¹Kiam do la Sinjoro sciis, ke la Fariseoj auxdis, ke Jesuo faras kaj baptas pli multe da discxiploj, ol Johano

¹Quando dunque il Signore ebbe saputo che i Farisei aveano udito ch’egli faceva e battezzava più discepoli di Giovanni

²(kvankam baptadis ne Jesuo mem, sed liaj discxiploj),

²(quantunque non fosse Gesù che battezzava, ma i suoi discepoli),

³li foriris el Judujo kaj reiris al Galileo.

³lasciò la Giudea e se n’andò di nuovo in Galilea.

⁴Kaj li devis trairi tra Samario.

⁴Or doveva passare per la Samaria.

⁵Li alvenis do al unu urbo Samaria, nomata Sihxar, apud la terpeco, kiun Jakob donis al sia filo Jozef;

⁵Giunse dunque a una città della Samaria, chiamata Sichar, vicina al podere che Giacobbe dette a Giuseppe, suo figliuolo;

⁶kaj la fonto de Jakob estis tie. Jesuo do, lacigita de sia vojirado, sidigxis tiamaniere apud la fonto. Estis cxirkaux la sesa horo.

⁶e quivi era la fonte di Giacobbe. Gesù dunque, stanco del cammino, stava così a sedere presso la fonte. Era circa l’ora sesta.

⁷Venis virino Samaria, por cxerpi akvon; Jesuo diris al sxi:Donu al mi trinki.

⁷Una donna samaritana venne ad attinger l’acqua. Gesù le disse: Dammi da bere.

⁸CXar liaj discxiploj jam foriris en la urbon, por acxeti nutrajxojn.

⁸(Giacché i suoi discepoli erano andati in città a comprar da mangiare).

⁹La Samarianino do diris al li:Kiel vi, estante Judo, petas trinki de mi, kiu estas Samarianino? (CXar la Judoj ne interrilatas kun la Samarianoj.)

⁹Onde la donna samaritana gli disse: Come mai tu che sei giudeo chiedi da bere a me che sono una donna samaritana? Infatti i Giudei non hanno relazioni co’ Samaritani.

¹⁰Jesuo respondis kaj diris al sxi:Se vi scius la donacon de Dio, kaj kiu estas tiu, kiu diras al vi:Donu al mi trinki, vi petus lin, kaj li donus al vi vivan akvon.

¹⁰Gesù rispose e le disse: Se tu conoscessi il dono di Dio e chi è che ti dice: Dammi da bere, tu stessa gliene avresti chiesto, ed egli t’avrebbe dato dell’acqua viva.

¹¹La virino diris al li:Sinjoro, vi nenian cxerpilon havas, kaj la puto estas profunda; de kie do vi havas tiun vivan akvon?

¹¹La donna gli disse: Signore, tu non hai nulla per attingere, e il pozzo è profondo; donde hai dunque cotest’acqua viva?

¹²CXu vi estas pli granda ol nia patro Jakob, kiu donis al ni la puton, kaj trinkis mem el gxi, kiel ankaux liaj filoj kaj liaj brutoj?

¹²Sei tu più grande di Giacobbe nostro padre che ci dette questo pozzo e ne bevve egli stesso co’ suoi figliuoli e il suo bestiame?

¹³Jesuo respondis kaj diris al sxi:CXiu, kiu trinkas el cxi tiu akvo, denove soifos;

¹³Gesù rispose e le disse: Chiunque beve di quest’acqua avrà sete di nuovo;

¹⁴sed kiu trinkos el la akvo, kiun mi donos al li, tiu neniam soifos; sed la akvo, kiun mi donos al li, farigxos en li fonto de akvo, sxprucanta supren por eterna vivo.

¹⁴ma chi beve dell’acqua che io gli darò, non avrà mai più sete; anzi, l’acqua che io gli darò, diventerà in lui una fonte d’acqua che scaturisce in vita eterna.

¹⁵La virino diris al li:Sinjoro, donu al mi cxi tiun akvon, por ke mi ne plu soifu, kaj ne devu traveni cxi tien, por cxerpi.

¹⁵La donna gli disse: Signore, dammi di cotest’acqua, affinché io non abbia più sete, e non venga più sin qua ad attingere.

¹⁶Jesuo diris al sxi:Foriru, voku vian edzon, kaj revenu cxi tien.

¹⁶Gesù le disse: Va’ a chiamar tuo marito e vieni qua.

¹⁷La virino respondis kaj diris al li:Mi ne havas edzon. Jesuo diris al sxi:Vi prave diris:Mi ne havas edzon;

¹⁷La donna gli rispose: Non ho marito. E Gesù: Hai detto bene: Non ho marito;

¹⁸cxar vi havis kvin edzojn; kaj tiu, kiun vi nun havas, ne estas via edzo; cxi tion vi diris vere.

¹⁸perché hai avuto cinque mariti; e quello che hai ora, non è tuo marito; in questo hai detto il vero.

