¹Al la hxorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aligxo al Bat-SXeba. Korfavoru min, ho Dio, laux Via boneco; Laux Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

¹Dieve, pasigailėk manęs dėl savo malonės, dėl savo beribio gerumo panaikink mano kaltes.

²Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

²Visai nuplauk mano kaltę ir apvalyk mano nuodėmes.

³CXar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas cxiam antaux mi.

³Išpažįstu savo nusikaltimą, mano nuodėmė visada yra su manimi.

⁴Antaux Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaux Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via jugxo.

⁴Tau vienam nusidėjau ir padariau pikta Tavo akyse. Tu teisingai teisi ir teisingą sprendimą darai.

⁵Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravedigxis per mi mia patrino.

⁵Štai aš gimiau nuodėmingas, ir nuodėmėje mane pradėjo mano motina.

⁶Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kasxiteco Vi aperigas al mi sagxon.

⁶Tu mėgsti tiesą širdyje ir slaptoje mokai mane išminties.

⁷Senpekigu min per hisopo, kaj mi farigxos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol negxo.

⁷Apšlakstyk mane yzopu, kad būčiau švarus. Nuplauk mane, kad būčiau baltesnis už sniegą.

⁸Auxdigu al mi gxojon kaj gajecon, Kaj regajigxos la ostoj, kiujn Vi batis.

⁸Leisk man patirti džiaugsmą ir linksmybę. Tedžiūgauja mano sužeisti kaulai.

⁹Kasxu Vian vizagxon de miaj pekoj, Kaj cxiujn miajn krimojn elstreku.

⁹Nugręžk savo veidą nuo mano nuodėmių ir visas mano kaltes išdildyk.

¹⁰Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

¹⁰Dieve, tyrą širdį sutverk manyje ir teisingą dvasią atnaujink.

¹¹Ne forpusxu min de Via vizagxo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

¹¹Neatstumk manęs nuo savo veido ir savo šventos dvasios neatimk nuo manęs.

¹²Redonu al mi la gxojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

¹²Grąžink man išgelbėjimo džiaugsmą ir laisvės dvasia sustiprink mane.

¹³Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

¹³Tada mokysiu nusidėjėlius Tavo kelių, kad nusikaltėliai grįžtų pas Tave.

¹⁴Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

¹⁴Dieve, išlaisvink mane nuo kraujo kaltės, nes Tu mano išgelbėjimo Dievas, ir mano liežuvis šlovins Tavo teisumą.

¹⁵Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia busxo rakontos Vian gloron.

¹⁵Viešpatie, atverk mano lūpas, ir mano burna skelbs Tavąją šlovę.

¹⁶CXar Vi ne deziras oferdonon, alie mi gxin donus; Brulofero ne placxas al Vi.

¹⁶Tu nenori aukos, jei aukočiau deginamąją auką, Tau nepatiktų.

¹⁷Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malsxatas.

¹⁷Auka Dievui yra sudužusi dvasia; sudužusios ir nusižeminusios širdies Tu, Dieve, nepaniekinsi.

¹⁸Bonfaru al Cion laux Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

¹⁸Būk palankus ir daryk gera Sionui, statyk Jeruzalės sienas.

¹⁹Tiam placxos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.

¹⁹Tada Tu gėrėsies teisumo aukomis, aukosime veršius ant Tavo aukuro.