¹Al la hxorestro. Por ario:Matenkrepuska Cervino. Psalmo de David. Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

¹Mano Dieve, mano Dieve, kodėl mane apleidai? Mano šauksmas toli nuo mano pagalbos.

²Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

²Mano Dieve, šaukiuosi Tavęs dieną, bet Tu neišklausai, ir naktį aš nenutylu.

³Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu logxas inter la glorado de Izrael.

³Tu esi šventas, kuris gyveni Izraelio gyriuje.

⁴Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

⁴Mūsų tėvai pasitikėjo Tavimi, ir Tu išgelbėjai juos.

⁵Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

⁵Šaukėsi Tavęs ir buvo išgelbėti, pasitikėjo tavimi ir nebuvo sugėdinti.

⁶Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

⁶Aš­ne žmogus, bet kirmėlė, žmonių išjuoktas, tautos paniekintas.

⁷CXiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la busxon, balancas la kapon, dirante:

⁷Kas mane mato, tyčiojasi iš manęs, sustato lūpas, kraipo galvą:

⁸Li apogis sin al la Eternulo:Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

⁸“Jis pasitikėjo Viešpačiu, teišvaduoja jį dabar, teišgelbsti jį, nes jį pamėgo”.

⁹Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

⁹Tu gi mane išėmei iš įsčių, mane saugojai prie motinos krūtų.

¹⁰Al Vi mi estis jxetita de post la momento de mia naskigxo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

¹⁰Tavo globai buvau pavestas nuo gimimo, nuo pirmosios dienos buvai mano Dievas.

¹¹Ne malproksimigxu de mi, CXar malfelicxo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

¹¹Nebūk toli nuo manęs, nes bėda yra arti ir nėra, kas padėtų.

¹²CXirkauxis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Basxanaj starigxis cxirkaux mi.

¹²Daug veršių mane apsupo, Bašano jaučiai mane apstojo.

¹³Ili malfermegis kontraux mi siajn busxojn, Kiel leono sxiranta kaj krieganta.

¹³Jie išsižiojo prieš mane tarsi plėšrus ir riaumojantis liūtas.

¹⁴Kiel akvo mi disversxigxis, Kaj disigxis cxiuj miaj ostoj; Mia koro farigxis kiel vakso, Fandigxis en mia interno.

¹⁴Aš išlietas lyg vanduo. Išnarstyti visi mano kaulai. Mano širdis kaip vaškas, ištirpęs krūtinėje.

¹⁵Mia forto elsekigxis kiel peco da poto; Mia lango algluigxis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

¹⁵Mano jėgos išdžiūvo lyg šukė, prie gomurio limpa liežuvis; į mirties dulkes Tu atvedei mane.

¹⁶CXar cxirkauxis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras cxirkaux mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

¹⁶Apspito mane šunys, nedorėlių gauja aplink mane. Jie pervėrė mano rankas ir kojas.

¹⁷Mi povas kalkuli cxiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

¹⁷Galiu suskaičiuoti visus savo kaulus. O jie žiūri ir stebi mane,

¹⁸Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

¹⁸drabužius mano dalijas, meta dėl mano apdaro burtą.

¹⁹Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimigxu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

¹⁹Bet, Viešpatie, nebūk toli nuo manęs. Mano stiprybe, skubėk man padėti.

²⁰Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

²⁰Nuo kardo gelbėk mano sielą, iš šuns letenų­mano gyvybę.

²¹Savu min de busxo de leono, Kaj helpu min kontraux kornoj de bubaloj.

²¹Iš liūto nasrų gelbėk ir nuo stumbro ragų išgirdęs išvaduok mane.

²²Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

²²Tavąjį vardą paskelbsiu broliams, susirinkimo viduryje girsiu Tave.

²³Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

²³Kurie bijote Viešpaties, girkite Jį! Šlovinkite Jį, visi Jokūbo palikuonys, bijokite Jo, visi Izraelio vaikai!

²⁴CXar Li ne malsxatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kasxis antaux li Sian vizagxon; Sed auxskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

²⁴Jis nepaniekino ir neatstūmė nuskriausto vargšo, nuo jo nepaslėpė veido, jo šauksmą išklausė.

²⁵Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaux Liaj respektantoj.

²⁵Jį girsiu dideliame susirinkime, vykdysiu įžadus tarp tų, kurie Jo bijo.

²⁶La humiluloj mangxu kaj satigxu, Gloru la Eternulon Liaj sercxantoj; Via koro vivu eterne.

²⁶Vargšai valgys ir pasisotins, Viešpatį girs visi, kas Jo ieško; jūsų širdys tegyvuoja per amžius!

²⁷Rememoros kaj revenos al la Eternulo cxiuj finoj de la mondo; Kaj klinigxos antaux Vi cxiuj popolaj familioj.

²⁷Prisimins ir gręšis į Viešpatį visi žemės pakraščiai, Jo akivaizdoje lenksis pagonių tautos.

²⁸CXar al la Eternulo apartenas la regxado; Li regxas super la popoloj.

²⁸Viešpačiui priklauso karalystė, Jis viešpatauja pagonims.

²⁹Mangxos kaj klinigxos cxiuj grasuloj de la tero; Antaux Li genufleksos cxiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

²⁹Visi žemės riebieji valgys ir pagarbins Jį, prieš Jį nusilenks tie, kurie į dulkes nužengia ir negali išlaikyti savo sielos gyvos.

³⁰Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

³⁰Palikuonys tarnaus Jam, jie pasakos apie Viešpatį būsimai kartai.

³¹Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

³¹Jie ateis ir paskelbs Jo teisumą gimsiančiai tautai: “Viešpats tai padarė”.