¹Al la hxorestro. Por mut-labeno. Psalmo de David. Mi gloros Vin, ho Eternulo, per mia tuta koro; Mi rakontos cxiujn Viajn mirindajxojn.

¹Al Capo dei musici. Su "Muori pel figlio". Salmo di Davide. Io celebrerò l’Eterno con tutto il mio cuore, io narrerò tutte le tue maraviglie.

²Mi gxojos kaj triumfos pro Vi; Mi kantos Vian nomon, ho Vi Plejalta.

²Io mi rallegrerò e festeggerò in te, salmeggerò al tuo nome, o Altissimo,

³CXar miaj malamikoj turnigxas malantauxen, Ili falas kaj pereas antaux Vi.

³poiché i miei nemici voltan le spalle, cadono e periscono dinanzi al tuo cospetto.

⁴CXar Vi faris por mi jugxon kaj plenumon de legxo; Vi sidigxis sur la trono, Vi justa jugxanto.

⁴Poiché tu hai sostenuto il mio diritto e la mia causa; ti sei assiso sul trono come giusto giudice.

⁵Vi indignis kontraux la popoloj, Vi pereigis malpiulojn, Ilian nomon Vi ekstermis por cxiam kaj eterne.

⁵Tu hai sgridate le nazioni, hai distrutto l’empio, hai cancellato il loro nome in sempiterno.

⁶La malamikoj malaperis, ruinigxis por cxiam; Iliajn urbojn Vi renversis, La memoro pri ili pereis kune kun ili.

⁶E’ finita per il nemico! Son rovine perpetue! e delle città che tu hai distrutte perfin la memoria e perita.

⁷Sed la Eternulo restas eterne, Li pretigis Sian tronon por jugxo.

⁷Ma l’Eterno siede come re in eterno; egli ha preparato il suo trono per il giudizio.

⁸Kaj Li jugxos la mondon kun justeco, Li plenumos legxojn inter la popoloj kun senpartieco.

⁸Ed egli giudicherà il mondo con giustizia, giudicherà i popoli con rettitudine.

⁹Kaj la Eternulo estos rifugxo por la premato, Rifugxo en la tempo de mizero.

⁹E l’Eterno sarà un alto ricetto all’oppresso, un alto ricetto in tempi di distretta;

¹⁰Kaj esperos al Vi tiuj, kiuj konas Vian nomon, CXar Vi ne forlasas tiujn, kiuj sercxas Vin, ho Eternulo.

¹⁰e quelli che conoscono il tuo nome confideranno in te, perché, o Eterno, tu non abbandoni quelli che ti cercano.

¹¹Kantu al la Eternulo, kiu logxas sur Cion, Rakontu inter la popoloj Liajn farojn.

¹¹Salmeggiate all’Eterno che abita in Sion, raccontate tra i popoli le sue gesta.

¹²CXar vengxante por la sango, Li memoras pri ili, Li ne forgesas la krion de malfelicxuloj.

¹²Perché colui che domanda ragion del sangue si ricorda dei miseri e non ne dimentica il grido.

¹³Estu favora al mi, ho Eternulo; Vidu, kion mi suferas de miaj malamikoj, Vi, kiu suprenlevas min el la pordegoj de la morto,

¹³Abbi pietà di me, o Eterno! Vedi l’afflizione che soffro da quelli che m’odiano, o tu che mi trai su dalle porte della morte,

¹⁴Por ke mi rakontu Vian tutan gloron En la pordegoj de la filino de Cion Kaj mi gxoju pro Via savo.

¹⁴acciocché io racconti tutte le tue lodi. Nelle porte della figliuola di Sion, io festeggerò per la tua salvazione.

¹⁵Enigxis la popoloj en la kavon, kiun ili elfosis; En la reton, kiun ili metis, enkaptigxis ilia piedo.

¹⁵Le nazioni sono sprofondate nella fossa che avean fatta; il loro piede è stato preso nella rete che aveano nascosta.

¹⁶Oni ekkonas la Eternulon laux la jugxo, kiun Li faris; Per la faroj de siaj manoj estas kaptita la malpiulo. Higajon. Sela.

¹⁶L’Eterno s’è fatto conoscere, ha fatto giustizia; l’empio è stato preso al laccio nell’opera delle proprie mani. Higgaion. Sela.

¹⁷La malbonuloj reiru en SXeolon, CXiuj popoloj, kiuj forgesas Dion.

¹⁷Gli empi se n’andranno al soggiorno de’ morti, sì, tutte le nazioni che dimenticano Iddio.

¹⁸CXar ne por cxiam malricxulo estos forgesita, Kaj la espero de mizeruloj ne pereos por eterne.

¹⁸Poiché il povero non sarà dimenticato per sempre, né la speranza de’ miseri perirà in perpetuo.

¹⁹Levigxu, ho Eternulo, ke homoj ne tro fortigxu; La popoloj estu jugxataj antaux Via vizagxo.

¹⁹Lèvati, o Eterno! Non lasciar che prevalga il mortale; sian giudicate le nazioni in tua presenza.

²⁰Metu, ho Eternulo, timon sur ilin, La popoloj sciu, ke ili estas homoj. Sela.

²⁰O Eterno, infondi spavento in loro; sappian le nazioni che non son altro che mortali. Sela.