¹Al la hxorestro. Psalmo de David. Kanto. Vin oni fidas kaj gloras, ho Dio, en Cion; Kaj al Vi oni plenumas promesojn.

¹Per il Capo de’ musici. Salmo di Davide. Canto. A te, o Dio, nel raccoglimento, sale la lode in Sion, a te l’omaggio dei voti che si compiono.

²Al Vi, kiu auxskultas pregxon, Venas cxiu karno.

²O tu ch’esaudisci la preghiera, ogni carne verrà a te.

³Krimajxoj min premas; Niajn pekojn Vi pardonos.

³Le iniquità mi hanno sopraffatto, ma tu farai l’espiazione delle nostre trasgressioni.

⁴Felicxa estas tiu, kiun Vi elektas kaj alproksimigas al Vi, Ke li logxu en Viaj kortoj. Ni satigxu per la bonajxoj de Via domo, De Via sankta templo.

⁴Beato colui che tu eleggi e fai accostare a te perché abiti ne’ tuoi cortili! Noi sarem saziati de’ beni della tua casa, della santità del tuo tempio.

⁵Per timindajxoj Vi respondas al ni en justeco, Ho Dio de nia savo, Espero de cxiuj finoj de la tero kaj de malproksimaj maroj,

⁵In modi tremendi tu ci rispondi, nella tua giustizia, o Dio della nostra salvezza, confidanza di tutte le estremità della terra e dei mari lontani.

⁶Vi, kiu fortigas montojn per Sia forto, Kiu estas zonita per potenco,

⁶Egli con la sua potenza rende stabili i monti; egli è cinto di forza.

⁷Kiu kvietigas la bruadon de maroj, la bruadon de iliaj ondoj, Kaj la tumulton de popoloj.

⁷Egli acqueta il rumore de’ mari, il rumore de’ loro flutti, e il tumulto de’ popoli.

⁸Kaj ektimos pro Viaj mirakloj la logxantoj de la limoj; La lokojn de la sunlevigxo kaj sunsubiro Vi gxojigas.

⁸Perciò quelli che abitano alle estremità della terra temono alla vista de’ tuoi prodigi; tu fai giubilare i luoghi ond’escono la mattina e la sera.

⁹Vi memoras pri la tero, Kaj Vi donas al gxi akvon, kaj Vi forte gxin ricxigas; La torento de Dio estas plena de akvo; Vi pretigas gxian panon, cxar tiel Vi gxin arangxis.

⁹Tu visiti la terra e l’adacqui, tu l’arricchisci grandemente. I ruscelli di Dio son pieni d’acqua; tu prepari agli uomini il grano, quando prepari così la terra;

¹⁰Vi donas trinkon al gxiaj sulkoj, Vi ebenigas gxiajn bulojn; Per pluvego Vi gxin moligas, Vi benas gxiajn kreskajxojn.

¹⁰tu adacqui largamente i suoi solchi, ne pareggi le zolle, l’ammollisci con le piogge, ne benedici i germogli.

¹¹Vi kronas la jaron per Via bono; Kaj la signoj de Viaj piedoj gutas per graso.

¹¹Tu coroni de’ tuoi beni l’annata, e dove passa il tuo carro stilla il grasso.

¹²La stepoj de dezerto grasigxas, Kaj la montetoj zonigxas per gxojo.

¹²Esso stilla sui pascoli del deserto, e i colli son cinti di gioia.

¹³La herbejoj kovrigxas per brutaroj, Kaj la kampoj vestigxas per greno; Ili gxojas kaj kantas.

¹³I pascoli si riveston di greggi, e le valli si copron di frumento; dan voci di allegrezza e cantano.