1Kaj la Eternulo diris al Moseo:Iru al Faraono, kaj diru al li:Tiel diris la Eternulo:Permesu al Mia popolo iri, por ke gxi faru servon al Mi.
1Tojoßnak li Kâcuaß Dios quixye re laj Moisés: —Tatxic cuißchic riqßuin laj faraón ut tâye re, “Joßcaßin xye li Kâcuaß Dios: Xcanabakeb chi xic lin tenamit re nak tineßxlokßoni.
2Kaj se vi ne volos permesi tion, jen Mi frapos vian tutan regionon per ranoj;
2Ut cui incßaß nacacanabeb chi xic lin tenamit, lâin tintakla chak nabal li amoch saß lâ tenamit.
3kaj eksvarmos la rivero per ranoj, kaj ili elrampos kaj venos en vian domon kaj en vian dormocxambron kaj sur vian liton kaj en la domojn de viaj servantoj kaj de via popolo kaj en viajn fornojn kaj en viajn pastujojn;
3Numtajenakak xqßuial li amoch saß li nimaß. Telajeßoc saß lâ cuochoch ut teßoc ajcuiß saß li naßajej li nacatcuar cuiß. Telajeßpiscßok saß xbên lâ chßât. Telajeßoc ajcuiß saß rochocheb lê môs ut saß rochocheb chixjunileb li tenamit. Telajeßoc saß lê horno ut telajeßpiscßok saß xbên lê caß.
4kaj sur vin kaj sur vian popolon kaj sur cxiujn viajn servantojn rampos la ranoj.
4Telajeßpiscßok châcuix lâat joß ajcuiß chirixeb chixjunileb li tenamit. Telajeßpiscßok ajcuiß chirixeb lâ môs”, chan li Dios.
5Kaj la Eternulo diris al Moseo:Diru al Aaron:Etendu vian manon kun via bastono super la riverojn, super la torentojn, kaj super la lagojn, kaj elirigu la ranojn sur la landon Egiptan.
5Ut li Kâcuaß Dios quixye ajcuiß re laj Moisés: —Tâye re laj Aarón nak tixyeß lix xukß saß xbên li nimaß, saß xbêneb li cocß rok haß joß ajcuiß saß xbêneb li palau re nak teßêlk chak li amoch saß li haß. Ut telajeßxic saß li tenamit Egipto, chan.
6Kaj Aaron etendis sian manon super la akvojn de Egiptujo, kaj la ranoj eliris kaj kovris la landon Egiptan.
6Tojoßnak laj Aarón quixyeß lix xukß saß xbêneb chixjunileb li haß. Ut queßel chak li amoch ut quilajeßtam saß li tenamit Egipto.
7Tion saman faris la sorcxistoj per siaj sorcxoj, kaj ili elirigis la ranojn sur la landon Egiptan.
7Ut eb laj kße queßxbânu ajcuiß joß quixbânu laj Moisés. Ut nabaleb li amoch queßel chak xbaneb.
8Tiam Faraono alvokis Moseon kaj Aaronon, kaj diris:Pregxu al la Eternulo, ke Li forigu la ranojn for de mi kaj de mia popolo; tiam mi forliberigos la popolon, ke gxi alportu oferon al la Eternulo.
8Tojoßnak laj faraón quixbok laj Moisés ut laj Aarón. Quixye reheb: —Têtzßâma chiru li Kâcuaß Dios nak târisi chixjunil li amoch cuiqßuin joß ajcuiß riqßuineb lin tenamit. Ut lâin tincanabeb chi xic laj Israel re nak teßxic chi mayejac chiru li Dios, chan.
9Kaj Moseo diris al Faraono:Ordonu al mi, por kiu tempo mi devas pregxi pro vi kaj pro viaj servantoj kaj pro via popolo, ke malaperu la ranoj for de vi kaj el viaj domoj kaj nur en la rivero ili restu.
9Laj Moisés quixye re laj faraón: —Lâat yal âcue jokße tâcuaj tintijok chiru li Dios châcuix lâat ut chirixeb lâ môs, joß eb ajcuiß lâ tenamit. Tintzßâma chiru nak târisiheb li amoch êriqßuin ut saß lê rochoch. Caßaj chic li joß qßuial teßcanâk saß li nimaß, chan laj Moisés.
10Tiu diris:Por morgaux. Kaj li diris:GXi estu, kiel vi diris, por ke vi sciu, ke ekzistas neniu tia, kiel la Eternulo, nia Dio.
10Laj faraón quixye: —Cuulaj ajcuiß tâbânu.— Ut laj Moisés quixye re: —Cuulaj ajcuiß tâuxmânk li cßaßru yôcat chixtzßâmanquil re nak tâcuil nak mâcßaß chic junak Dios joß li Kâcuaß Dios, li nakalokßoni lâo.
11Kaj forigxos la ranoj for de vi kaj de viaj domoj kaj de viaj servantoj kaj de via popolo; nur en la rivero ili restos.
