¹Gloru la Eternulon, cxar Li estas bona; CXar eterna estas Lia boneco:

¹Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in eterno!

²Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

²Così dicano i riscattati dall’Eterno, ch’egli ha riscattati dalla mano dell’avversario

³Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

³e raccolti da tutti i paesi, dal levante e dal ponente, dal settentrione e dal mezzogiorno.

⁴Ili vagis en la dezerto, laux vojo senviva, Urbon logxatan ili ne trovis;

⁴Essi andavano errando nel deserto per vie desolate; non trovavano città da abitare.

⁵Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortigxis.

⁵Affamati e assetati, l’anima veniva meno in loro.

⁶Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

⁶Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, ed ei li trasse fuori dalle loro angosce.

⁷Kaj Li kondukis ilin laux gxusta vojo, Ke ili venu al urbo logxata.

⁷Li condusse per la diritta via perché giungessero a una città da abitare.

⁸Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

⁸Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

⁹CXar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonajxo.

⁹Poich’egli ha saziato l’anima assetata, ed ha ricolmato di beni l’anima affamata.

¹⁰Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

¹⁰Altri dimoravano in tenebre e in ombra di morte, prigionieri nell’afflizione e nei ferri,

¹¹CXar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malsxatis la decidon de la Plejaltulo.

¹¹perché s’erano ribellati alle parole di Dio e aveano sprezzato il consiglio dell’Altissimo;

¹²Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

¹²ond’egli abbatté il cuor loro con affanno; essi caddero, e non ci fu alcuno che li soccorresse.

¹³Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

¹³Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce;

¹⁴Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li dissxiris.

¹⁴li trasse fuori dalle tenebre e dall’ombra di morte, e ruppe i loro legami.

¹⁵Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

¹⁵Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

¹⁶CXar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

¹⁶Poich’egli ha rotte le porte di rame, e ha spezzato le sbarre di ferro.

¹⁷La malsagxuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

¹⁷Degli stolti erano afflitti per la loro condotta ribelle e per le loro iniquità.

¹⁸CXiujn mangxojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

¹⁸L’anima loro abborriva ogni cibo, ed eran giunti fino alle porte della morte.

¹⁹Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

¹⁹Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce.

²⁰Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

²⁰Mandò la sua parola e li guarì, e li scampò dalla fossa.

²¹Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

²¹Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

²²Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

²²Offrano sacrifizi di lode, e raccontino le sue opere con giubilo!

²³Kiuj veturas per sxipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

²³Ecco quelli che scendon nel mare su navi, che trafficano sulle grandi acque;

²⁴Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

²⁴essi veggono le opere dell’Eterno e le sue maraviglie nell’abisso.

²⁵Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis gxiajn ondojn:

²⁵Poich’egli comanda e fa levare il vento di tempesta, che solleva le onde del mare.

²⁶Ili levigxas gxis la cxielo, mallevigxas en la abismojn; Ilia animo konsumigxas de sufero;

²⁶Salgono al cielo, scendono negli abissi; l’anima loro si strugge per l’angoscia.

²⁷Ili iras cxirkauxe kaj sxanceligxas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta sagxeco malaperas.

²⁷Traballano e barcollano come un ubriaco, e tutta la loro saviezza vien meno.

²⁸Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

²⁸Ma, gridando essi all’Eterno nella loro distretta, egli li trae fuori dalle loro angosce.

²⁹Li kvietigis la ventegon, Kaj gxiaj ondoj silentigxis.

²⁹Egli muta la tempesta in quiete, e le onde si calmano.

³⁰Kaj ili ekgxojis, kiam farigxis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

³⁰Essi si rallegrano perché si sono calmate, ed ei li conduce al porto da loro desiderato.

³¹Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

³¹Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

³²Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejagxuloj ili Lin lauxdu.

³²Lo esaltino nell’assemblea del popolo, e lo lodino nel consiglio degli anziani!

³³Li sxangxas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekajxon;

³³Egli cambia i fiumi in deserto, e le fonti dell’acqua in luogo arido;

³⁴Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de gxiaj logxantoj.

³⁴la terra fertile in pianura di sale, per la malvagità de’ suoi abitanti.

³⁵Li sxangxas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

³⁵Egli cambia il deserto in uno stagno, e la terra arida in fonti d’acqua.

³⁶Kaj Li logxigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon logxatan.

³⁶Egli fa quivi abitar gli affamati ed essi fondano una città da abitare.

³⁷Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

³⁷Vi seminano campi e vi piantano vigne, e ne raccolgono frutti abbondanti.

³⁸Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multigxas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

³⁸Egli li benedice talché moltiplicano grandemente, ed egli non lascia scemare il loro bestiame.

³⁹Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

³⁹Ma poi sono ridotti a pochi, umiliati per l’oppressione, per l’avversità e gli affanni.

⁴⁰Li versxas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

⁴⁰Egli spande lo sprezzo sui principi, e li fa errare per deserti senza via;

⁴¹Malricxulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel sxafojn.

⁴¹ma innalza il povero traendolo dall’afflizione, e fa moltiplicar le famiglie a guisa di gregge.

⁴²La virtuloj tion vidas, kaj gxojas; Kaj cxia malboneco fermas sian busxon.

⁴²Gli uomini retti lo vedono e si rallegrano, ed ogni iniquità ha la bocca chiusa.

⁴³Kiu estas sagxa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favorajxojn de la Eternulo.

⁴³Chi è savio osservi queste cose, e consideri la benignità dell’Eterno.