¹Al la hxorestro. Por ario:Matenkrepuska Cervino. Psalmo de David. Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

¹Til sangmesteren; efter "Morgenrødens hind"*; en salme av David. / {* sannsynligvis melodien.}

²Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

²Min Gud! Min Gud! Hvorfor har du forlatt mig? Langt borte fra min frelse er min klages ord.

³Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu logxas inter la glorado de Izrael.

³Min Gud! Jeg roper om dagen, og du svarer ikke, og om natten, og jeg får ikke tie.

⁴Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

⁴Og du er dog hellig, du som troner over Israels lovsanger.

⁵Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

⁵Til dig satte våre fedre sin lit; de satte sin lit til dig, og du utfridde dem.

⁶Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

⁶Til dig ropte de, og de blev reddet; til dig satte de sin lit, og de blev ikke til skamme.

⁷CXiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la busxon, balancas la kapon, dirante:

⁷Men jeg er en orm og ikke en mann, menneskers spott og folks forakt.

⁸Li apogis sin al la Eternulo:Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

⁸Alle de som ser mig, spotter mig, vrenger munnen, ryster på hodet og sier:

⁹Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

⁹Sett din vei i Herrens hånd! Han skal redde ham, han skal utfri ham, siden han har behag i ham.

¹⁰Al Vi mi estis jxetita de post la momento de mia naskigxo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

¹⁰Ja, du er den som drog mig frem av mors liv, som lot mig hvile trygt ved min mors bryst.

¹¹Ne malproksimigxu de mi, CXar malfelicxo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

¹¹På dig er jeg kastet fra mors liv; fra min mors skjød er du min Gud.

¹²CXirkauxis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Basxanaj starigxis cxirkaux mi.

¹²Vær ikke langt borte fra mig! for trengselen er nær, og det er ingen hjelper.

¹³Ili malfermegis kontraux mi siajn busxojn, Kiel leono sxiranta kaj krieganta.

¹³Sterke okser omringer mig, Basans okser kringsetter mig.

¹⁴Kiel akvo mi disversxigxis, Kaj disigxis cxiuj miaj ostoj; Mia koro farigxis kiel vakso, Fandigxis en mia interno.

¹⁴De spiler op sin munn imot mig som en sønderrivende og brølende løve.

¹⁵Mia forto elsekigxis kiel peco da poto; Mia lango algluigxis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

¹⁵Jeg er utøst som vann, og alle mine ben skiller sig at; mitt hjerte er som voks, smeltet midt i mitt liv.

¹⁶CXar cxirkauxis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras cxirkaux mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

¹⁶Min kraft er optørket som et potteskår, og min tunge henger fast ved mine gommer, og i dødens støv legger du mig.

¹⁷Mi povas kalkuli cxiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

¹⁷For hunder omringer mig, de ondes hop kringsetter mig; de har gjennemboret mine hender og mine føtter.

¹⁸Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

¹⁸Jeg kan telle alle mine ben; de ser til, de ser på mig med lyst.

¹⁹Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimigxu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

¹⁹De deler mine klær mellem sig og kaster lodd om min kjortel.

²⁰Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

²⁰Men du? Herre, vær ikke langt borte, du min styrke, skynd dig å hjelpe mig!

²¹Savu min de busxo de leono, Kaj helpu min kontraux kornoj de bubaloj.

²¹Redd min sjel fra sverdet, mitt eneste* fra hunders vold! / {* d.e. min sjel.}

²²Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

²²Frels mig fra løvens gap, og fra villoksenes horn - du bønnhører mig!

²³Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

²³Jeg vil kunngjøre ditt navn for mine brødre, midt i menigheten vil jeg love dig.

²⁴CXar Li ne malsxatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kasxis antaux li Sian vizagxon; Sed auxskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

²⁴I som frykter Herren, lov ham, all Jakobs ætt, ær ham, og frykt for ham, all Israels ætt!

²⁵Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaux Liaj respektantoj.

²⁵For han har ikke foraktet og ikke avskydd den elendiges elendighet og ikke skjult sitt åsyn for ham; men da han ropte til ham, hørte han.

²⁶La humiluloj mangxu kaj satigxu, Gloru la Eternulon Liaj sercxantoj; Via koro vivu eterne.

²⁶Fra dig utgår min pris i en stor forsamling; mine løfter vil jeg holde for deres øine som frykter ham.

²⁷Rememoros kaj revenos al la Eternulo cxiuj finoj de la mondo; Kaj klinigxos antaux Vi cxiuj popolaj familioj.

²⁷De saktmodige skal ete og bli mette; de som søker Herren, skal love ham; eders hjerte leve til evig tid!

²⁸CXar al la Eternulo apartenas la regxado; Li regxas super la popoloj.

²⁸Alle jordens ender skal komme det i hu og vende om til Herren, og alle folkenes slekter skal tilbede for ditt åsyn.

²⁹Mangxos kaj klinigxos cxiuj grasuloj de la tero; Antaux Li genufleksos cxiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

²⁹For riket hører Herren til, og han hersker over folkene.

³⁰Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

³⁰Alle jordens rikmenn skal ete og tilbede; for hans åsyn skal alle de bøie sig som stiger ned i støvet, og den som ikke kan holde sin sjel i live.

³¹Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

³¹Efterkommerne skal tjene ham, der skal fortelles om Herren til efterslekten.

³²De skal komme og kunngjøre hans rettferdighet for det folk som blir født, at han har gjort det.