¹Al la hxorestro. Por basuloj. Psalmo de David. Helpu, ho Eternulo, cxar malaperis piuloj Kaj maloftigxis fideluloj inter la homidoj.

¹Til sangmesteren, efter Sjeminit*; en salme av David. / {* SLM 6, 1.}

²Malveron ili parolas unuj al aliaj, Vortojn flatajn el koro hipokrita.

²Frels, Herre! for de fromme er borte, de trofaste er forsvunnet blandt menneskenes barn.

³La Eternulo ekstermu cxiun flatan busxon Kaj langon fanfaronantan,

³Løgn taler de, hver med sin næste, med falske leber; med tvesinnet hjerte taler de.

⁴Tiujn, kiuj diras:Per nia lango ni venkos, Nia busxo estas kun ni; kiu estas sinjoro super ni?

⁴Herren utrydde alle falske leber, den tunge som taler store ord,

⁵CXar prematoj estas ruinigataj kaj malfelicxuloj gxemas, Tial nun Mi Min levos, diras la Eternulo; Mi donos savon al tiuj, kiuj sopiras pri gxi.

⁵dem som sier: Ved vår tunge skal vi få overhånd, våre leber er med oss, hvem er herre over oss?

⁶La paroloj de la Eternulo estas paroloj puraj, Argxento, purigita en tera fandujo kaj sepfoje refandita.

⁶For de elendiges ødeleggelses skyld, for de fattiges sukks skyld vil jeg nu reise mig, sier Herren; jeg vil gi dem frelse som stunder efter den.

⁷Vi, ho Eternulo, konservos ilin, Vi gardos nin kontraux cxi tiu generacio por eterne.

⁷Herrens ord er rene ord, likesom sølv som er renset i en smeltedigel i jorden, syv ganger renset.

⁸CXirkauxe aperas multe da malpiuloj, Kiam malnobleco altigxas inter la homidoj.

⁸Du, Herre, vil bevare dem, du vil vokte dem for denne slekt evindelig.

⁹Rundt omkring svermer de ugudelige, når skarn er ophøiet blandt menneskenes barn.