11Chixjunil li amoch teßêlk âcuiqßuin. Teßêlk ajcuiß riqßuineb lâ môs, joß ajcuiß riqßuineb chixjunileb li tenamit. Teßêlk ajcuiß saß lê rochoch. Caßaj chic li cuanqueb saß li nimaß teßcanâk, chan laj Moisés.
12Moseo kaj Aaron eliris for de Faraono, kaj Moseo ekvokis al la Eternulo pri la ranoj, kiujn li venigis sur Faraonon.
12Tojoßnak laj Moisés rochben laj Aarón queßel riqßuin laj faraón. Ut laj Moisés quiâtinac riqßuin li Kâcuaß Dios chirix li amoch joß quixtzßâma laj faraón.
13Kaj la Eternulo faris laux la vortoj de Moseo; kaj mortis la ranoj en la domoj, en la kortoj, kaj sur la kampoj.
13Li Kâcuaß Dios quixbânu joß quixtzßâma laj Moisés. Quilajeßcam chixjunil li amoch saß li rochocheb ut quilajeßcam chi rußuj nebâl ut saß li cßalebâl.
14Kaj oni kunsxovelis ilin en multajn amasojn, kaj la lando malbonodorigxis.
14Ut eb li cristian quilajeßxchßutub li camenak amoch ut cßajoß nak quichuhoß li tenamit xban xbôc li amoch.
15Sed kiam Faraono vidis, ke farigxis faciligxo, li malmoligis sian koron kaj ne auxskultis ilin, kiel diris la Eternulo.
15Ut laj faraón nak quiril nak qui-usa li tenamit, quixcacuubresi cuißchic xchßôl. Ut incßaß qui-abin, joß quixye li Kâcuaß Dios.
16Tiam la Eternulo diris al Moseo:Diru al Aaron:Etendu vian bastonon, kaj frapu la polvon de la tero, kaj el gxi farigxos pikmusxoj en la tuta lando Egipta.
16Tojoßnak li Kâcuaß Dios quixye re laj Moisés: —Joßcaßin tâye re laj Aarón: “Tâyeß lâ xukß ut tâsacß li poks riqßuin lâ xukß. Riqßuin aßan teßpucßânk li suk saß li tenamit Egipto”, chan.
17Ili faris tiel:Aaron etendis sian manon kun sia bastono kaj frapis la polvon de la tero, kaj aperis pikmusxoj sur la homoj kaj la brutoj. La tuta polvo de la tero farigxis pikmusxoj en la tuta lando Egipta.
17Joßcan queßxbânu. Laj Aarón quixyeß lix xukß ut quixsacß li poks. Ut li qßuila suk nequeßcuoyoynac chirixeb li cristian joß ajcuiß chirixeb li xul. Chixjunil li poks saß li tenamit Egipto quisukßi chokß suk.
18Tiel faris la sorcxistoj per siaj sorcxoj, por elirigi pikmusxojn, sed ili ne povis. Kaj la pikmusxoj estis sur la homoj kaj sur la brutoj.
18Joßcan ajcuiß eb laj kße queßxyal xbânunquil riqßuin lix naßleb aßan. Abanan incßaß queßru. Li suk nequeßhananac chirixeb li cristian joß eb ajcuiß li xul.
19Tiam la sorcxistoj diris al Faraono:GXi estas fingro de Dio. Sed la koro de Faraono restis obstina, kaj li ne auxskultis ilin, kiel diris la Eternulo.
19Eb laj kße queßxye re laj faraón: —Aßin xbânuhom li Kâcuaß Dios, chanqueb. Ut joß quixye li Dios, laj faraón kßaxal cuißchic quicacuubresi xchßôl ut incßaß qui-abin chiruheb.
20Kaj la Eternulo diris al Moseo:Levigxu frue matene, kaj starigxu antaux Faraono, kiam li iros al la akvo, kaj diru al li:Tiel diris la Eternulo:Forliberigu Mian popolon, ke gxi faru servon al Mi.
20Tojoßnak li Kâcuaß Dios quixye re laj Moisés: —Ekßela tatcuaclîk cuulaj ut tatxic chire li nimaß. Aran tâcuoybeni laj faraón nak tâcuulak. Tâye re, “Joßcaßin xye li Kâcuaß Dios âcue: Canabeb chi xic lin tenamit re nak tineßxlokßoni.
21CXar se vi ne forliberigos Mian popolon, jen Mi venigos sur vin kaj sur viajn servantojn kaj sur vian popolon kaj en viajn domojn fiinsektojn; kaj plenigxos de la fiinsektoj la domoj de la Egiptoj, kaj ankaux la tero, sur kiu ili estas.
21Cui incßaß nacacanabeb chi xic lin tenamit, lâin tintakla li qßuila okßob chi raxyât saß êyânk ut saß xyânkeb lâ môs, ut saß xyânkeb chixjunileb li tenamit joß eb ajcuiß saß lê rochoch. Telajeßqßuiânk saß lê rochoch ut telajeßqßuiânk ajcuiß saß li chßochß bar cuiß telajexcuânk.
