1Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,
1En sang ved festreisene; av David. Hadde ikke Herren vært med oss - så sie Israel -
2Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj levigxis kontraux ni:
2hadde ikke Herren vært med oss da menneskene stod op imot oss,
3Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraux ni ilia kolero;
3da hadde de slukt oss levende, da deres vrede var optendt imot oss,
4Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;
4da hadde vannene overskyllet oss, en strøm var gått over vår sjel,
5Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.
5da var de gått over vår sjel de stolte vann.
6Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.
6Lovet være Herren, som ikke gav oss til rov for deres tenner!
7Nia animo liberigxis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto dissxirigxis, kaj ni liberigxis.
7Vår sjel er undsloppet som en fugl av fuglefangernes snare; snaren er sønderrevet, og vi er undsloppet.
8Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la cxielon kaj la teron.
8Vår hjelp er i Herrens navn, han som gjorde himmel og jord.