¹Kanto de suprenirado. De David. Mi ekgxojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

¹¶ He waiata; he pikitanga. Na Rawiri. I koa ahau i ta ratou meatanga mai ki ahau; Tatou ka haere ki te whare o Ihowa.

²Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

²E tu ana o matou waewae ki ou tatau, e Hiruharama:

³Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu cxio kunigxis.

³Ko te hanganga o Hiruharama, rite tonu ki to te pa kua tuhonohonoa ki a ia ano..

⁴Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laux la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

⁴Haereere ana ki reira nga iwi, nga iwi o Ihowa, ki to Iharaira whakaaturanga, ki te whakawhetai ki te ingoa o Ihowa.

⁵CXar tie staris tronoj de jugxo, Tronoj de la domo de David.

⁵Kua whakaturia hoki ki reira nga torona whakawa, nga torona o te whare o Rawiri.

⁶Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

⁶¶ Inoia he ata noho mo Hiruharama: ka whiwhi ki te pai te hunga e aroha ana ki a koe.

⁷Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

⁷Kia mau te rongo ki ou taiepa, me te pai ki ou whare kingi.

⁸Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

⁸He mea mo oku teina, mo oku hoa, taku e mea nei, Kia mau te rongo ki roto ki a koe.

⁹Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

⁹He whakaaro ki te whare o Ihowa, o to tatou Atua, ka rapu ahau i te pai mou.