¹Al la hxorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

¹Til sangmesteren; av David; en salme. Min lovsangs Gud, ti ikke!

²CXar busxon malvirtan kaj busxon malican ili malfermis kontraux mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

²For ugudelighets munn og falskhets munn har de oplatt imot mig, de har talt med mig med løgnens tunge.

³Per vortoj de malamo ili min cxirkauxis, Kaj ili militas kontraux mi sen mia kulpo.

³Og med hatets ord har de omgitt mig og stridt imot mig uten årsak.

⁴Por mia amo ili min malamas; Sed mi pregxas.

⁴Til lønn for min kjærlighet stod de mig imot, enda jeg er bare bønn.

⁵Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

⁵Og de la ondt på mig til lønn for godt og hat til lønn for min kjærlighet.

⁶Metu malvirtulon super lin; Kaj kontrauxulo starigxu cxe lia dekstra mano.

⁶Sett en ugudelig over ham, og la en anklager stå ved hans høire hånd!

⁷Kiam li estos jugxata, li eliru kulpa; Kaj lia pregxo estu peko.

⁷Når han dømmes, da la ham gå ut som skyldig, og la hans bønn bli til synd!

⁸Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

⁸La hans dager bli få, la en annen få hans embede!

⁹Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

⁹La hans barn bli farløse og hans hustru enke,

¹⁰Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj sercxu apud siaj ruinoj.

¹⁰og la hans barn flakke omkring og tigge, og la dem gå som tiggere fra sine ødelagte hjem!

¹¹Kreditoro forprenu cxion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

¹¹La ågerkaren kaste garn ut efter alt det han har, og fremmede røve frukten av hans arbeid!

¹²Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne trovigxu kompatanto por liaj orfoj.

¹²La ham ikke finne nogen som bevarer miskunnhet imot ham og la ingen forbarme sig over hans farløse barn!

¹³Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elvisxigxu ilia nomo.

¹³La hans fremtid bli avskåret, deres navn bli utslettet i det annet ættledd!

¹⁴La malbonago de liaj patroj rememorigxu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elvisxigxu.

¹⁴Hans fedres misgjerning bli ihukommet hos Herren, og hans mors synd bli ikke utslettet!

¹⁵Ili estu cxiam antaux la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

¹⁵De være alltid for Herrens øine, og han utrydde deres minne av jorden,

¹⁶Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malricxulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

¹⁶fordi han ikke kom i hu å gjøre barmhjertighet, men forfulgte en mann som var fattig og elendig og bedrøvet i hjertet, og vilde drepe ham.

¹⁷Li amis malbenon, kaj gxi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj gxi malproksimigxis de li.

¹⁷Han elsket forbannelse, og den kom over ham; han hadde ikke lyst til velsignelse, og den blev langt borte fra ham;

¹⁸Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj gxi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

¹⁸han klædde sig i forbannelse som sin klædning, og den trengte som vann inn i hans liv og som olje i hans ben.

¹⁹GXi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li cxiam portas cxirkaux si.

¹⁹La den være ham som et klædebon som han dekker sig med, og som et belte som han alltid omgjorder sig med!

²⁰Tia estas de la Eternulo la agado kontraux miaj kontrauxuloj, Kaj kontraux tiuj, kiuj parolas malbonon kontraux mia animo.

²⁰Dette være mine motstanderes lønn fra Herren, og deres som taler ondt imot min sjel!

²¹Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; CXar bona estas Via favorkoreco, savu min.

²¹Og du, Herre, Herre, gjør vel imot mig for ditt navns skyld! Fordi din miskunnhet er god, så redde du mig!

²²CXar mi estas malricxulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

²²For jeg er elendig og fattig, og mitt hjerte er gjennemboret i mitt indre.

²³Kiel ombro longigxanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

²³Som en skygge, når den heller, farer jeg avsted; jeg blir jaget bort som en gresshoppe.

²⁴Miaj genuoj senfortigxis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

²⁴Mine knær vakler av faste, og mitt kjød svinner og er uten fedme.

²⁵Kaj mi farigxis mokatajxo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

²⁵Og jeg er blitt til spott for dem; de ser mig og ryster på hodet.

²⁶Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laux Via boneco.

²⁶Hjelp mig, Herre min Gud, frels mig efter din miskunnhet,

²⁷Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

²⁷så de må kjenne at dette er din hånd, at du, Herre, har gjort det!

²⁸Ili malbenas, sed Vi benu; Ili levigxis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo gxojos.

²⁸De forbanner, men du velsigner; de reiser sig og blir til skamme, men din tjener gleder sig.

²⁹Miaj kontrauxuloj kovrigxu per malhonoro, Kaj ili envolvigxu en sian honton kiel en veston.

²⁹Mine motstandere skal klæ sig i vanære og svøpe sig i sin skam som i en kappe.

³⁰Mi forte gloros la Eternulon per mia busxo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin lauxdos.

³⁰Jeg vil storlig prise Herren med min munn, og midt iblandt mange vil jeg love ham;

³¹CXar Li staras cxe la dekstra flanko de malricxulo, Por savi lin de tiuj, kiuj jugxas lian animon.

³¹for han står ved den fattiges høire hånd for å frelse ham fra dem som dømmer hans sjel.