1Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?
1¶ He waiata; he pikitanga. Ka anga atu oku kanohi ki nga maunga; no reira nei te awhina moku.
2Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la cxielon kaj la teron.
2No Ihowa te awhina moku, no te kaihanga o te rangi, o te whenua.
3Li ne lasos vian piedon falpusxigxi; Via gardanto ne dormetas.
3E kore ia e tuku i tou waewae kia nekehia; e kore tou kaitiaki e moe.
4Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.
4Ina, e kore te kaitiaki o Iharaira e parangia, e moe.
5La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro cxe via dekstra mano.
5Ko Ihowa tou kaitiaki, ko Ihowa tou whakamarumaru i tou matau.
6En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.
6E kore koe e pakia e te ra i te awatea, e te marama ranei i te po.
7La Eternulo vin gardos de cxia malbono, Li gardos vian animon.
7Ma Ihowa koe e tiaki i roto i nga kino katoa; mana e tiaki tou wairua.
8La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.
8Ma Ihowa e tiaki tou haerenga atu, me tou haerenga mai aianei a ake tonu atu.