¹⁹La virino diris al li:Sinjoro, mi ekvidas, ke vi estas profeto.

¹⁹La donna gli disse: Signore, io vedo che tu sei un profeta.

²⁰Niaj patroj adoradis sur cxi tiu monto; kaj vi diras, ke en Jerusalem estas la loko, kie oni devas adori.

²⁰I nostri padri hanno adorato su questo monte, e voi dite che a Gerusalemme è il luogo dove bisogna adorare.

²¹Jesuo diris al sxi:Kredu al mi, virino; venas la horo, kiam nek sur cxi tiu monto, nek en Jerusalem, vi adoros la Patron.

²¹Gesù le disse: Donna, credimi; l’ora viene che né su questo monte né a Gerusalemme adorerete il Padre.

²²Vi adoras tion, kion vi ne konas; ni adoras tion, kion ni konas; cxar el la Judoj estas la savo.

²²Voi adorate quel che non conoscete; noi adoriamo quel che conosciamo, perché la salvazione vien da’ Giudei.

²³Sed venas la horo, kaj jam estas, kiam la veraj adorantoj adoros la Patron laux spirito kaj vero; cxar la Patro sercxas tiajn por esti Liaj adorantoj.

²³Ma l’ora viene, anzi è già venuta, che i veri adoratori adoreranno il Padre in ispirito e verità; poiché tali sono gli adoratori che il Padre richiede.

²⁴Dio estas Spirito:kaj Liaj adorantoj devas adori Lin laux spirito kaj vero.

²⁴Iddio è spirito; e quelli che l’adorano, bisogna che l’adorino in ispirito e verità.

²⁵La virino diris al li:Mi scias, ke venas la Mesio (kiu estas nomata Kristo); kiam tiu alestos, li anoncos al ni cxion.

²⁵La donna gli disse: Io so che il Messia (ch’è chiamato Cristo) ha da venire; quando sarà venuto, ci annunzierà ogni cosa.

²⁶Jesuo diris al sxi:Tiu estas mi, kiu parolas kun vi.

²⁶Gesù le disse: Io che ti parlo, son desso.

²⁷Kaj cxe tio venis liaj discxiploj, kaj ili miris, ke li parolas kun virino; tamen neniu diris:Kion vi volas? aux:Kial vi parolas kun sxi?

²⁷In quel mentre giunsero i suoi discepoli, e si maravigliarono ch’egli parlasse con una donna; ma pur nessuno gli chiese: Che cerchi? o: Perché discorri con lei?

²⁸La virino do lasis sian akvokrucxon, kaj foriris en la urbon, kaj diris al la homoj:

²⁸La donna lasciò dunque la sua secchia, se ne andò in città e disse alla gente:

²⁹Venu, vidu homon, kiu rakontis al mi cxion, kion mi faris; cxu eble cxi tiu estas la Kristo?

²⁹Venite a vedere un uomo che m’ha detto tutto quello che ho fatto; non sarebb’egli il Cristo?

³⁰Ili eliris el la urbo, kaj venis al li.

³⁰La gente uscì dalla città e veniva a lui.

³¹Dume la discxiploj petis lin, dirante:Rabeno, mangxu.

³¹Intanto i discepoli lo pregavano, dicendo: Maestro, mangia.

³²Sed li diris al ili:Por mangxi mi havas nutrajxon, pri kiu vi ne scias.

³²Ma egli disse loro: Io ho un cibo da mangiare che voi non sapete.

³³La discxiploj do diris inter si:CXu iu alportis al li ion por mangxi?

³³Perciò i discepoli si dicevano l’uno all’altro: Forse qualcuno gli ha portato da mangiare?

³⁴Jesuo diris al ili:Mia nutrajxo estas plenumi la volon de Tiu, kiu min sendis, kaj fini Lian laboron.

³⁴Gesù disse loro: Il mio cibo è di far la volontà di Colui che mi ha mandato, e di compiere l’opera sua.

³⁵CXu vi ne diras:Estas ankoraux kvar monatoj, kaj venas la rikolto? jen mi diras al vi:Levu viajn okulojn kaj rigardu la kampojn, ke ili jam estas blankaj por la rikolto.

³⁵Non dite voi che ci sono ancora quattro mesi e poi vien la mietitura? Ecco, io vi dico: Levate gli occhi e mirate le campagne come già son bianche da mietere.

³⁶La rikoltanto ricevas salajron, kaj kolektas frukton por eterna vivo, por ke gxoju kune la semanto kaj la rikoltanto.

³⁶Il mietitore riceve premio e raccoglie frutto per la vita eterna, affinché il seminatore ed il mietitore si rallegrino assieme.

³⁷CXar en cxi tio estas vera la proverbo:Unu semas, alia rikoltas.

³⁷Poiché in questo è vero il detto: L’uno semina e l’altro miete.

