¹Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

¹Canto dei pellegrinaggi. O Eterno, io grido a te da luoghi profondi!

²Mia Sinjoro, auxskultu mian vocxon; Viaj oreloj atentu la vocxon de mia petego.

²Signore, ascolta il mio grido; siano le tue orecchie attente alla voce delle mie supplicazioni!

³Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

³O Eterno, se tu poni mente alle iniquità, Signore, chi potrà reggere?

⁴Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

⁴Ma presso te v’è perdono affinché tu sia temuto.

⁵Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

⁵Io aspetto l’Eterno, l’anima mia l’aspetta, ed io spero nella sua parola.

⁶Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

⁶L’anima mia anela al Signore più che le guardie non anelino al mattino, più che le guardie al mattino.

⁷Izrael fidu la Eternulon; CXar cxe la Eternulo estas favorkoreco Kaj cxe Li estas granda liberigo.

⁷O Israele, spera nell’Eterno, poiché presso l’Eterno è benignità e presso di lui è abbondanza di redenzione.

⁸Kaj Li liberigos Izraelon De cxiuj liaj pekoj.

⁸Ed egli redimerà Israele da tutte le sue iniquità.