¹ALEF. Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laux la legxo de la Eternulo.

¹Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.

²Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj sercxas Lin per la tuta koro;

²Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte

³Ili ne faras malbonagon, Ili iras laux Liaj vojoj.

³og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.

⁴Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn legxojn.

⁴Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.

⁵Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn legxojn!

⁵O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!

⁶Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos cxiujn Viajn ordonojn.

⁶Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.

⁷Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la jugxojn de Via justeco.

⁷Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.

⁸Viajn legxojn mi observos; Ne forlasu min tute.

⁸Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!

⁹BET. Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laux Viaj vortoj.

⁹Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.

¹⁰Per mia tuta koro mi Vin sercxas; Ne lasu min deflankigxi de Viaj ordonoj.

¹⁰Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!

¹¹En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaux Vi.

¹¹I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.

¹²Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn legxojn.

¹²Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!

¹³Per miaj lipoj mi rakontas CXiujn decidojn de Via busxo.

¹³Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.

¹⁴Pri la vojo de Viaj legxoj mi gxojas, Kiel pri granda ricxeco.

¹⁴Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.

¹⁵Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.

¹⁵På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.

¹⁶Mi havas plezuron de Viaj legxoj, Mi ne forgesas Vian vorton.

¹⁶I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.

¹⁷GIMEL. Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.

¹⁷Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.

¹⁸Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.

¹⁸Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!

¹⁹Migranto mi estas sur la tero; Ne kasxu antaux mi Viajn ordonojn.

¹⁹Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!

²⁰Elturmentigxis mia animo De sencxesa sintirado al Viaj jugxoj.

²⁰Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.

²¹Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj deklinigxas de Viaj ordonoj.

²¹Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.

²²Forigu de mi honton kaj malhonoron, CXar mi observas Viajn decidojn.

²²Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.

²³Ecx kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraux mi, Via sklavo meditas pri Viaj legxoj.

²³Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.

²⁴Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.

²⁴Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.

²⁵DALET. Mia animo algluigxis al la polvo; Vivigu min laux Via vorto.

²⁵Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!

²⁶Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi auxskultis min; Instruu al mi Viajn legxojn.

²⁶Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!

²⁷Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.

²⁷La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.

²⁸Konsumigxis mia animo pro malgxojo; Restarigu min laux Via vorto.

²⁸Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!

²⁹La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.

²⁹Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!

³⁰La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj legxoj.

³⁰Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.

³¹Mi alkrocxigxis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.

³¹Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!

³²Mi kuras laux la vojo de Viaj legxoj, CXar Vi largxigas mian koron.

³²Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.

³³HE. Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj legxoj, Kaj mi gxin sekvos gxis la fino.

³³Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.

³⁴Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos gxin per la tuta koro.

³⁴Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.

³⁵Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, CXar en gxi mi havas plezuron.

³⁵Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.

³⁶Klinu mian koron al Viaj legxoj, Sed ne al profito.

³⁶Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!

³⁷Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsajxon; Vivigu min per Viaj vojoj.

³⁷Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!

³⁸Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.

³⁸Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!

³⁹Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; CXar Viaj jugxoj estas bonaj.

³⁹Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.

⁴⁰Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.

⁴⁰Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!

⁴¹VAV. Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,

⁴¹La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!

⁴²Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; CXar mi fidas Vian vorton.

⁴²Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.

⁴³Ne forprenu tute de mia busxo la vorton de vero, CXar mi esperas al Viaj jugxoj.

⁴³Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.

⁴⁴Kaj mi konservos Vian instruon CXiam kaj eterne.

⁴⁴Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.

⁴⁵Kaj mi iros en libereco, CXar mi sercxas Viajn ordonojn.

⁴⁵La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.

⁴⁶Kaj mi parolos pri Viaj legxoj antaux regxoj, Kaj mi ne hontos.

⁴⁶Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.

⁴⁷Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.

⁴⁷Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.

⁴⁸Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj legxoj.

⁴⁸Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.

⁴⁹ZAIN. Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.

⁴⁹Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!

⁵⁰CXi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.

⁵⁰Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.

⁵¹Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne deklinigxis.

⁵¹De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.

⁵²Mi rememoras Viajn jugxojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoligxas.

⁵²Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.

⁵³Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian legxon.

⁵³En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.

⁵⁴Viaj legxoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.

⁵⁴Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.

⁵⁵Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.

⁵⁵Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.

⁵⁶Tio farigxis al mi, CXar mi observas Viajn ordonojn.

⁵⁶Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.

⁵⁷HXET. Mi diris:Mia sortajxo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.

⁵⁷Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.

⁵⁸Mi petegas antaux Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.

⁵⁸Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!

⁵⁹Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn pasxojn al Viaj legxoj.

⁵⁹Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.

⁶⁰Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.

⁶⁰Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.

⁶¹Retoj de malvirtuloj min cxirkauxis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.

⁶¹De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.

⁶²En la mezo de la nokto mi levigxas, Por glori Vin por Viaj justaj jugxoj.

⁶²Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.

⁶³Mi estas kamarado por cxiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.

⁶³Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.

⁶⁴De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn legxojn.

⁶⁴Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!

