¹Al la hxorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia vocxo iras al Dio, kaj mi krias; Mia vocxo iras al Dio, ke Li auxskultu min.

¹Per il Capo de’ Musici. Secondo Jeduthun. Salmo di Asaf. La mia voce s’eleva a Dio, e io grido; la mia voce s’eleva a Dio, ed egli mi porge l’orecchio.

²En la tago de mia suferado mi sercxas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne mallevigxas; Mia animo ne volas konsoligxi.

²Nel giorno della mia distretta, io ho cercato il Signore; la mia mano è stata tesa durante la notte senza stancarsi, l’anima mia ha rifiutato d’esser consolata.

³Mi rememoras Dion, kaj mi gxemas; Mi meditas, kaj mia spirito malgxojas. Sela.

³Io mi ricordo di Dio, e gemo; medito, e il mio spirito è abbattuto. Sela.

⁴Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

⁴Tu tieni desti gli occhi miei, sono turbato e non posso parlare.

⁵Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antauxlonge pasintaj.

⁵Ripenso ai giorni antichi, agli anni da lungo tempo passati.

⁶Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

⁶Mi ricordo de’ miei canti durante la notte, medito nel mio cuore, e lo spirito mio va investigando:

⁷CXu por eterne mia Sinjoro forpusxis? Kaj cxu Li ne plu favoros?

⁷Il Signore ripudia egli in perpetuo? E non mostrerà egli più il suo favore?

⁸CXu por eterne cxesigxis Lia boneco? CXu Lia promeso ne plenumigxos por cxiuj generacioj?

⁸E’ la sua benignità venuta meno per sempre? La sua parola ha ella cessato per ogni età?

⁹CXu Dio forgesis indulgi? CXu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

⁹Iddio ha egli dimenticato d’aver pietà? Ha egli nell’ira chiuse le sue compassioni? Sela.

¹⁰Kaj mi diris:Tio estas mia aflikto, Ke aliigxis la dekstra mano de la Plejaltulo.

¹⁰E ho detto: La mia afflizione sta in questo, che la destra dell’Altissimo è mutata.

¹¹Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

¹¹Io rievocherò la memoria delle opere dell’Eterno; sì, ricorderò le tue maraviglie antiche,

¹²Mi meditos pri cxiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

¹²mediterò su tutte le opere tue, e ripenserò alle tue gesta.

¹³Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

¹³O Dio, le tue vie son sante; qual è l’Iddio grande come Dio?

¹⁴Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

¹⁴Tu sei l’Iddio che fai maraviglie; tu hai fatto conoscere la tua forza fra i popoli.

¹⁵Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

¹⁵Tu hai, col tuo braccio, redento il tuo popolo, i figliuoli di Giacobbe e di Giuseppe. Sela.

¹⁶Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuigxis.

¹⁶Le acque ti videro, o Dio; le acque ti videro e furono spaventate; anche gli abissi tremarono.

¹⁷Nubegoj versxis akvon, La cxielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

¹⁷Le nubi versarono diluvi d’acqua; i cieli tuonarono; ed anche i tuoi strali volarono da ogni parte.

¹⁸La vocxo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj sxanceligxis la tero.

¹⁸La voce del tuo tuono era nel turbine; i lampi illuminarono il mondo; la terra fu scossa e tremò.

¹⁹Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj pasxosignoj ne estis videblaj.

¹⁹La tua via fu in mezzo al mare, i tuoi sentieri in mezzo alle grandi acque, e le tue orme non furon riconosciute.

²⁰Vi kondukis Vian popolon kiel sxafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

²⁰Tu conducesti il tuo popolo come un gregge, per mano di Mosè e d’Aaronne.