¹Kanto-psalmo de la orahxidoj. Al la hxorestro. Por mahxalat-leanoto. Instruo de Heman, la Ezrahxido. Ho Eternulo, Dio de mia savo! Tage kaj nokte mi krias antaux Vi.

¹Viešpatie, mano išgelbėjimo Dieve, dieną ir naktį šaukiau Tavo akivaizdoje.

²Mia pregxo venu antaux Vian vizagxon; Klinu Vian orelon al mia ploro.

²Tepasiekia mano malda Tave! Išgirsk mano šauksmą!

³CXar mia animo trosatigxis de malbonoj Kaj mia vivo atingis SXeolon.

³Mano siela pilna skausmų ir mano gyvybė arti mirties.

⁴Mi similigxis al la forirantoj en la tombon; Mi farigxis kiel viro sen fortoj,

⁴Mane laiko tokiu, kuris nužengė į duobę, esu bejėgis žmogus.

⁵Etendita inter mortintoj; Kiel mortigitoj, kusxantaj en la tombo, Kiujn Vi jam ne rememoras Kaj kiuj estas forigitaj for de Via mano.

⁵Tarp mirusiųjų yra mano guolis, guliu kape kaip užmuštieji, kurių Tu nebeatsimeni, nes jie nuo Tavęs atskirti.

⁶Vi metis min en la plej profundan foson, En mallumon, en abismon.

⁶Tu įstūmei mane į giliausią duobę, į tamsą, į gelmes.

⁷Pezas sur mi Via furiozo, Kaj per cxiuj Viaj ondoj Vi min premas. Sela.

⁷Mane slegia Tavo rūstybė, Tavo bangos ritasi per mane.

⁸Vi malproksimigis de mi miajn konatojn, Vi faris min abomenajxo por ili; Mi estas ensxlosita, kaj mi ne povas eliri.

⁸Tu atitolinai nuo manęs mano pažįstamus, jiems padarei mane bjaurų. Esu uždarytas ir negaliu išeiti.

⁹Mia okulo mallumigxis de malgxojo; Mi vokas Vin, ho Eternulo, cxiutage, Mi etendas al Vi miajn manojn.

⁹Mano akys aptemo nuo vargo. Kasdien šaukiausi Tavęs, Viešpatie, tiesdamas į Tave rankas.

¹⁰CXu por mortintoj Vi faros miraklojn? CXu malvivuloj levigxos kaj gloros Vin? Sela.

¹⁰Ar parodysi stebuklus mirusiems? Ar mirusieji kelsis ir girs Tave?

¹¹CXu en la tombo estos rakontata Via boneco, Kaj fidindeco en la abismo?

¹¹Ar pasakojama apie Tavo malonę ir ištikimybę mirusiųjų karalystėje?

¹²CXu en la mallumo estos konataj Viaj mirakloj, Kaj Via justeco en la lando de forgeso?

¹²Ar žinomi Tavo stebuklai tamsoje ir Tavo teisumas užmiršimo šalyje?

¹³Sed mi vokas al Vi, ho Eternulo, Kaj matene mia pregxo Vin renkontas.

¹³Viešpatie, Tavęs aš šaukiuosi, mano malda kas rytą kyla į Tave.

¹⁴Kial, ho Eternulo, Vi forpusxas mian animon? Kial Vi kasxas Vian vizagxon de mi?

¹⁴Viešpatie, kodėl atstumi mane, slepi nuo manęs savo veidą?

¹⁵Mi estas mizera kaj senforta detempe de la juneco; Mi portas Viajn terurojn, mi konsumigxas.

¹⁵Nuskurdęs ir pasiruošęs mirti esu nuo pat jaunystės, kenčiu Tavo siaubus, nežinau, ką daryti.

¹⁶Venis sur min Via furiozo, Viaj timigoj min dispremas.

¹⁶Tavo rūstybės įkarštis krinta ant manęs, naikina mane Tavo siaubai.

¹⁷Ili cxirkauxas min, kiel akvo, cxiutage; Ili tute min cxirkauxsiegxas.

¹⁷Jie visą laiką supa mane kaip vandenys ir skandina.

¹⁸Vi malproksimigis de mi amanton kaj amikon; Miaj konatoj estas en mallumo.

¹⁸Tu atitolinai nuo manęs mielą bičiulį, mano pažįstami pamiršo mane.