¹Psalmo de Asaf. Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.

¹Salmo di Asaf. Certo, Iddio è buono verso Israele, verso quelli che son puri di cuore.

²Sed mi-apenaux ne falsxanceligxis miaj piedoj, Preskaux elglitis miaj pasxoj.

²Ma, quant’è a me, quasi inciamparono i miei piedi; poco mancò che i miei passi non sdrucciolassero.

³CXar mi cxagrenigxis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.

³Poiché io portavo invidia agli orgogliosi, vedendo la prosperità degli empi.

⁴CXar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.

⁴Poiché per loro non vi son dolori, il loro corpo è sano e pingue.

⁵Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.

⁵Non sono travagliati come gli altri mortali, né son colpiti come gli altri uomini.

⁶Tial ilian kolon cxirkauxvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.

⁶Perciò la superbia li cinge a guisa di collana, la violenza li cuopre a guisa di vestito.

⁷Pro graso elmetigxis iliaj okuloj, Superbordigxis en ilia koro la intencoj.

⁷Dal loro cuore insensibile esce l’iniquità; le immaginazioni del cuor loro traboccano.

⁸Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.

⁸Sbeffeggiano e malvagiamente ragionan d’opprimere; parlano altezzosamente.

⁹Kontraux la cxielon ili levas sian busxon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.

⁹Metton la loro bocca nel cielo, e la loro lingua passeggia per la terra.

¹⁰Tial tien ankaux iras Lia popolo, Kaj ili akvon cxerpas abunde.

¹⁰Perciò il popolo si volge dalla loro parte, e beve copiosamente alla loro sorgente,

¹¹Kaj ili diras:Kiel Dio scias? Kaj cxu la Plejaltulo komprenas?

¹¹e dice: Com’è possibile che Dio sappia ogni cosa, che vi sia conoscenza nell’Altissimo?

¹²Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas felicxuloj de la mondo kaj atingis ricxecon!

¹²Ecco, costoro sono empi: eppure, tranquilli sempre, essi accrescono i loro averi.

¹³Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,

¹³Invano dunque ho purificato il mio cuore, e ho lavato le mie mani nell’innocenza!

¹⁴Kaj mi turmentigxas cxiutage Kaj mi suferas punon cxiumatene!

¹⁴Poiché son percosso ogni giorno, e il mio castigo si rinnova ogni mattina.

¹⁵Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi farigxus perfida al la generacio de Viaj filoj.

¹⁵Se avessi detto: Parlerò a quel modo, ecco, sarei stato infedele alla schiatta de’ tuoi figliuoli.

¹⁶Mi meditis, por kompreni cxi tion; Sed gxi estis malfacila en miaj okuloj,

¹⁶Ho voluto riflettere per intender questo, ma la cosa mi è parsa molto ardua,

¹⁷GXis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.

¹⁷finché non sono entrato nel santuario di Dio, e non ho considerata la fine di costoro.

¹⁸Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi jxetas ilin en pereon.

¹⁸Certo, tu li metti in luoghi sdrucciolevoli, tu li fai cadere in rovina.

¹⁹Kiel momente ili ruinigxis! Pereis, malaperis de subita teruro!

¹⁹Come sono stati distrutti in un momento, portati via, consumati per casi spaventevoli!

²⁰Simile al songxo post la vekigxo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.

²⁰Come avviene d’un sogno quand’uno si sveglia, così tu, o Signore, quando ti desterai, sprezzerai la loro vana apparenza.

²¹Kiam bolis mia koro Kaj turmentigxis mia internajxo,

²¹Quando il mio cuore s’inacerbiva ed io mi sentivo trafitto internamente,

²²Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaux Vi.

²²ero insensato e senza conoscimento; io ero verso di te come una bestia.

²³Sed mi cxiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.

²³Ma pure, io resto del continuo con te; tu m’hai preso per la man destra;

²⁴Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.

²⁴tu mi condurrai col tuo consiglio, e poi mi riceverai in gloria.

²⁵Kiu estas por mi en la cxielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.

²⁵Chi ho io in cielo fuori di te? E sulla terra non desidero che te.

²⁶Konsumigxas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikajxo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.

²⁶La mia carne e il mio cuore posson venir meno, ma Dio è la ròcca del mio cuore e la mia parte in eterno.

²⁷Jen tiuj, kiuj malproksimigxas de Vi, pereas; Vi ekstermas cxiun, kiu perfidigxis al Vi.

²⁷Poiché, ecco, quelli che s’allontanan da te periranno; tu distruggi chiunque, fornicando, ti abbandona.

²⁸Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti cxiujn Viajn farojn.

²⁸Ma quanto a me, il mio bene è d’accostarmi a Dio; io ho fatto del Signore, dell’Eterno, il mio rifugio, per raccontare, o Dio, tutte le opere tue.