¹Alta kanto de Salomono.

¹Giesmių giesmė, Saliamono sukurta.

²Ho, li kisu min per kisoj de sia busxo! CXar via amo estas pli bona, ol vino.

²Tepabučiuoja jis mane savo burnos pabučiavimu, nes tavo meilė yra geriau už vyną.

³Ho, kiel bonodoras viaj aromajxoj! Via nomo similas al elversxita oleo; Tial la frauxlinoj amas vin.

³Kvapas tavo tepalų yra malonus. Kaip išlietas brangus aliejus yra tavo vardas, todėl mergaitės myli tave.

⁴Altiru min; ni postkuros vin. La regxo envenigu min en siajn cxambrojn; Ho, ni gxojos kaj gajigxos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

⁴Nusivesk mane! Mes bėgsime paskui tave. Karalius parsivedė mane į savo kambarius! Mes džiaugsimės ir linksminsimės dėl tavęs, mes prisiminsime tavo meilę labiau negu vyną. Jos tikrai tave myli.

⁵Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

⁵Jeruzalės dukros, aš esu tamsi, bet graži kaip Kedaro palapinės, kaip Saliamono užuolaidos.

⁶Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraux mi; Ili faris min gardistino de la vinbergxardenoj; Mian propran vinbergxardenon mi ne gardis.

⁶Nežiūrėkite į mane, kad aš tamsi, nes saulė nudegino mane. Mano broliai pyko ant manęs ir liepė man saugoti vynuogynus, bet savo vynuogyno aš nesaugojau.

⁷Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi pasxtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino CXe la brutaroj de viaj kamaradoj?

⁷Pasakyk man tu, kurį mano siela myli, kur tu ganai, kur tavo banda pietų metu ilsisi. Kodėl aš turėčiau klaidžioti prie tavo draugų bandų?

⁸Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la pasxojn de la sxafaro, Kaj pasxtu viajn kapridojn cxe la tendoj de la pasxtistoj.

⁸Jei tu nežinai, o gražiausioji, sek bandos pėdomis ir ganyk savo ožiukus šalia piemenų palapinių.

⁹Al la cxevalino en la cxaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

⁹Mano mylimoji, aš tave lyginu su faraono kovos vežimų žirgais.

¹⁰Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la lacxoj de perloj.

¹⁰Tavo skruostai gražūs tarp papuošalų, tavo kaklas papuoštas karoliais.

¹¹Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun argxentaj enkrustajxoj.

¹¹Mes padarysime tau auksinę grandinėlę su sidabro gėlytėmis.

¹²Dum la regxo sidas cxe la festotablo, Mia nardo bonodoras.

¹²Karaliui sėdint prie stalo, mano nardas skleidė savo kvapą.

¹³Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.

¹³Mano mylimasis yra man kaip miros ryšulėlis, kabąs man ant krūtinės.

¹⁴Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinbergxardenoj de En-Gedi.

¹⁴Mano mylimasis yra man kaip kamparo žiedai En Gedžio vynuogyne.

¹⁵Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel cxe kolomboj.

¹⁵Tu graži, mano mylimoji, tu graži. Tavo akys kaip balandėlės.

¹⁶Ho, vi estas bela, mia amato, kaj cxarma; Nia lito estas kiel fresxaj herboj;

¹⁶Tu graži, mano mylimoji, tikrai maloni! Mūsų guolis­žalumynuose,

¹⁷La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj cxevronoj estas abiaj.

¹⁷mūsų namų rąstai­kedrai, o lubos­kiparisai.