¹Sagxa virino konstruas sian domon; Sed malsagxa detruas gxin per siaj manoj.

¹Išmintinga moteris stato namus, o kvaila griauna juos savo rankomis.

²Kiu iras la gxustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malgxustan, tiu Lin malestimas.

²Kas vaikšto tiesiu keliu, bijo Viešpaties, o kas mėgsta klaidžioti, niekina Jį.

³En la busxo de malsagxulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la busxo de sagxuloj ilin gardas.

³Kvailio burnoje­išdidumo lazda, išmintingųjų lūpos juos apsaugo.

⁴Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.

⁴Kur nėra jaučių, ėdžios tuščios, bet gausus derlius gaunamas jaučių jėga.

⁵Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.

⁵Teisingas liudytojas nemeluoja, klastingas kalba melą.

⁶Mokanto sercxas sagxecon kaj gxin ne trovas; Sed por sagxulo la sciado estas facila.

⁶Pašaipūnas ieško išminties ir neranda, bet supratingas lengvai įgyja pažinimą.

⁷Foriru de homo malsagxa; CXar vi ne auxdos parolon de sagxo.

⁷Pasitrauk nuo kvailio, kai pamatai, kad jo lūpose nėra pažinimo.

⁸La sagxeco de sagxulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsagxeco de malsagxuloj estas trompigxado.

⁸Išmintingas žmogus žino, ko siekia, o kvailys suklaidinamas savo kvailysčių.

⁹Malsagxuloj sxercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.

⁹Kvailys tyčiojasi iš nuodėmės, o teisusis atranda palankumą.

¹⁰Koro scias sian propran malgxojon; Kaj en gxia gxojo ne partoprenas fremdulo.

¹⁰Širdis žino savo skausmą ir svetimasis nesidalina jos džiaugsmu.

¹¹Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.

¹¹Nedorėlio namai bus nugriauti, o teisiojo palapinė klestės.

¹²Iufoje vojo sxajnas gxusta al homo, Kaj tamen gxia fino kondukas al la morto.

¹²Kartais kelias, kuris žmogui atrodo teisingas, nuveda į mirtį.

¹³Ankaux dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de gxojo estas malgxojo.

¹³Ir juokiantis širdis gali liūdėti, o džiaugsmas baigtis sielvartu.

¹⁴Laux siaj agoj mangxos homo malbonkora; Kaj homo bona satigxos per siaj faroj.

¹⁴Nuklydęs širdimi pasisotins savo keliais, o geras žmogus­savo.

¹⁵Naivulo kredas cxiun vorton; Sed sagxulo estas atenta pri sia vojo.

¹⁵Neišmanėlis tiki kiekvienu žodžiu, bet išmintingas apsvarsto kiekvieną žingsnį.

¹⁶Sagxulo timas, kaj forklinigxas de malbono; Sed malsagxulo estas incitigxema kaj memfidema.

¹⁶Išmintingas žmogus bijo ir vengia pikto, o kvailys karščiuojasi ir pasitiki savimi.

¹⁷Malpacienculo faras malsagxajxojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.

¹⁷Ūmus žmogus pasielgia kvailai, planuojantis pikta žmogus nekenčiamas.

¹⁸Naivuloj akiras malsagxecon; Sed sagxuloj estas kronataj de klereco.

¹⁸Neišmanėlis paveldės kvailystę, o supratingąjį vainikuos išmintis.

¹⁹Malbonuloj humiligxos antaux bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaux la pordego de virtulo.

¹⁹Piktieji nusilenks geriesiems ir nedorėliai prie teisiųjų durų.

²⁰Malricxulo estas malamata ecx de sia proksimulo; Sed ricxulo havas multe da amikoj.

²⁰Beturčio nemėgsta net jo kaimynas, o turtingas turi daug draugų.

²¹Kiu malsxatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malricxulojn, tiu estas felicxa.

²¹Kas niekina savo artimą, nusikalsta; kas pasigaili vargšo, tas palaimintas.

²²CXu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas cxe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.

²²Klysta, kas daro pikta; kas siekia gero, sulauks pasigailėjimo ir tiesos.

²³De cxiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.

²³Kiekvienas darbas yra pelningas, o tušti plepalai veda į skurdą.

²⁴Propra ricxeco estas krono por la sagxuloj; Sed la malsagxeco de la malsagxuloj restas malsagxeco.

²⁴Išmintingą vainikuoja turtas, o kvailio kvailystė ir lieka kvailyste.

²⁵Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.

²⁵Teisingas liudytojas išgelbsti sielas, apgaulingas kalba melą.

²⁶En la timo antaux la Eternulo estas forta fortikajxo; Kaj Li estos rifugxejo por Siaj infanoj.

²⁶Viešpaties baimėje tvirtas pasitikėjimas, ir Jo vaikai turės kur prisiglausti.

²⁷La timo antaux la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

²⁷Viešpaties baimė­gyvenimo šaltinis, apsaugantis nuo mirties pinklių.

²⁸Grandeco de popolo estas gloro por regxo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.

²⁸Gausi tauta­garbė karaliui, o be žmonių žlunga kunigaikštis.

²⁹Pacienculo havas multe da sagxo; Sed malpacienculo elmontras malsagxecon.

²⁹Kas lėtas pykti, yra išmintingas, o nesusivaldantis parodo kvailumą.

³⁰Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.

³⁰Sveika širdis­kūno gyvybė, o pavydas pūdo kaulus.

³¹Kiu premas malricxulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malricxulon.

³¹Kas skriaudžia vargšą, paniekina jo Kūrėją; kas gerbia Jį, pasigaili beturčio.

³²Pro sia malboneco malvirtulo estos forpusxita; Sed virtulo ecx mortante havas esperon.

³²Nedorėlis bus atmestas dėl savo piktų darbų, o teisusis ir mirdamas turi viltį.

³³En la koro de sagxulo ripozas sagxo; Kaj kio estas en malsagxuloj, tio elmontrigxas.

³³Supratingojo širdyje ilsisi išmintis, o tai, kas yra tarp kvailių, tampa žinoma.

³⁴Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.

³⁴Teisumas iškelia tautą, o nuodėmė yra negarbė tautoms.

³⁵Favoron de la regxo havas sklavo sagxa; Sed kontraux malbonkonduta li koleras.

³⁵Išmintingas tarnas įgyja karaliaus palankumą; kas užtraukia gėdą, susilauks jo rūstybės.