1Al la hxorestro. Por basuloj. Psalmo de David. Helpu, ho Eternulo, cxar malaperis piuloj Kaj maloftigxis fideluloj inter la homidoj.
1Viešpatie, gelbėk! Nyksta dievotieji, nebelieka ištikimųjų tarp žmonių vaikų.
2Malveron ili parolas unuj al aliaj, Vortojn flatajn el koro hipokrita.
2Jie vienas kitam kalba tuštybes, lūpomis pataikauja ir kalba klastinga širdimi.
3La Eternulo ekstermu cxiun flatan busxon Kaj langon fanfaronantan,
3Viešpats sunaikins pataikaujančias lūpas, puikybės pilną liežuvį.
4Tiujn, kiuj diras:Per nia lango ni venkos, Nia busxo estas kun ni; kiu estas sinjoro super ni?
4Jie sako: “Savo liežuviu mes nugalėsime, mūsų lūpos kalba už mus, kas mums Viešpats?”
5CXar prematoj estas ruinigataj kaj malfelicxuloj gxemas, Tial nun Mi Min levos, diras la Eternulo; Mi donos savon al tiuj, kiuj sopiras pri gxi.
5“Dėl varguolio priespaudos, dėl vargšo dejonių dabar Aš pakilsiu,sako Viešpats,išgelbėsiu tą, kuris ilgisi mano pagalbos”.
6La paroloj de la Eternulo estas paroloj puraj, Argxento, purigita en tera fandujo kaj sepfoje refandita.
6Viešpaties žodžiaityri žodžiai, kaip liejykloje nuskaistintas sidabras, septynis kartus išvalytas.
7Vi, ho Eternulo, konservos ilin, Vi gardos nin kontraux cxi tiu generacio por eterne.
7Tu, Viešpatie, prižiūrėsi juos ir saugosi nuo šios kartos per amžius.
8CXirkauxe aperas multe da malpiuloj, Kiam malnobleco altigxas inter la homidoj.
8Visuose pakraščiuose gausu nedorėlių, kai išaukštinami niekam tikę žmonės.