¹CXu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? CXu vi observis la akusxigxon de la cervinoj?

¹Jager du rov for løvinnen, og metter du de grådige ungløver,

²CXu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aux cxu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

²når de dukker sig ned i sine huler og ligger på lur i krattet?

³Ili fleksigxas, eljxetas siajn idojn, Liberigxas de siaj doloroj.

³Hvem lar ravnen finne sin mat, når dens unger skriker til Gud og farer hit og dit uten føde?

⁴Iliaj infanoj fortigxas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

⁴Kjenner du tiden når stengjetene føder, og gir du akt på hindenes veer?

⁵Kiu donis liberecon al la sovagxa azeno? Kaj kiu malligis gxiajn ligilojn?

⁵Teller du månedene til de skal bære, og vet du tiden når de føder?

⁶La dezerton Mi faris gxia domo, Kaj stepon gxia logxejo;

⁶De bøier sig, føder sine unger og blir fri for sine smerter.

⁷GXi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto gxi ne auxdas;

⁷Deres unger blir kraftige og vokser op ute på marken; de løper bort og kommer ikke tilbake til dem.

⁸La produktajxoj de la montoj estas gxia mangxajxo, Kaj gxi sercxas cxian verdajxon.

⁸Hvem har gitt villeslet dets frihet, hvem løste dets bånd,

⁹CXu bubalo volos servi al vi? CXu gxi volos nokti cxe via mangxujo?

⁹det som jeg gav ørkenen til hus og saltmoen til bolig?

¹⁰CXu vi povas alligi bubalon per sxnuro al bedo? CXu gxi erpos post vi valojn?

¹⁰Det ler av byens ståk og styr; driverens skjenn slipper det å høre.

¹¹CXu vi fidos gxin pro gxia granda forto? Kaj cxu vi komisios al gxi vian laboron?

¹¹Hvad det leter op på fjellene, er dets beite, og det søker efter hvert grønt strå.

¹²CXu vi havos konfidon al gxi, ke gxi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

¹²Har vel villoksen lyst til å tjene dig? Vil den bli natten over ved din krybbe?

¹³La flugilo de struto levigxas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

¹³Kan du binde villoksen med rep til furen*? Vil den harve dalene efter dig? / {* d.e. tvinge den til å følge plogfuren.}

¹⁴CXar gxi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

¹⁴Kan du stole på den, fordi dens kraft er så stor, og kan du overlate den ditt arbeid?

¹⁵GXi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovagxa besto povas ilin disbati.

¹⁵Kan du lite på at den fører din grøde hjem, og at den samler den til din treskeplass?

¹⁶GXi estas kruela por siaj idoj, kvazaux ili ne estus gxiaj; GXi ne zorgas pri tio, ke gxia laboro estas vana;

¹⁶Strutsen flakser lystig med vingene; men viser dens vinger og fjær moderkjærlighet?

¹⁷CXar Dio senigis gxin je sagxo Kaj ne donis al gxi prudenton.

¹⁷Nei, den overlater sine egg til jorden og lar dem opvarmes i sanden,

¹⁸Kiam gxi levigxas alten, GXi mokas cxevalon kaj gxian rajdanton.

¹⁸og den glemmer at en fot kan klemme dem itu, og markens ville dyr trå dem i stykker.

¹⁹CXu vi donas forton al la cxevalo? CXu vi vestas gxian kolon per kolharoj?

¹⁹Den er hård mot sine unger, som om de ikke var dens egne; den er ikke redd for at dens møie skal være spilt.

²⁰CXu vi povas saltigi gxin kiel akrido? Terura estas la beleco de gxia ronkado.

²⁰For Gud nektet den visdom og gav den ingen forstand.

²¹GXi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; GXi eliras kontraux armiton;

²¹Men når den flakser i været, ler den av hesten og dens rytter.

²²GXi ridas pri timo kaj ne senkuragxigxas, Kaj ne retiras sin de glavo.

²²Gir du hesten styrke? Klær du dens hals med bevrende man?

²³Super gxi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

²³Lar du den springe som gresshoppen? Dens stolte fnysen er forferdelig.

²⁴Kun bruo kaj kolero gxi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile cxe sonado de trumpeto.

²⁴Den skraper i jorden og gleder sig ved sin kraft; så farer den frem mot væbnede skarer.

²⁵Kiam eksonas la trumpeto, gxi ekkrias:Ho, ho! Kaj de malproksime gxi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

²⁵Den ler av frykten og forferdes ikke, og den vender ikke om for sverd.

²⁶CXu pro via sagxo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

²⁶Over den klirrer koggeret, blinkende spyd og lanse.

²⁷CXu pro via ordono levigxas la aglo Kaj faras alte sian neston?

²⁷Med styr og ståk river den jorden op, og den lar sig ikke stagge når krigsluren lyder.

²⁸Sur roko gxi logxas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

²⁸Hver gang luren lyder, sier den: Hui! Og langt borte værer den striden, høvedsmenns tordenrøst og hærskrik.

²⁹De tie gxi elrigardas por si mangxajxon; Malproksime vidas gxiaj okuloj.

²⁹Skyldes det din forstand at høken svinger sig op og breder ut sine vinger mot Syden?

³⁰GXiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie gxi estas.

³⁰Er det på ditt bud at ørnen flyver så høit, og at den bygger sitt rede oppe i høiden?

³¹Den bor på berget og har nattely der, på tind og nut.

³²Derfra speider den efter føde; langt bort skuer dens øine.

³³Dens unger drikker blod, og hvor der er lik, der er den.

³⁴Og Herren blev ved å svare Job og sa:

³⁵Vil du som klandrer den Allmektige, vil du trette med ham? Du som laster Gud, må svare på dette!

³⁶Da svarte Job Herren og sa:

³⁷Nei, jeg er for ringe; hvad skulde jeg svare dig? Jeg legger min hånd på min munn.

³⁸En gang har jeg talt, men jeg tar ikke mere til orde - ja to ganger, men jeg gjør det ikke mere.