¹Al la hxorestro. Instruo de David, kiam venis Doeg, la Edomido, kaj raportis al Saul, kaj diris al li:David venis en la domon de Ahximelehx. Kial vi fanfaronas pro malbono, ho tirano? La boneco de Dio estas cxiama.

¹Ko giries nedorybe, galiūne? Dievo gerumas pasilieka nuolat.

²Pereon intencas via lango, Kiel akrigita razilo gxi trancxas malicon.

²Tavo liežuvis planuoja pražūtį kaip aštrus peilis, tu klastadary!

³Vi pli amas malbonon, ol bonon; Pli mensogi, ol diri veron. Sela.

³Tu mėgsti pikta labiau kaip gera, tau mieliau meluoti negu teisybę kalbėti.

⁴Vi amas cxian parolon pereigan, Parolon malican.

⁴Tu mėgsti pražūtingas kalbas, klastingas liežuvi!

⁵Tial Dio pereigos vin por cxiam, Elsxiros vin el via tendo, Kaj eljxetos vin el la lando de la vivantoj. Sela.

⁵Todėl sunaikins tave Dievas amžiams; parblokš ir išmes iš palapinės, su šaknimis išraus iš gyvųjų žemės.

⁶Kaj virtuloj vidos kaj ektimos, Kaj pri li ili ridos, dirante:

⁶Teisieji tai matys ir bijosis, jie juoksis iš jo:

⁷Jen estas la viro, kiu ne en Dio vidis sian forton, Sed fidis sian grandan ricxecon, Sentis sin forta per sia malbonpovado.

⁷“Štai žmogus, kuris Dievo nepadarė savo stiprybe, bet, pasitikėdamas turtais, įsidrąsino daryti nedorybes”.

⁸Kaj mi, kiel verda olivarbo en la domo de Dio, Fidas la bonecon de Dio cxiam kaj eterne.

⁸Aš esu kaip žaliuojąs alyvmedis Dievo namuose, pasitikiu Dievo gailestingumu per amžių amžius.

⁹Mi dankos Vin eterne por tio, kion Vi faris, Kaj mi esperos al Via nomo, cxar Vi estas bona por Viaj fideluloj.

⁹Tave girsiu per amžius, nes Tu tai padarei; skelbsiu Tavo brangų vardą šventiesiems.