⁶⁵TET. Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.

⁶⁵Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.

⁶⁶Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, CXar al Viaj ordonoj mi kredas.

⁶⁶Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.

⁶⁷Antaux ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.

⁶⁷Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.

⁶⁸Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn legxojn.

⁶⁸Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!

⁶⁹Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.

⁶⁹De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.

⁷⁰Grasigxis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.

⁷⁰Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.

⁷¹Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn legxojn.

⁷¹Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.

⁷²Pli bona estas por mi la instruo de Via busxo, Ol miloj da oreroj kaj argxenteroj.

⁷²Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.

⁷³JOD. Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.

⁷³Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!

⁷⁴Viaj timantoj min vidos kaj gxojos, CXar mi fidis Vian vorton.

⁷⁴De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.

⁷⁵Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj jugxoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.

⁷⁵Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.

⁷⁶Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.

⁷⁶La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!

⁷⁷Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; CXar Via instruo estas mia plezuro.

⁷⁷La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.

⁷⁸Hontigxu la fieruloj, cxar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.

⁷⁸La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.

⁷⁹Turnigxu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj legxoj.

⁷⁹La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!

⁸⁰Mia koro estu gxusta, laux Viaj legxoj, Por ke mi ne hontigxu.

⁸⁰La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!

⁸¹KAF. Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.

⁸¹Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.

⁸²Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?

⁸²Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?

⁸³CXar mi farigxis kiel felsako en fumo; Sed Viajn legxojn mi ne forgesas.

⁸³For jeg er som en skinnsekk i røk*; dine forskrifter glemmer jeg ikke. / {* d.e. jeg tørker bort.}

⁸⁴Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros jugxon super miaj persekutantoj?

⁸⁴Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?

⁸⁵Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontrauxe al Viaj legxoj.

⁸⁵De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.

⁸⁶CXiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.

⁸⁶Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!

⁸⁷Oni preskaux pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.

⁸⁷På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.

⁸⁸Laux Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via busxo.

⁸⁸Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.

⁸⁹LAMED. Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la cxielo.

⁸⁹Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.

⁹⁰Por cxiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj gxi staras.

⁹⁰Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.

⁹¹Laux Viaj legxoj cxio nun staras, CXar cxio estas Viaj sklavoj.

⁹¹Til å utføre dine dommer står de* der enn idag; for alle ting er dine tjenere. / {* himmelen og jorden.}

⁹²Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.

⁹²Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.

⁹³Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, CXar per ili Vi min vivigas.

⁹³Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.

⁹⁴Al Vi mi apartenas; Helpu min, cxar mi sercxas Viajn ordonojn.

⁹⁴Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.

⁹⁵Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn legxojn.

⁹⁵De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.

⁹⁶CXe cxiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.

⁹⁶På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.

⁹⁷MEM. Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri gxi.

⁹⁷Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.

⁹⁸Via ordono faras min pli sagxa ol miaj malamikoj, CXar gxi restas al mi por cxiam.

⁹⁸Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.

⁹⁹Mi farigxis pli sagxa, ol cxiuj miaj instruantoj, CXar Viaj legxoj estas mia tuta meditado.

⁹⁹Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.

¹⁰⁰Mi estas pli scianta ol maljunuloj, CXar Viajn ordonojn mi konservas.

¹⁰⁰Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.

¹⁰¹De cxiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.

¹⁰¹Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.

¹⁰²De Viaj decidoj mi ne deklinigxas, CXar Vi min gvidas.

¹⁰²Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.

¹⁰³Kiel dolcxa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia busxo!

¹⁰³Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!

¹⁰⁴De Viaj ordonoj mi prudentigxas; Tial mi malamas cxiun vojon de malvero.

¹⁰⁴Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.

¹⁰⁵NUN. Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.

¹⁰⁵Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.

¹⁰⁶Mi jxuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.

¹⁰⁶Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.

¹⁰⁷Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.

¹⁰⁷Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!

¹⁰⁸La oferdono de mia busxo placxu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.

¹⁰⁸La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!

¹⁰⁹Mia animo estas cxiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.

¹⁰⁹Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.

¹¹⁰La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne deklinigxis.

¹¹⁰De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.

¹¹¹Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por cxiam, CXar ili estas la gxojo de mia koro.

¹¹¹Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.

¹¹²Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn legxojn eterne gxis la fino.

¹¹²Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.

¹¹³SAMEHX. Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.

¹¹³De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.

¹¹⁴Vi estas mia sxirmo kaj sxildo; Vian vorton mi fidas.

¹¹⁴Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.

¹¹⁵Forigxu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.

¹¹⁵Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!

¹¹⁶Subtenu min laux Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.

¹¹⁶Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!

¹¹⁷Fortikigu min, ke mi savigxu, Kaj mi cxiam havos plezuron de Viaj legxoj.

¹¹⁷Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.

¹¹⁸Vi forpusxas cxiujn, kiuj deklinigxas de Viaj legxoj, CXar ilia falsajxo estas mensoga.

¹¹⁸Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.

¹¹⁹Kiel skorion Vi forjxetas cxiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.

¹¹⁹Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.

