¹Milda respondo kvietigas koleron; Sed malmola vorto ekscitas koleron.

¹Švelnus atsakymas nuramina pyktį, aštrūs žodžiai sukelia rūstybę.

²La lango de sagxuloj bonigas la instruon; Sed la busxo de malsagxuloj elparolas sensencajxon.

²Išmintingojo liežuvis tinkamai naudoja pažinimą, o iš kvailio burnos liejasi kvailystės.

³Sur cxiu loko estas la okuloj de la Eternulo; Ili vidas la malbonulojn kaj bonulojn.

³Viešpaties akys mato visur, jos stebi blogus ir gerus.

⁴Milda lango estas arbo de vivo; Sed malbonparola rompas la spiriton.

⁴Maloni kalba­gyvybės medis, šiurkšti šneka prislegia dvasią.

⁵Malsagxulo malsxatas la instruon de sia patro; Sed kiu plenumas la admonon, tiu estas prudenta.

⁵Kvailys paniekina savo tėvo pamokymus, o kas klauso perspėjimų, yra supratingas.

⁶En la domo de virtulo estas multe da trezoroj; Sed en la profito de malvirtulo estas pereo.

⁶Turtų netrūksta teisiojo namuose, o nedorėlio pelnas­tik rūpesčiai.

⁷La busxo de sagxuloj semas instruon; Sed la koro de malsagxuloj ne estas tia.

⁷Išmintingųjų lūpos skelbia pažinimą, o kvailio širdis to nedaro.

⁸Oferdono de malvirtuloj estas abomenajxo por la Eternulo; Sed la pregxo de virtuloj al Li placxas.

⁸Nedorėlio auka­pasibjaurėjimas Viešpačiui, bet teisiųjų maldos Jam patinka.

⁹Abomenajxo por la Eternulo estas la vojo de malvirtulo; Sed kiu celas virton, tiun Li amas.

⁹Nedorėlio kelias­pasibjaurėjimas Viešpačiui, bet Jis myli tuos, kurie siekia teisumo.

¹⁰Malbona puno atendas tiun, kiu forlasas la vojon; Kaj la malamanto de admono mortos.

¹⁰Didelė bausmė tam, kuris pameta kelią; kas nekenčia įspėjimo, miršta.

¹¹SXeol kaj la abismo estas antaux la Eternulo: Tiom pli la koroj de la homidoj.

¹¹Pragaras ir prapultis Viešpaties akivaizdoje, tuo labiau žmonių širdys.

¹²Mokanto ne amas tiun, kiu lin admonas; Al sagxuloj li ne iras.

¹²Niekintojas nemėgsta to, kuris jį įspėja, ir neina pas išminčius.

¹³GXoja koro faras la vizagxon gxoja; Sed cxe cxagreno de la koro la spirito estas malgaja.

¹³Linksma širdis atsispindi veide, širdies skausmas slegia dvasią.

¹⁴La koro de sagxulo sercxas instruon; Sed la busxo de malsagxuloj nutras sin per malsagxeco.

¹⁴Protingas ieško pažinimo, neišmanėlis maitinasi kvailystėmis.

¹⁵CXiuj tagoj de malfelicxulo estas malbonaj; Sed kontenta koro estas festenado.

¹⁵Prislėgtasis nemato šviesių dienų, kas turi linksmą širdį, tam visuomet šventė.

¹⁶Pli bona estas malmulto kun timo antaux la Eternulo, Ol granda trezoro kun maltrankvileco cxe gxi.

¹⁶Geriau mažai su Viešpaties baime negu dideli turtai su rūpesčiu.

¹⁷Pli bona estas mangxo el verdajxo, sed kun amo, Ol grasa bovo, sed kun malamo.

¹⁷Geriau daržovių pietūs, kur yra meilė, negu nupenėtas veršis ten, kur neapykanta.

¹⁸Kolerema homo kauxzas malpacon; Kaj pacienculo kvietigas disputon.

¹⁸Piktas žmogus sukelia vaidus, o lėtas pykti juos nuramina.

¹⁹La vojo de maldiligentulo estas kiel dornarbeto; Sed la vojo de virtuloj estas ebenigita.

¹⁹Tinginio kelias pilnas erškėčių, o teisiojo kelias­platus.

²⁰Sagxa filo gxojigas la patron; Sed homo malsagxa estas malhonoro por sia patrino.

²⁰Išmintingas sūnus yra džiaugsmas tėvui, kvailys paniekina savo motiną.

²¹Malsagxeco estas gxojo por malsagxulo; Sed homo prudenta iras gxustan vojon.

²¹Neprotingas džiaugiasi kvailybe; protingasis eina tiesiu keliu.

²²Kie ne estas konsilo, tie la entreprenoj neniigxas; Sed cxe multe da konsilantoj ili restas fortikaj.

²²Be patarimų sumanymai nueina niekais, bet kur daug patarėjų, jie įtvirtinami.

²³Plezuro por homo estas en la respondo de lia busxo; Kaj kiel bona estas vorto en la gxusta tempo!

²³Žmogus džiaugiasi savo burnos atsakymu, ir laiku pasakytas žodis, koks jis mielas!

²⁴La vojo de la vivo por sagxulo iras supren, Por ke li evitu SXeolon malsupre.

²⁴Išmintingo žmogaus gyvenimo kelias kyla į viršų, ir jis išvengia pragaro.

²⁵La domon de fieruloj la Eternulo ruinigas; Sed Li gardas la limojn de vidvino.

²⁵Viešpats sugriaus išdidžiųjų namus, bet įtvirtins našlės nuosavybę.

²⁶Abomenajxo por la Eternulo estas la intencoj de malnoblulo; Sed agrablaj estas la paroloj de puruloj.

²⁶Nedorėlio mintys­pasibjaurėjimas Viešpačiui, bet nekaltųjų žodžius Jis mėgsta.

²⁷Profitemulo malgxojigas sian domon; Sed kiu malamas donacojn, tiu vivos.

²⁷Kas godus pelno, vargina savo namus; kas nepriima kyšių, bus gyvas.

²⁸La koro de virtulo pripensas respondon; Sed la busxo de malvirtuloj elfluigas malbonon.

²⁸Teisiojo širdis apsvarsto, kaip atsakyti, o nedorėlio burna beria piktus žodžius.

²⁹La Eternulo estas malproksima de la malvirtuloj; Sed la pregxon de la virtuloj Li auxskultas.

²⁹Viešpats toli nuo nedorėlių, bet teisiųjų maldas Jis išklauso.

³⁰Luma okulo gxojigas la koron; Bona sciigo fortikigas la ostojn.

³⁰Akių šviesa pradžiugina širdį; gera žinia­sveikata kaulams.

³¹Orelo, kiu auxskultas la instruon de la vivo, Logxos inter sagxuloj.

³¹Kas klausosi gyvenimo pabarimų, liks tarp išmintingųjų.

³²Kiu forpusxas admonon, tiu malestimas sian animon; Sed kiu auxskultas instruon, tiu akiras sagxon.

³²Kas nekreipia dėmesio į patarimus, kenkia pats sau; kas paklauso įspėjimų, įsigyja daugiau supratimo.

³³La timo antaux la Eternulo instruas sagxon, Kaj humileco trovigxas antaux honoro.

³³Viešpaties baimė moko išminties, prieš pagerbimą eina nuolankumas.