¹Al la hxorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia vocxo iras al Dio, kaj mi krias; Mia vocxo iras al Dio, ke Li auxskultu min.

¹Mano balsas kilo į Viešpatį, kai aš Jo šaukiausi. Mano balsas kilo, ir Jis išklausė mane!

²En la tago de mia suferado mi sercxas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne mallevigxas; Mia animo ne volas konsoligxi.

²Savo nelaimės dieną ieškojau Viešpaties; per naktį ištiesta mano ranka nepavargo; mano siela nepriėmė paguodos.

³Mi rememoras Dion, kaj mi gxemas; Mi meditas, kaj mia spirito malgxojas. Sela.

³Kai prisimenu Dievą­vaitoju, aš skundžiuosi ir alpsta mano dvasia.

⁴Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

⁴Tu laikai atmerktas mano akis. Aš nerimauju ir negaliu kalbėti.

⁵Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antauxlonge pasintaj.

⁵Apie praėjusias dienas mąstau, prisimenu senus laikus.

⁶Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

⁶Naktį prisimenu giesmę ir mąstau savo širdyje, mano dvasia vis tyrinėja:

⁷CXu por eterne mia Sinjoro forpusxis? Kaj cxu Li ne plu favoros?

⁷“Nejaugi amžiams atstums Viešpats ir nebebus palankus?

⁸CXu por eterne cxesigxis Lia boneco? CXu Lia promeso ne plenumigxos por cxiuj generacioj?

⁸Ar Jo gailestingumas aplenkė mane? Ar Jo pažadai, duoti kartų kartoms, neišsipildys?

⁹CXu Dio forgesis indulgi? CXu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

⁹Argi Dievas pamiršo būti maloningas ir užsirūstinęs atsisakė būti gailestingas?”

¹⁰Kaj mi diris:Tio estas mia aflikto, Ke aliigxis la dekstra mano de la Plejaltulo.

¹⁰Aš sakiau: “Man skaudu, kad Aukščiausiojo dešinė pasikeitusi”.

¹¹Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

¹¹Prisimenu Viešpaties darbus, Tavo senovėje darytus stebuklus;

¹²Mi meditos pri cxiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

¹²apgalvoju visą Tavo darbą, kalbu apie Tavo veiksmus.

¹³Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

¹³Dieve, šventas yra Tavo kelias! Kuris dievas yra toks didis, kaip mūsų Dievas?

¹⁴Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

¹⁴Tu esi stebuklus darantis Dievas, apreiškiantis tautose savo galią.

¹⁵Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

¹⁵Tu savo ranka išpirkai savo tautą, Jokūbo ir Juozapo vaikus.

¹⁶Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuigxis.

¹⁶Pamatę Tave vandenys, o Dieve, pamatę Tave vandenys sudrebėjo, gelmės sunerimo.

¹⁷Nubegoj versxis akvon, La cxielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

¹⁷Iš debesų vanduo pasipylė, pasigirdo padangėse garsas, švilpė Tavosios strėlės.

¹⁸La vocxo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj sxanceligxis la tero.

¹⁸Griaustinis danguje sudundėjo, žaibai apšvietė pasaulį, drebėjo ir virpėjo žemė.

¹⁹Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj pasxosignoj ne estis videblaj.

¹⁹Tavo kelias ėjo per jūrą, takas­ per plačius vandenis, kur praėjai­ neliko žymės.

²⁰Vi kondukis Vian popolon kiel sxafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

²⁰Tu vedei savo tautą kaip avis Mozės ir Aarono ranka.