¹Kial, ho Eternulo, Vi staras malproksime? Kial Vi kasxas Vin en la tempo de la mizero?

¹O Eterno, perché te ne stai lontano? Perché ti nascondi in tempi di distretta?

²Pro la malhumileco de malbonulo suferas malricxulo; Ili kaptigxu per la artifikoj, kiujn ili elpensis.

²L’empio nella sua superbia perseguita con furore i miseri; essi rimangon presi nelle macchinazioni che gli empi hanno ordite;

³CXar malbonulo fanfaronas pri la kapricoj de sia animo; Rabanto forlasas, malsxatas la Eternulon.

³poiché l’empio si gloria delle brame dell’anima sua, benedice il rapace e disprezza l’Eterno.

⁴Malpiulo en sia malhumileco ne esploras; En cxiuj liaj pensoj Dio ne ekzistas.

⁴L’empio, nell’alterezza della sua faccia, dice: l’Eterno non farà inchieste. Tutti i suoi pensieri sono: Non c’è Dio!

⁵Li cxiam iras forte laux siaj vojoj; Viaj jugxoj estas tro alte super li; CXiujn siajn malamikojn li forspitas.

⁵Le sue vie son prospere in ogni tempo; cosa troppo alta per lui sono i tuoi giudizi; egli soffia contro tutti i suoi nemici.

⁶Li diris en sia koro:Mi ne sxanceligxos, De generacio al generacio neniam estos al mi malbone.

⁶Egli dice nel suo cuore: Non sarò mai smosso; d’età in età non m’accadrà male alcuno.

⁷Lia busxo estas plena de malbenado, trompo, kaj malico; Sub lia lango estas suferigo kaj malvero.

⁷La sua bocca è piena di esecrazione, di frodi, e di oppressione; sotto la sua lingua v’è malizia ed iniquità.

⁸Inside li sidas en la vilagxoj; Kasxe li mortigas senkulpulon; Liaj okuloj spionas malricxulon.

⁸Egli sta negli agguati de’ villaggi; uccide l’innocente in luoghi nascosti; i suoi occhi spiano il meschino.

⁹Li sidas inside en kasxita loko, kiel leono en la kaverno; Li insidas, por kapti malricxulon; Kaj li kaptas malricxulon, tirante lin en sian reton.

⁹Sta in agguato nel suo nascondiglio come un leone nella sua spelonca; sta in agguato per sorprendere il misero; egli sorprende il misero traendolo nella sua rete.

¹⁰Li insidas, alpremigxas, Kaj la malricxulo falas en liajn fortajn ungegojn.

¹⁰Se ne sta quatto e chino, ed i meschini cadono tra le sue unghie.

¹¹Li diras en sia koro:Dio forgesis, Li kovras Sian vizagxon, Li neniam vidos.

¹¹Egli dice nel cuor suo: Iddio dimentica, nasconde la sua faccia, mai lo vedrà.

¹²Levigxu, ho Eternulo; ho Dio, levu Vian manon; Ne forgesu mizerulojn.

¹²Lèvati, o Eterno! o Dio, alza la mano! Non dimenticare i miseri.

¹³Por kio malpiulo malsxatas Dion, Kaj diras en sia koro, ke Vi ne postulos respondon?

¹³Perché l’empio disprezza Iddio? perché dice in cuor suo: Non ne farai ricerca?

¹⁴Vi vidas ja, cxar mizerojn kaj suferojn Vi rigardas, por redoni laux Via forto. Al Vi fordonas sin malricxulo; Por orfo Vi estas helpanto.

¹⁴Tu l’hai pur veduto; poiché tu riguardi ai travagli ed alle pene per prender la cosa in mano. A te si abbandona il meschino; tu sei l’aiutator dell’orfano.

¹⁵Rompu la brakon de malpiulo kaj malbonulo, Por ke ecx sercxante lian malbonon, oni gxin ne trovu.

¹⁵Fiacca il braccio dell’empio, cerca l’empietà del malvagio finché tu non ne trovi più.

¹⁶La Eternulo estas Regxo por eterne kaj cxiam, Pereis la idolistoj de Lia tero.

¹⁶L’Eterno è re in sempiterno; le nazioni sono state sterminate dalla sua terra.

¹⁷Deziron de humiluloj Vi auxdas, ho Eternulo; Vi fortigas ilian koron, Vi atentigas Vian orelon,

¹⁷O Eterno, tu esaudisci il desiderio degli umili; tu raffermerai il cuor loro, inclinerai le orecchie tue

¹⁸Por doni jugxon al orfo kaj premato, Por ke oni cxesu peli homon de la tero.

¹⁸per far ragione all’orfano e all’oppresso, onde l’uomo, che è della terra, cessi dall’incutere spavento.