22Kaj Mi distingos en tiu tago la teron de Gosxen, sur kiu trovigxas Mia popolo, ke tie ne estu fiinsektoj; por ke vi sciigxu, ke Mi estas la Eternulo meze de la tero.
22Aban incßaß tintakla li raxyât saß li naßajej Gosén bar cuanqueb cuiß lin tenamit. Aran incßaß teßchßißchßißînk li raxyât. Riqßuin aßan tênau nak lâin li Kâcuaß Dios ut cuan incuanquil saß xbên li ruchichßochß.
23Kaj Mi faros apartigon inter Mia popolo kaj via popolo; morgaux okazos tiu signo.
23Sicßbil ru inban lin tenamit. Jalan tinbânu re lin tenamit lâin chiru lâ tenamit lâat. Cuulaj tâbânumânk li xinye âcue”, chan li Kâcuaß Dios.
24Kaj la Eternulo faris tiel, kaj aperis multego da fiinsektoj en la domo de Faraono kaj en la domoj de liaj servantoj kaj en la tuta lando Egipta; difektigxis la tero kauxze de la fiinsektoj.
24Ut joßcan quixbânu li Kâcuaß Dios. Quilajeßtam li raxyât saß rochoch laj faraón joß ajcuiß li rochocheb lix môs. Xban xqßuialeb li raxyât quiyiboß ru chixjunil li cßaßru cuan saß li tenamit Egipto.
25Tiam Faraono alvokis Moseon kaj Aaronon, kaj diris:Iru, alportu oferon al via Dio en la lando.
25Ut laj faraón quixbok laj Moisés ut laj Aarón ut quixye reheb: —Mayejankex chak chiru lê Dios. Aban têbânu saß li naßajej li cuanquex cuiß, chan.
26Sed Moseo diris:Ne estas oportune fari tiel; cxar abomenindajxo por la Egiptoj estus nia oferado al la Eternulo, nia Dio; se oferadon abomenindan por la Egiptoj ni faros antaux iliaj okuloj, cxu ili tiam nin ne sxtonmortigos?
26Ut laj Moisés quixye re: —Incßaß naru nakabânu chi joßcan. Joß nocomayejac lâo chiru li Kâcuaß Dios, xicß nequeßril eb laj Egipto. Toloeßxqßue chi pec cui nocomayejac chiru li kaDios saß li tenamit aßin.
27Vojon de tri tagoj ni iros en la dezerton, kaj ni faros oferon al la Eternulo, nia Dio, kiel Li diros al ni.
27Tento nak toxic aran saß li chaki chßochß oxib cutan chi be. Ut aran tomayejak chiru li kaDios joß xye ke li Kâcuaß, chan.
28Tiam Faraono diris:Mi forliberigos vin, kaj vi faros oferon al la Eternulo, via Dio, en la dezerto; nur ne foriru malproksime; pregxu pro mi.
28Laj faraón quixye re: —Lâin texincanab chi xic. Mayejankex chak chiru lê Dios saß li chaki chßochß. Aban incßaß mas najt texxic. Textijok ajcuiß chicuix, chan laj faraón.
29Kaj Moseo diris:Jen mi foriras de vi, kaj mi pregxos al la Eternulo, ke forigxu la fiinsektoj for de Faraono, de liaj servantoj, kaj de lia popolo morgaux; sed Faraono ne plu trompu, ne forliberigante la popolon, por fari oferon al la Eternulo.
29Laj Moisés quichakßoc ut quixye re: —Xic cue anakcuan. Tintzßâma chiru li Kâcuaß Dios nak cuulaj târisiheb li raxyât âcuiqßuin joß ajcuiß riqßuineb lâ môs ut riqßuineb chixjunileb lê tenamit. Ut, bânu usilal, moâbalakßi cuißchic. Mâye cuißchic ke nak incßaß toxic chi mayejac chiru li Kâcuaß Dios, chan laj Moisés.
30Moseo eliris for de Faraono kaj pregxis al la Eternulo.
30Ut laj Moisés qui-el riqßuin laj faraón. Quitijoc chiru li Kâcuaß Dios.
31Kaj la Eternulo faris, kiel diris Moseo, kaj forigis la fiinsektojn for de Faraono, de liaj servantoj, kaj de lia popolo; ne restis ecx unu.
31Li Kâcuaß Dios quixbânu joß quixtzßâma laj Moisés. Quirisiheb chixjunileb li raxyât riqßuin laj faraón joß ajcuiß riqßuineb lix môs ut riqßuineb ajcuiß chixjunileb li tenamit. Tîc mâ jun chic quicana.Aban quixcacuubresi cuißchic xchßôl laj faraón ut incßaß quixcanabeb chi xic li tenamit.
32Sed Faraono obstinigis sian koron ankaux cxi tiun fojon, kaj ne forliberigis la popolon.
32Aban quixcacuubresi cuißchic xchßôl laj faraón ut incßaß quixcanabeb chi xic li tenamit.