³⁸Mi vin sendis, por rikolti tion, kion vi ne prilaboris; aliaj laboris, kaj vi eniris en ilian laboron.

³⁸Io v’ho mandati a mieter quello intorno a cui non avete faticato; altri hanno faticato, e voi siete entrati nella lor fatica.

³⁹Kaj el tiu urbo multaj el la Samarianoj kredis al li pro la diro de la virino, kiu atestis:Li rakontis al mi cxion, kion mi faris.

³⁹Or molti de’ Samaritani di quella città credettero in lui a motivo della testimonianza resa da quella donna: Egli m’ha detto tutte le cose che ho fatte.

⁴⁰Kiam do la Samarianoj venis al li, ili petis, ke li restu cxe ili; kaj li restis tie du tagojn.

⁴⁰Quando dunque i Samaritani furono venuti a lui, lo pregarono di trattenersi da loro; ed egli si trattenne quivi due giorni.

⁴¹Kaj multe pli multaj kredis pro lia vorto,

⁴¹E più assai credettero a motivo della sua parola;

⁴²kaj diris al la virino:Jam ne pro via diro ni kredas, cxar ni mem auxdis lin; kaj ni scias, ke cxi tiu estas vere la Savanto de la mondo.

⁴²e dicevano alla donna: Non è più a motivo di quel che tu ci hai detto, che crediamo; perché abbiamo udito da noi, e sappiamo che questi è veramente il Salvator del mondo.

⁴³Kaj post la du tagoj li foriris de tie en Galileon.

⁴³Passati que’ due giorni, egli partì di là per andare in Galilea;

⁴⁴CXar Jesuo mem atestis, ke profeto ne havas honoron en sia propra lando.

⁴⁴poiché Gesù stesso aveva attestato che un profeta non è onorato nella sua propria patria.

⁴⁵Kiam do li venis en Galileon, la Galileanoj akceptis lin, cxar ili jam vidis cxion, kion li faris en Jerusalem dum la festo; cxar ili ankaux iris al la festo.

⁴⁵Quando dunque fu venuto in Galilea, fu accolto dai Galilei, perché avean vedute tutte le cose ch’egli avea fatte in Gerusalemme alla festa; poiché anch’essi erano andati alla festa.

⁴⁶Li revenis en Kanan Galilean, kie li faris la akvon vino. Kaj estis unu kortegano, kies filo estis malsana en Kapernaum.

⁴⁶Gesù dunque venne di nuovo a Cana di Galilea, dove avea cambiato l’acqua in vino. E v’era un certo ufficial reale, il cui figliuolo era infermo a Capernaum.

⁴⁷Kiam li auxdis, ke Jesuo alvenis el Judujo en Galileon, li iris al li, kaj petis lin malsupreniri kaj resanigi lian filon; cxar li preskaux mortis.

⁴⁷Come egli ebbe udito che Gesù era venuto dalla Giudea in Galilea, andò a lui e lo pregò che scendesse e guarisse il suo figliuolo, perché stava per morire.

⁴⁸Jesuo do diris al li:Se vi ne vidas signojn kaj mirindajxojn, vi tute ne kredos.

⁴⁸Perciò Gesù gli disse: Se non vedete segni e miracoli, voi non crederete.

⁴⁹La kortegano diris al li:Sinjoro, malsupreniru, antaux ol mia fileto mortos.

⁴⁹L’ufficial reale gli disse: Signore, scendi prima che il mio bambino muoia.

⁵⁰Jesuo diris al li:Foriru, via filo vivas. La viro kredis la vorton, kiun Jesuo parolis al li, kaj li foriris.

⁵⁰Gesù gli disse: Va’, il tuo figliuolo vive. Quell’uomo credette alla parola che Gesù gli avea detta, e se ne andò.

⁵¹Dum li ankoraux malsupreniris, liaj sklavoj lin renkontis, dirante:Via filo vivas.

⁵¹E come già stava scendendo, i suoi servitori gli vennero incontro e gli dissero: Il tuo figliuolo vive.

⁵²Li demandis al ili pri la horo, kiam li ekresanigxis. Ili respondis al li:Hieraux je la sepa horo la febro lin forlasis.

⁵²Allora egli domandò loro a che ora avesse cominciato a star meglio; ed essi gli risposero: Ieri, all’ora settima, la febbre lo lasciò.

⁵³Tial la patro sciis, ke tio estis en tiu sama horo, en kiu Jesuo diris al li:Via filo vivas; kaj kredis li mem kaj lia tuta domo.

⁵³Così il padre conobbe che ciò era avvenuto nell’ora che Gesù gli avea detto: Il tuo figliuolo vive; e credette lui con tutta la sua casa.

⁵⁴CXi tiun jam la duan signon faris Jesuo, veninte el Judujo en Galileon.

⁵⁴Questo secondo miracolo fece di nuovo Gesù, tornando dalla Giudea in Galilea.