1De David, kiam li sxajnigis sin freneza antaux Abimelehx, kaj tiu lin forpelis kaj li foriris. Mi gloros la Eternulon en cxiu tempo; CXiam lauxdo por Li estos en mia busxo.
1Av David, da han tedde sig som vanvittig for Abimelek, og denne jog ham fra sig, og han gikk bort.
2Per la Eternulo glorigxas mia animo; La humiluloj auxdu kaj gxoju.
2Jeg vil love Herren til enhver tid, hans pris skal alltid være i min munn.
3Gloru la Eternulon kun mi, Kaj ni altigu kune Lian nomon.
3Min sjel skal rose sig av Herren; de saktmodige skal høre det og glede sig.
4Mi sercxis la Eternulon, kaj Li respondis al mi, Kaj de cxiuj miaj dangxeroj Li savis min.
4Pris Herrens storhet med mig, og la oss sammen ophøie hans navn!
5Kiuj rigardas al Li, ricevas lumon, Kaj ilia vizagxo ne kovrigxos per honto.
5Jeg søkte Herren, og han svarte mig, og han fridde mig fra alt det som forferdet mig.
6Jen cxi tiu mizerulo vokis, kaj la Eternulo auxdis, Kaj de cxiuj liaj mizeroj Li savis lin.
6De så op til ham og strålte av glede, og deres åsyn rødmet aldri av skam.
7Angxelo de la Eternulo postenas cxirkaux tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Li ilin savas.
7Denne elendige ropte, og Herren hørte, og han frelste ham av alle hans trengsler.
8Provu kaj vidu, kiel bona estas la Eternulo; Felicxa estas la homo, kiu Lin fidas.
8Herrens engel leirer sig rundt omkring dem som frykter ham, og han utfrir dem.
9Timu la Eternulon, Liaj sanktuloj; CXar nenio mankas al tiuj, kiuj Lin timas.
9Smak og se at Herren er god! Salig er den mann som tar sin tilflukt til ham.
10Leonidoj estas senhavaj kaj malsataj; Sed kiuj sercxas la Eternulon, tiuj havas mankon en nenia bono.
10Frykt Herren, I hans hellige! For intet fattes dem som frykter ham.
11Venu, infanoj, auxskultu min; Pri timo antaux la Eternulo mi vin instruos.
11De unge løver lider nød og hungrer, men dem som søker Herren, fattes ikke noget godt.
12Kiu ajn vi estas, homo, Kiu deziras vivon kaj amas multajn kaj bonajn tagojn:
12Kom, barn, hør mig! Jeg vil lære eder Herrens frykt.
13Gardu vian langon kontraux malbono, Kaj vian busxon kontraux mensoga parolo;
13Hvem er den mann som har lyst til liv, som ønsker sig dager til å se lykke?
14Deklinigxu de malbono kaj faru bonon, Sercxu pacon kaj cxasu gxin.
14Hold din tunge fra ondt og dine leber fra å tale svik!
15La okuloj de la Eternulo estas turnitaj al la piuloj, Kaj Liaj oreloj al iliaj krioj.
15Vik fra ondt og gjør godt, søk fred og jag efter den!
16La vizagxo de la Eternulo estas kontraux tiuj, kiuj faras malbonon, Por ekstermi de la tero la memoron pri ili.
16Herrens øine er vendt til de rettferdige, og hans ører til deres rop.
17Oni krias, kaj la Eternulo auxdas, Kaj de cxiuj iliaj mizeroj Li ilin savas.
17Herrens åsyn er imot dem som gjør ondt, for å utrydde deres ihukommelse av jorden.
18Proksima estas la Eternulo al tiuj, kies koro estas rompita, Kaj la spirite suferantajn Li helpas.
18Hine roper, og Herren hører, og av alle deres trengsler utfrir han dem.
19Multaj estas la suferoj de piulo; Sed de cxiuj la Eternulo lin savas.
19Herren er nær hos dem som har et sønderbrutt hjerte, og han frelser dem som har en sønderknust ånd.
20Li gardas cxiujn liajn ostojn; Ecx unu el ili ne rompigxos.
20Mange er den rettferdiges ulykker, men Herren utfrir ham av dem alle.
21La malbonulon mortigos la malbono; Kaj la malamantoj de piulo pereos.
21Han tar vare på alle hans ben, ikke ett av dem blir sønderbrutt.
22La Eternulo liberigas la animon de Siaj sklavoj; Kaj ne pereos cxiuj, kiuj Lin fidas.
22Ulykke dreper den ugudelige, og de som hater den rettferdige, dømmes skyldige.
23Herren forløser sine tjeneres sjel, og ingen av dem som tar sin tilflukt til ham, dømmes skyldig.