’ mortali.

²⁹Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapisxojn de Sia tendo,

²⁹E chi può capire lo spiegamento delle nubi, i fragori che scoppiano nel suo padiglione?

³⁰Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.

³⁰Ecco, ora egli spiega intorno a sé la sua luce, or prende per coperta le profondità del mare.

³¹CXar per ili Li jugxas la popolojn Kaj donas ankaux mangxajxon abunde.

³¹Per tal modo punisce i popoli, e dà loro del cibo in abbondanza.

³²Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al gxi aperi denove.

³²S’empie di fulmini le mani, e li lancia contro gli avversari.

³³Antauxdiras pri gxi gxia bruo, Kaj ecx la brutaroj, kiam gxi alproksimigxas.

³³Il rombo del tuono annunzia ch’ei viene, gli animali lo presenton vicino.