¹Ne fanfaronu pri la morgauxa tago; CXar vi ne scias, kion naskos la tago.

¹Nesigirk rytdiena, nes nežinai, ką ji tau atneš.

²Alia vin lauxdu, sed ne via busxo; Fremdulo, sed ne viaj lipoj.

²Tegul kitas giria tave, o ne tavo burna; svetimas, bet ne tavo lūpos.

³Peza estas sxtono, kaj sablo estas sxargxo; Sed kolero de malsagxulo estas pli peza ol ambaux.

³Akmuo ir smėlis yra sunkūs, bet kvailio pyktis yra sunkesnis už abu.

⁴Kolero estas kruelajxo, kaj furiozo estas superakvego; Sed kiu sin tenos kontraux envio?

⁴Rūstybė yra žiauri, pyktis nesuvaldomas, bet kas gali atsispirti pavydui?

⁵Pli bona estas riprocxo nekasxita, Ol amo kasxita.

⁵Geriau yra viešas įspėjimas negu slapta meilė.

⁶Fidelkoraj estas la batoj de amanto; Sed tro multaj estas la kisoj de malamanto.

⁶Žaizdos nuo draugo yra geriau negu klastingas priešo pabučiavimas.

⁷Sata animo malsxatas mieltavolon, Sed por malsata animo cxio maldolcxa estas dolcxa.

⁷Sotus ir medaus nevalgo, o alkanam ir kartus daiktas yra saldus.

⁸Kiel birdo, kiu forlasis sian neston, Tiel estas homo, kiu forlasis sian lokon.

⁸Žmogus, palikęs savo vietą, yra kaip paukštis, išskridęs iš lizdo.

⁹Oleo kaj odorfumajxo gxojigas la koron, Kaj la konsilo de amiko estas dolcxajxo por la animo.

⁹Draugo žodžiai ir nuoširdūs patarimai gaivina širdį kaip aliejai ir brangūs kvepalai.

¹⁰Ne forlasu vian amikon kaj la amikon de via patro, Kaj en la domon de via frato ne iru en la tago de via mizero; Pli bona estas najbaro proksima, ol frato malproksima.

¹⁰Neprarask savo draugo ir tėvo draugo. Nelaimės dieną neik į brolio namus. Kaimynas arti geriau negu brolis toli.

¹¹Estu sagxa, mia filo, kaj gxojigu mian koron; Kaj mi havos kion respondi al mia insultanto.

¹¹Mano sūnau, būk išmintingas ir pradžiugink mano širdį, kad galėčiau atsakyti tam, kuris man priekaištauja.

¹²Prudentulo antauxvidas malbonon, kaj kasxigxas; Sed naivuloj antauxenpasxas, kaj difektigxas.

¹²Supratingas numato pavojų ir pasislepia, o neišmanėlis eina ir nukenčia.

¹³Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiajxon.

¹³Paimk apdarą iš to, kas laidavo už svetimą, ir turėk užstatą iš suvedžiotojo.

¹⁴Kiu frue matene benas sian proksimulon per lauxta vocxo, Tiu estos opiniata malbenanto.

¹⁴Kas atsikėlęs anksti rytą garsiai laimina savo draugą, tai bus jam įskaityta prakeikimu.

¹⁵Defluilo en pluva tago Kaj malpacema edzino estas egalaj.

¹⁵Varvantis stogas lietingą dieną ir vaidinga moteris yra panašūs.

¹⁶Kiu sxin retenas, tiu retenas venton Kaj volas kapti oleon per sia dekstra mano.

¹⁶Kas nori ją sulaikyti yra kaip tas, kas galvoja sustabdyti vėją arba išlaikyti saujoje aliejų.

¹⁷Fero akrigxas per fero, Kaj homon akrigas la rigardo de lia proksimulo.

¹⁷Kaip geležis galanda geležį, taip žmogus aštrina savo draugą.

¹⁸Kiu gardas figarbon, tiu mangxos gxiajn fruktojn; Kaj kiu gardas sian sinjoron, tiu estos honorata.

¹⁸Kas prižiūri figmedį, valgo jo vaisių; kas laukia šeimininko, sulaukia pagarbos.

¹⁹Kiel en la akvo vizagxo speguligxas al vizagxo, Tiel la koro de homo estas kontraux alia koro.

¹⁹Kaip vanduo atspindi veidą, taip žmogaus širdis atspindi žmogų.

²⁰SXeol kaj la abismo neniam satigxas; Kaj ankaux la okuloj de homo neniam satigxas.

²⁰Kaip pragaras ir prapultis niekados neprisipildo, taip žmogaus akys niekados nepasisotina.

²¹Kiel fandujo por argxento kaj forno por oro, Tiel estas por homo la busxo de lia lauxdanto.

²¹Kaip sidabras ir auksas ištiriamas ugnyje, taip žmogus ištiriamas pagyrimais.

²²Se vi pistos malsagxulon en pistujo inter griajxo, Lia malsagxeco de li ne apartigxos.

²²Nors sugrūstum kvailį piestoje su grūdais, jo kvailystė neatsiskirtų nuo jo.

²³Bone konu viajn sxafojn, Atentu viajn brutarojn.

²³Prižiūrėk rūpestingai savo avis ir bandą,

²⁴CXar ricxeco ne dauxras eterne, Kaj krono ne restas por cxiuj generacioj.

²⁴nes turtas nėra amžinas ir karūna neišlieka visoms kartoms.

²⁵Aperas herbo, montrigxas verdajxo, Kaj kolektigxas kreskajxoj de la montoj.

²⁵Kai šienas suvežamas, pasirodo atolas, ir renkamos kalnų žolės.

²⁶SXafidoj estas, por vesti vin, Kaj kaproj, por doni al vi la eblon acxeti kampon.

²⁶Avinėliai tavo drabužiams, ožiai laukams nusipirkti.

²⁷Estas suficxe da kaprina lakto, por nutri vin, por nutri vian domon, Kaj por subteni la vivon de viaj servantinoj.

²⁷Ožkų pieno užteks maistui tau, tavo šeimai ir tarnaitėms aprūpinti.