¹²⁰De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn jugxojn mi timas.

¹²⁰Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.

¹²¹AIN. Mi faris jugxon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.

¹²¹Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.

¹²²Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.

¹²²Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!

¹²³Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.

¹²³Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.

¹²⁴Agu kun Via sklavo laux Via boneco, Kaj Viajn legxojn instruu al mi.

¹²⁴Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!

¹²⁵Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.

¹²⁵Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!

¹²⁶Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian legxon.

¹²⁶Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.

¹²⁷Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, ecx ol puran oron.

¹²⁷Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.

¹²⁸Tial mi estimas cxiujn Viajn ordonojn, CXiun vojon de malvero mi malamas.

¹²⁸Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.

¹²⁹PE. Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.

¹²⁹Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.

¹³⁰Malkasxo de Via vorto klerigas, GXi prudentigas simplanimulojn.

¹³⁰Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.

¹³¹Mi malfermas mian busxon kaj enspiras, CXar mi deziregas Viajn ordonojn.

¹³¹Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.

¹³²Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.

¹³²Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!

¹³³Direktu miajn pasxojn laux Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.

¹³³Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!

¹³⁴Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.

¹³⁴Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.

¹³⁵Lumu per Via vizagxo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn legxojn.

¹³⁵La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!

¹³⁶Torentojn da akvo elversxas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.

¹³⁶Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.

¹³⁷CADI. Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj jugxoj.

¹³⁷Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.

¹³⁸Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.

¹³⁸Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.

¹³⁹Elturmentis min mia fervoro, CXar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.

¹³⁹Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.

¹⁴⁰Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo gxin amas.

¹⁴⁰Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.

¹⁴¹Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.

¹⁴¹Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.

¹⁴²Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.

¹⁴²Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.

¹⁴³Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.

¹⁴³Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.

¹⁴⁴La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.

¹⁴⁴Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!

¹⁴⁵KOF. Mi vokas el la tuta koro; auxskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn legxojn.

¹⁴⁵Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.

¹⁴⁶Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.

¹⁴⁶Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.

¹⁴⁷Antaux la matenrugxo mi vokas; Vian vorton mi fidas.

¹⁴⁷Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.

¹⁴⁸Antaux la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekigxas, Por ke mi meditu pri Via vorto.

¹⁴⁸Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.

¹⁴⁹Mian vocxon auxskultu, laux Via boneco, ho Eternulo; Laux Via justeco lasu min vivi.

¹⁴⁹Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!

¹⁵⁰Alproksimigxas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via legxo.

¹⁵⁰De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.

¹⁵¹Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj cxiuj Viaj ordonoj estas vero.

¹⁵¹Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.

¹⁵²De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por cxiam.

¹⁵²For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.

¹⁵³RESX. Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, CXar Vian instruon mi ne forgesis.

¹⁵³Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.

¹⁵⁴Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laux Via vorto lasu min vivi.

¹⁵⁴Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!

¹⁵⁵Malproksima de malvirtuloj estas savo, CXar ili ne sxatas Viajn legxojn.

¹⁵⁵Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.

¹⁵⁶Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laux Via justeco lasu min vivi.

¹⁵⁶Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!

¹⁵⁷Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne deklinigxis.

¹⁵⁷Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.

¹⁵⁸Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, CXar Vian vorton ili ne observis.

¹⁵⁸Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.

¹⁵⁹Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laux Via boneco lasu min vivi.

¹⁵⁹Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!

¹⁶⁰La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas cxiu jugxo de Via justeco.

¹⁶⁰Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.

¹⁶¹SXIN. Princoj persekutas min senkauxze; Sed Vian vorton timas mia koro.

¹⁶¹Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.

¹⁶²Mi gxojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.

¹⁶²Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.

¹⁶³Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.

¹⁶³Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.

¹⁶⁴Sepfoje cxiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj jugxoj.

¹⁶⁴Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.

¹⁶⁵Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpusxigxas.

¹⁶⁵Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.

¹⁶⁶Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.

¹⁶⁶Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.

¹⁶⁷Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.

¹⁶⁷Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.

¹⁶⁸Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, CXar cxiuj miaj vojoj estas antaux Vi.

¹⁶⁸Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.

¹⁶⁹TAV. Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laux Via vorto klerigu min.

¹⁶⁹La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!

¹⁷⁰Mia petego venu al Vi; Laux Via diro savu min.

¹⁷⁰La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!

¹⁷¹Miaj lipoj eldiru gloradon, CXar Vi instruas al mi Viajn legxojn.

¹⁷¹Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.

¹⁷²Mia lango predikos pri Via vorto, CXar cxiuj Viaj ordonoj estas justaj.

¹⁷²Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.

¹⁷³Via mano estu al mi helpo, CXar Viajn ordonojn mi elektis.

¹⁷³La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.

¹⁷⁴Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.

¹⁷⁴Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.

¹⁷⁵Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj jugxoj min helpu.

¹⁷⁵La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!

¹⁷⁶Mi erarvagis kiel perdita sxafo; Elsercxu Vian sklavon, cxar Viajn ordonojn mi ne forgesis.

¹⁷⁶Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.