¹Instruo de Asaf. Kial, ho Dio, Vi forpusxis nin por cxiam? Kial fumas Via kolero kontraux la sxafoj de Via pasxtejo?

¹Cantico di Asaf. O Dio, perché ci hai rigettati per sempre? Perché arde l’ira tua contro il gregge del tuo pasco?

²Rememoru Vian komunumon, kiun Vi acxetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, CXi tiun monton Cion, sur kiu Vi logxigxis.

²Ricordati della tua raunanza che acquistasti in antico, che redimesti per esser la tribù della tua eredità; ricordati del monte di Sion, di cui hai fatto la tua dimora!

³Direktu Viajn pasxojn al la eternaj ruinoj, Al cxio, kion detruis malamiko en la sanktejo.

³Dirigi i tuoi passi verso le ruine perpetue; il nemico ha tutto devastato nel tuo santuario.

⁴Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.

⁴I tuoi avversari hanno ruggito dentro al luogo delle tue raunanze; vi hanno posto le loro insegne per emblemi.

⁵Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraux la lignajn plektajxojn.

⁵Parevano uomini levanti in alto le scuri nel folto d’un bosco.

⁶Kaj nun cxiujn gxiajn skulptajxojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.

⁶E invero con l’ascia e col martello, hanno spezzato tutte le sculture della tua casa.

⁷Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la logxejon de Via nomo.

⁷Hanno appiccato il fuoco al tuo santuario, han profanato, gettandola a terra, la dimora del tuo nome.

⁸Ili diris en sia koro:Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis cxiujn domojn de Dio en la lando.

⁸Han detto in cuor loro: Distruggiamo tutto! Hanno arso tutti i luoghi delle raunanze divine nel paese.

⁹Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu cxe ni scias, kiel longe tio dauxros.

⁹Noi non vediam più i nostri emblemi; non v’è più profeta, né v’è fra noi alcuno che sappia fino a quando.

¹⁰Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? CXu eterne la malamiko insultos Vian nomon?

¹⁰Fino a quando, o Dio, oltraggerà l’avversario? Il nemico sprezzerà egli il tuo nome in perpetuo?

¹¹Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.

¹¹Perché ritiri la tua mano, la tua destra? Traila fuori dal tuo seno, e distruggili!

¹²Dio estas ja mia Regxo de antikve, Li faras savon sur la tero.

¹²Ma Dio è il mio Re ab antico, colui che opera liberazioni in mezzo alla terra.

¹³Vi dissxiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;

¹³Tu, con la tua forza, spartisti il mare, tu spezzasti il capo ai mostri marini sulle acque,

¹⁴Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis gxin por mangxo al la bestoj de la dezerto;

¹⁴tu spezzasti il capo del leviatan, tu lo desti in pasto al popolo del deserto.

¹⁵Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.

¹⁵Tu facesti sgorgare fonti e torrenti, tu asciugasti fiumi perenni.

¹⁶Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi arangxis lumon kaj sunon;

¹⁶Tuo è il giorno, la notte pure è tua; tu hai stabilito la luna e il sole.

¹⁷Vi difinis cxiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi arangxis.

¹⁷Tu hai fissato tutti i confini della terra, tu hai fatto l’estate e l’inverno.

¹⁸Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsagxa malhonoras Vian nomon.

¹⁸Ricordati questo: che il nemico ha oltraggiato l’Eterno, e che un popolo stolto ha sprezzato il tuo nome.

¹⁹Ne fordonu al sovagxa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por cxiam.

¹⁹Non dare alle fiere la vita della tua tortora, non dimenticare per sempre il gregge dei tuoi poveri afflitti!

²⁰Rememoru la interligon, CXar cxiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.

²⁰Abbi riguardo al patto, poiché i luoghi tenebrosi della terra son pieni di ricetti di violenza.

²¹La suferanto ne reiru hontigita; Malricxulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.

²¹L’oppresso non se ne torni svergognato; fa’ che il misero e il bisognoso lodino il tuo nome.

²²Levigxu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsagxulo faras al Vi cxiutage.

²²Lèvati, o Dio, difendi la tua causa! Ricordati dell’oltraggio che ti è fatto del continuo dallo stolto.

²³Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj levigxis kontraux Vi, konstante kreskas.

²³Non dimenticare il grido de’ tuoi nemici, lo strepito incessante di quelli che si levano contro di te.